De Nederlandse Metro bericht vandaag op de voorpagina (in een artikel van de hand van Ruben EG) over een Belgisch onderzoek dat uitwijst dat laboratoriumratten na blootstelling aan "GSM-, antenne- en wifistraling" twee keer zo snel overlijden (aan een hersentumor) dan tegen straling beschermde [van de electromagnetische velden afgeschermde] ratten. Het DNA van ratten komt voor 90% overeen met dat van de mens en daarom is dit onderzoeksresultaat ook zo belangrijk. Ruben wijst er echter ook op dat er volgens de Nederlandse Gezondheidsraad geen verband bestaat tussen GSMs en gezondheidsklachten...
Al bijna twee jaar geleden heb ik de kachel aangemaakt met de informatie die de Nederlandse overheid in de media liet (en nog steeds laat) publiceren over de veiligheid van GSM- en UMTS-signalen. Hiervoor wordt (nog steeds) teruggegrepen op een Zwitsers onderzoek, waarin duidelijk werd aangegeven dat het om een beperkt onderzoek ging en dat diverse aspecten niet onderzocht waren. Dát werd (ik zou bijna zeggen: uiteraard) door de Nederlandse overheid verzwegen. Zie onder dit artikel voor een overzicht van de artikelen die ik vanaf september 2006 aan de leugenachtige, hypocrietige en geldwolvige houding van de Nederlandse overheid gewijd heb.
Inmiddels is door de Belgische wetenschapper Dirk Adang aan de Universiteit van Leuven een (in 2002 begonnen) onderzoek gepubliceerd waarvoor hij drie groepen ratten gedurende 18 maanden heeft blootgesteld aan zwakke doses (27 volt/meter, dagelijks gedurende twee uur) GSM-signalen (én aan WiFi- signalen, d.w.z. van draadloze computernetwerken!). In vergelijking met een controlegroep ratten, die niet aan de signalen werd blootgesteld, was de sterfte dubbel zo hoog. Omgerekend komt 18 maanden bij een rat neer op 60 jaar bij mensen. (Le Soir van vandaag. In deze krant staat eveneens een interview met Dirk Adang)
Gemakshalve geef ik hierna nog maar eens de links naar mijn eerdere artikelen over de manier waarop de Nederlandse overheid de waarheid terzake manipuleert en verdraait:
UMTS - of: Rampenrégime in Nederland. Hoe lang nog? (15.09.2006);
UMTS (vervolg) - Of: hoe we belazerd worden door 'onze' regering (16.09.2006);
Cijfermatige belazerij (27.09.2006);
Geld telt, mensen niet! (14.10.2006);
Weer halve waarheid verabsoluteerd (09.11.2006);
De GSM/UMTS-mafia kan weer rustig slapen (08.12.2006);
UMTS nog steeds niet bewezen veilig (13.01.2007);
Toch bang voor schadeclaims? (23.06.2007);
"UMTS-straling" ver onder "blootstellingslimiet" (01.08.2007);
Wordt er in Den Haag dan toch nog gedacht? (29.08.2007) en
Wat nu, Nederlandse overheid? (10.09.2007).
woensdag 25 juni 2008
dinsdag 17 juni 2008
Waarom laten we ons nog steeds voor de gek houden?
De Haagse regentenclub (momenteel rond Balkenende, maar ook eerder rond andere regelneven) blijft maar doorzeuren over de vergrijzing van de maatschappij, waardoor er op den duur onvoldoende arbeiders beschikbaar zijn. Onlangs wilde minister Donner (die nu kennelijk alles weet over sociale zaken, nadat hij in een vorig régime -tenminste formeel- verantwoordelijk was voor elf in de Schipholgevangenis verbrande onschuldigen) het voor de bazen gemakkelijker maken om arbeiders te ontslaan. Dat leverde echter zoveel commotie op, dat het plannetje niet doorging. In plaats daarvan moest een Commissie Bakker het probleem bestuderen en voorstellen doen om het op te lossen. Donner gaf daarbij al min of meer de opdracht mee dat het onslagrecht versoepeld zou moeten worden.
Dat is in ieder geval niet gelukt, maar desondanks dringt de Commissie Bakker ook niet door tot de kern van het probleem. Zij denkt dat de oplossing zit in een geleidelijke verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd tot 67 jaar en het stimuleren van mensen om nu al tot hun 65e door te werken. Verder moet ook de toch al niet zo gulhartige werkloosheidsuitkering nog verder uitgekleed worden. (NRC/Handelsblad vandaag)
Is het nou verdomme zo moeilijk om na te denken? Zijn die Bakkers van de Commissie écht zo leeghoofdig dat ze niet beseffen dat het probleem juist is dat er helemaal geen probleem is?
Waarom moeten er zo veel mensen werken? Is het werkelijk nodig om alle grondstoffen te verwerken tot artikelen die over een maand al niet meer gebruikt worden (schoenen omdat de hak te hoog is, of de neus te stomp; kleding die uit de mode is; mobiele telefoons, omdat nieuwe modellen weer nieuwe onzinnige opties hebben).
Wie wordt er gelukkig van al dat slavenwerk totdat we 65 (en straks 67) zijn of totdat we erbij neervallen? Wijzelf in ieder geval niet. Immers, hoewel volgens het Haagse régime de Nederlandse economie het fantastisch doet, gaat onze koopkracht er -ondanks verhullende verhaaltjes van de Balkenbendes- jaar in, jaar uit op achteruit.
De enigen die baat hebben bij ons slavenbestaan zijn de bazen, de kapitalisten, de aandeelhouders en andere nuttelozen. En dan nog... Wat hebben zij aan een miljoen meer? Ze kunnen nóg een nóg duurdere auto erbij kopen, of nóg een luxe villa laten bouwen ergens in Verweggistan, of misschien nog grootschaligere orgieën organiseren. Worden ze daar gelukkiger door? Kennelijk niet, want hun enige drijfveer in het leven is niet genieten van wat er is, maar nog meer graaien en nog meer proberen anderen te overtreffen.
De oplossing is heel duidelijk: de nuttelozen moeten allemaal in psychotherapie om te leren wat wérkelijk belangrijk is in het leven. Reclame moet van de TV, want die dient uitsluitend om mensen aan te zetten tot het aanschaffen van dingen die ze niet nodig hebben. Immers, als men écht iets nodig heeft, dan zoekt men wel totdat men het vindt. Tevens moet het onderwijs verbeterd worden: geen vakken meer die de leerlingen opleiden tot vakidioten, tot ideale consumisten of tot slavendrijvers.
Op het moment dat wij - de arbeiders - beseffen dat we niet elke maand een paar nieuwe schoenen nodig hebben, niet elk jaar een nieuwe TV met nog bredere beeldbuis (wordt voetballen écht zo veel leuker als je de bloeddruppels op de afzonderlijke grassprietjes ziet spetteren?), en dat een bank en een eethoek écht gebruikt kunnen worden totdat ze op zijn, en niet vervangen hoeven te worden als de buren de hunne vervangen, hebben we ineens veel minder geld nodig om dingen te kopen. Er hoeft dan ook niet meer zo veel geproduceerd te worden, dus er is ook geen tekort meer aan arbeidskrachten. We hoeven dan niet alleen niet meer tot 67 jaar door te werken, maar gewoon tot 65 jaar, of misschien zelfs nog korter, en de werkweek kan zelfs verkort worden.
De nationale brandstofbehoefte daalt met een klap, want minder productie betekent ook minder energieverbruik; de benzineprijs kan weer omlaag (volgens het kapitalistische principe van vraag en aanbod) en er hoeft ook niet meer geïnvesteerd te worden in bij voorbaat al tot mislukken gedoemde biobrandstof-projecten, waardoor landbouwgrond ook weer gewoon voor landbouw gebruikt kan worden, zodat ook groenten en fruit weer gewoon betaalbaar kunnen worden.
Bovendien, en dat zou de Haagse bluffers (die het steeds maar hebben over maatregelen ter bescherming van het milieu) toch ook deugd moeten doen: het milieu wordt veel minder belast en de mensheid kan weer langer toe met de eindige voorraad grondstoffen.
Misschien moeten we trouwens de top van de vakbonden eveneens op psychotherapie sturen, want ook daar blijft men zich blindstaren op de spilzuchtige kapitalistische economische ideeën.
Dat is in ieder geval niet gelukt, maar desondanks dringt de Commissie Bakker ook niet door tot de kern van het probleem. Zij denkt dat de oplossing zit in een geleidelijke verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd tot 67 jaar en het stimuleren van mensen om nu al tot hun 65e door te werken. Verder moet ook de toch al niet zo gulhartige werkloosheidsuitkering nog verder uitgekleed worden. (NRC/Handelsblad vandaag)
Is het nou verdomme zo moeilijk om na te denken? Zijn die Bakkers van de Commissie écht zo leeghoofdig dat ze niet beseffen dat het probleem juist is dat er helemaal geen probleem is?
Waarom moeten er zo veel mensen werken? Is het werkelijk nodig om alle grondstoffen te verwerken tot artikelen die over een maand al niet meer gebruikt worden (schoenen omdat de hak te hoog is, of de neus te stomp; kleding die uit de mode is; mobiele telefoons, omdat nieuwe modellen weer nieuwe onzinnige opties hebben).
Wie wordt er gelukkig van al dat slavenwerk totdat we 65 (en straks 67) zijn of totdat we erbij neervallen? Wijzelf in ieder geval niet. Immers, hoewel volgens het Haagse régime de Nederlandse economie het fantastisch doet, gaat onze koopkracht er -ondanks verhullende verhaaltjes van de Balkenbendes- jaar in, jaar uit op achteruit.
De enigen die baat hebben bij ons slavenbestaan zijn de bazen, de kapitalisten, de aandeelhouders en andere nuttelozen. En dan nog... Wat hebben zij aan een miljoen meer? Ze kunnen nóg een nóg duurdere auto erbij kopen, of nóg een luxe villa laten bouwen ergens in Verweggistan, of misschien nog grootschaligere orgieën organiseren. Worden ze daar gelukkiger door? Kennelijk niet, want hun enige drijfveer in het leven is niet genieten van wat er is, maar nog meer graaien en nog meer proberen anderen te overtreffen.
De oplossing is heel duidelijk: de nuttelozen moeten allemaal in psychotherapie om te leren wat wérkelijk belangrijk is in het leven. Reclame moet van de TV, want die dient uitsluitend om mensen aan te zetten tot het aanschaffen van dingen die ze niet nodig hebben. Immers, als men écht iets nodig heeft, dan zoekt men wel totdat men het vindt. Tevens moet het onderwijs verbeterd worden: geen vakken meer die de leerlingen opleiden tot vakidioten, tot ideale consumisten of tot slavendrijvers.
Op het moment dat wij - de arbeiders - beseffen dat we niet elke maand een paar nieuwe schoenen nodig hebben, niet elk jaar een nieuwe TV met nog bredere beeldbuis (wordt voetballen écht zo veel leuker als je de bloeddruppels op de afzonderlijke grassprietjes ziet spetteren?), en dat een bank en een eethoek écht gebruikt kunnen worden totdat ze op zijn, en niet vervangen hoeven te worden als de buren de hunne vervangen, hebben we ineens veel minder geld nodig om dingen te kopen. Er hoeft dan ook niet meer zo veel geproduceerd te worden, dus er is ook geen tekort meer aan arbeidskrachten. We hoeven dan niet alleen niet meer tot 67 jaar door te werken, maar gewoon tot 65 jaar, of misschien zelfs nog korter, en de werkweek kan zelfs verkort worden.
De nationale brandstofbehoefte daalt met een klap, want minder productie betekent ook minder energieverbruik; de benzineprijs kan weer omlaag (volgens het kapitalistische principe van vraag en aanbod) en er hoeft ook niet meer geïnvesteerd te worden in bij voorbaat al tot mislukken gedoemde biobrandstof-projecten, waardoor landbouwgrond ook weer gewoon voor landbouw gebruikt kan worden, zodat ook groenten en fruit weer gewoon betaalbaar kunnen worden.
Bovendien, en dat zou de Haagse bluffers (die het steeds maar hebben over maatregelen ter bescherming van het milieu) toch ook deugd moeten doen: het milieu wordt veel minder belast en de mensheid kan weer langer toe met de eindige voorraad grondstoffen.
Misschien moeten we trouwens de top van de vakbonden eveneens op psychotherapie sturen, want ook daar blijft men zich blindstaren op de spilzuchtige kapitalistische economische ideeën.
zaterdag 14 juni 2008
Het Verdrag van Lissabon is dood, maar moet toch doorgaan... ???
De (conservatieve) Duitse krant Die Welt wijdt vandaag een alleszins lezenswaardig artikel aan de overwinning van de Ierse tegenstanders van de Europese grondwet het Verdrag van Lissabon.
De krant begint zich af te vragen of het wel redelijk is dat 860.000 Ieren een beslissing nemen over de toekomst van 495 miljoen Europeanen en beantwoordt die vraag meteen bevestigend, want er was nu eenmaal afgesproken dat alle lidstaten het verdrag zouden moeten aanvaarden. De krant gaat er zelfs (naar mijn gevoel terecht!) van uit dat misschien zelfs wel de meerderheid van die 495 miljoen Europeanen zich ook graag had willen uitspreken over deze on-grondwet.
Het artikel stelt overduidelijk dat het verdrag nu is waar het thuishoort: in de papierbak. Veel politici durven nog niet toe te geven dat ze verloren hebben en houden vol dat er verder gegaan wordt, maar volgens de krant is het nu tijd om Europa opnieuw te bedenken.
Dat betekent op de eerste plaats dat Europa niet achter de rug van de burgers gecreëerd kan worden. Dat had al duidelijk moeten zijn toen in 2005 de Fransen en de Nederlanders met overduidelijke meerderheid tegen de "grondwet" stemden.
In plaats daarvan nam Angela Merkel het voorstel van (toen) minister Nicolas Sarkozy over om het woord "grondwet" te laten vervallen, maar de belangrijkste bepalingen als "verdrag" te verpakken en zonder vervelende referenda door de nationale parlementen te laten goedkeuren.
De krant citeert nog enkele politici om duidelijk te maken wat het Verdrag van Lissabon uiteindelijk is.
Ex-president Valéry Giscard d'Estain (schrijver van de oorspronkelijke "grondwet"): "Alle eerdere voorstellen zitten in het nieuwe verdrag, maar op een of andere manier verstopt en versluierd."
Voormalige Italiaanse minister-president Giulio Amato: "Er werd beslist dat het document onleesbaar moest zijn."
De Belgische minister van Buitenlandse Zaken Karel de Gucht: "Dit verdrag moest onduidelijk zijn. Dat is gelukt."
Wie het hele artikel wil lezen (kennis van het Duits is daarvoor wel nodig) klikke op deze link.
Ook de Franse socialistische senator Jean-Luc Mélenchon (die in 2005 tegen de "grondwet" gestreden had en die nu ook de Ierse No-campagne ondersteund heeft) gaf gisteren in een communiqué (zie Le Monde van vandaag) zijn mening: "De tijd is gekomen voor de Europese leiders [...] om de nederlaag toe te geven van hun model voor een liberaal en niet-democratisch Europa." Hij verwijt de "gelovigen van rechts en links [...] hun arrogantie, hun bewust onleesbare teksten en hun methode om op infantiliserende wijze anderen een schuldcomplex aan te praten."
Één jaar voor de komende verkiezingen voor het Europese parlement (juni 2009) vallen links en rechts gelijksoortige meningen te horen:
Jean-Pierre Chevènement (voorzitter van de MRC, letterlijk: Republikeinse en Burgerbeweging) vindt dat de Ieren "aan heel Europa een dienst bewezen hebben. [...] De volkeren weigeren in een tegelijkertijd technocratisch en asociaal Europa te verdwijnen."
Ook de mening van de PCF (de Franse communistische partij) laat niet aan duidelijkheid te wensen over. De Ierse uitslag wordt "een moedige en intelligente keuze" genoemd, waarbij Ierland de "druk op de openbare uitgaven en de salarissen, het opofferen van de openbare diensten, de militarisering van de Europese Unie" heeft afgewezen.
Uiterst links is Olivier Besancenot (woordvoerder van de "Revolutionaire communistische liga") van mening dat het verdrag van Lissabon "definitief dood en begraven is. [...] Elke keer dat de bewoners geraadpleegd worden, luidt het antwoord hetzelfde: nee."
Intussen stelt de Franse minister van Europese Zaken, Jean-Pierre Jouyet, dat er in Ierland een nieuw referendum moet worden gehouden over hetzelfde Verdrag. Heel vrijgevig gunt hij hiervoor de Ieren wel enige tijd... (zie NRC/Handelsblad vandaag).
Dát is nog eens democratisch: een stemming net zo lang herhalen totdat er een minimale meerderheid vóór is - en daarna uiteraard geen herstemming meer toestaan... Je zou om minder dan een dergelijke arrogantie al gruwelijk de pest krijgen aan die hele Europese Unie...
De krant begint zich af te vragen of het wel redelijk is dat 860.000 Ieren een beslissing nemen over de toekomst van 495 miljoen Europeanen en beantwoordt die vraag meteen bevestigend, want er was nu eenmaal afgesproken dat alle lidstaten het verdrag zouden moeten aanvaarden. De krant gaat er zelfs (naar mijn gevoel terecht!) van uit dat misschien zelfs wel de meerderheid van die 495 miljoen Europeanen zich ook graag had willen uitspreken over deze on-grondwet.
Het artikel stelt overduidelijk dat het verdrag nu is waar het thuishoort: in de papierbak. Veel politici durven nog niet toe te geven dat ze verloren hebben en houden vol dat er verder gegaan wordt, maar volgens de krant is het nu tijd om Europa opnieuw te bedenken.
Dat betekent op de eerste plaats dat Europa niet achter de rug van de burgers gecreëerd kan worden. Dat had al duidelijk moeten zijn toen in 2005 de Fransen en de Nederlanders met overduidelijke meerderheid tegen de "grondwet" stemden.
In plaats daarvan nam Angela Merkel het voorstel van (toen) minister Nicolas Sarkozy over om het woord "grondwet" te laten vervallen, maar de belangrijkste bepalingen als "verdrag" te verpakken en zonder vervelende referenda door de nationale parlementen te laten goedkeuren.
De krant citeert nog enkele politici om duidelijk te maken wat het Verdrag van Lissabon uiteindelijk is.
Ex-president Valéry Giscard d'Estain (schrijver van de oorspronkelijke "grondwet"): "Alle eerdere voorstellen zitten in het nieuwe verdrag, maar op een of andere manier verstopt en versluierd."
Voormalige Italiaanse minister-president Giulio Amato: "Er werd beslist dat het document onleesbaar moest zijn."
De Belgische minister van Buitenlandse Zaken Karel de Gucht: "Dit verdrag moest onduidelijk zijn. Dat is gelukt."
Wie het hele artikel wil lezen (kennis van het Duits is daarvoor wel nodig) klikke op deze link.
Ook de Franse socialistische senator Jean-Luc Mélenchon (die in 2005 tegen de "grondwet" gestreden had en die nu ook de Ierse No-campagne ondersteund heeft) gaf gisteren in een communiqué (zie Le Monde van vandaag) zijn mening: "De tijd is gekomen voor de Europese leiders [...] om de nederlaag toe te geven van hun model voor een liberaal en niet-democratisch Europa." Hij verwijt de "gelovigen van rechts en links [...] hun arrogantie, hun bewust onleesbare teksten en hun methode om op infantiliserende wijze anderen een schuldcomplex aan te praten."
Één jaar voor de komende verkiezingen voor het Europese parlement (juni 2009) vallen links en rechts gelijksoortige meningen te horen:
Jean-Pierre Chevènement (voorzitter van de MRC, letterlijk: Republikeinse en Burgerbeweging) vindt dat de Ieren "aan heel Europa een dienst bewezen hebben. [...] De volkeren weigeren in een tegelijkertijd technocratisch en asociaal Europa te verdwijnen."
Ook de mening van de PCF (de Franse communistische partij) laat niet aan duidelijkheid te wensen over. De Ierse uitslag wordt "een moedige en intelligente keuze" genoemd, waarbij Ierland de "druk op de openbare uitgaven en de salarissen, het opofferen van de openbare diensten, de militarisering van de Europese Unie" heeft afgewezen.
Uiterst links is Olivier Besancenot (woordvoerder van de "Revolutionaire communistische liga") van mening dat het verdrag van Lissabon "definitief dood en begraven is. [...] Elke keer dat de bewoners geraadpleegd worden, luidt het antwoord hetzelfde: nee."
Ook aan de rechterzijde wordt (nog steeds in hetzelfde artikel van Le Monde) op gelijke toon gereageerd:
Nicolas Dupont-Aignan (souverainist) is blij met de verwerping van een "supranationale, bureaucratische en inefficiënte Unie", terwijl Philippe de Villiers (voorzitter van de "Beweging voor Frankrijk") stelt dat "het Ierse volk in naam van het Franse volk gesproken heeft."
Jean-Marie Le Pen verheugt zich over "de schitterende overwinning van het Ierse volk [...], ondanks de druk, dreigementen en chantages van zowel nationale als Europese autoriteiten."Intussen stelt de Franse minister van Europese Zaken, Jean-Pierre Jouyet, dat er in Ierland een nieuw referendum moet worden gehouden over hetzelfde Verdrag. Heel vrijgevig gunt hij hiervoor de Ieren wel enige tijd... (zie NRC/Handelsblad vandaag).
Dát is nog eens democratisch: een stemming net zo lang herhalen totdat er een minimale meerderheid vóór is - en daarna uiteraard geen herstemming meer toestaan... Je zou om minder dan een dergelijke arrogantie al gruwelijk de pest krijgen aan die hele Europese Unie...
vrijdag 13 juni 2008
De Ieren hebben het Europa van de burgers voorlopig weer gered!!!
Bij het referendum van gisteren over de Europese grondwet het Verdrag van Lissabon, heeft 54% van de Ieren tegen gestemd. Het zit er natuurlijk dik in dat het Brusselse neoliberalisme gaat zoeken naar een nieuwe manier om zijn uitbuitingssysteem in te voeren, maar voorlopig zijn we in ieder geval weer even gered.
De wazige voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, heeft te kennen gegeven dat de Europese Commissie weliswaar op een ander resultaat gehoopt had, maar dat hij dit resultaat niet ziet als "een stem tegen de Europese Unie". (de Ierse Independent van vandaag)
Dat kan hij wel zeggen (zijn maag is ongetwijfeld van streek en nu heeft hij wat last van zijn darmgassen), maar deze uitslag is uiteraard wél een stem tegen de Europese Unie, zoals die zich op dit moment aan het ontwikkelen is. Laten we hopen dat de burgers in de andere Europese landen ook beseffen wat voor risico's we nog steeds lopen en dat ze bij komende verkiezingen stemmen op partijen die een kritische houding hebben ten opzichte van het Europese uitbuitingskapitalisme.
Het is misschien niet bij iedereen bekend, maar in Nederland is het Verdrag van Lissabon weliswaar aangenomen door de Tweede Kamer, maar nog niet door de Eerste Kamer. Het is van belang dat dit ook niet meer gebeurt, nu dit Verdrag door de referendumuitslag in Ierland definitief van tafel is. Teken daarom de petitie op de site van Ander Europa, waarin de Eerste Kamer gevraagd wordt om af te zien van goedkeuring van dit Verdrag.
De wazige voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, heeft te kennen gegeven dat de Europese Commissie weliswaar op een ander resultaat gehoopt had, maar dat hij dit resultaat niet ziet als "een stem tegen de Europese Unie". (de Ierse Independent van vandaag)
Dat kan hij wel zeggen (zijn maag is ongetwijfeld van streek en nu heeft hij wat last van zijn darmgassen), maar deze uitslag is uiteraard wél een stem tegen de Europese Unie, zoals die zich op dit moment aan het ontwikkelen is. Laten we hopen dat de burgers in de andere Europese landen ook beseffen wat voor risico's we nog steeds lopen en dat ze bij komende verkiezingen stemmen op partijen die een kritische houding hebben ten opzichte van het Europese uitbuitingskapitalisme.
Het is misschien niet bij iedereen bekend, maar in Nederland is het Verdrag van Lissabon weliswaar aangenomen door de Tweede Kamer, maar nog niet door de Eerste Kamer. Het is van belang dat dit ook niet meer gebeurt, nu dit Verdrag door de referendumuitslag in Ierland definitief van tafel is. Teken daarom de petitie op de site van Ander Europa, waarin de Eerste Kamer gevraagd wordt om af te zien van goedkeuring van dit Verdrag.
dinsdag 10 juni 2008
Eurogeblaat van het "Yes"- kamp verdient een krachtig "No"
Het Ierse régime is al net zo erg als (bijvoorbeeld) het Nederlandse régime, dat verleden jaar besloot het beloofde referendum over de het aangepaste Europese grondwet verdrag (het "Verdrag van Lissabon") niet uit te voeren, omdat bij voorbaat al duidelijk was dat het Nederlandse volk wederom tegen zou stemmen (zie o.a. mijn artikel Hoera! De nieuwe on-grondwet est arrivée! van 10 oktober 2007). Wie nog dacht dat Nederland democratisch geregeerd wordt, weet nu (hopelijk) eindelijk wel beter.
Het Ierse régime is nu bezig de bevolking angst aan te jagen (net zoals indertijd het Nederlandse régime in 2005), want een groot deel van de Ierse bevolking lijkt (nu in ieder geval nog) komende donderdag tegen te gaan stemmen.
De bestropdaste leiders van de drie grootste Ierse partijen (waaronder uiteraard de zogenaamde socialisten; zie de foto bij het artikel, waarnaar ik in de volgende alinea link) hebben de handen ineengeslagen. Het gaat immers niet om de toekomst van Europa, maar om die van Ierland [lijkt mij voldoende reden om tegen te stemmen! - Dwarslezer].
Brian Cowen (van Taioseach) waarschuwde de Ieren dat ze niet de risico's mochten nemen die het gevolg zouden zijn van een 'Nee'-stem. Hij wou geen woorden gebruiken als "crisis" en "ramp" [maar kennelijk gebruikt hij ze dan toch maar even wél] als het 'Ja'-advies niet tot het gewenste resultaat zou leiden, maar hij gaat er dan ook van uit (zegt hij) dat het resultaat "succesvol" zal zijn. (de Ierse Independent van vandaag)
In deze zelfde Independent staat een uitstekend opiniestuk waarin wordt uitgelegd waarom de burgers tegen moeten stemmen. Dit stuk eindigt met de niet mis te verstane opmerking: "Het laatste argument van het 'Yes'-kamp is dat de 'No'-kant Lissabon niet begrijpt. En voor één keer hebben ze gelijk. Waarom zou ik dan 'Ja' zeggen tegen een legaal stuk dat ik niet begrijp? Mijn advocaat zou er nooit bij mij op aandringen om onder deze voorwaarden een huis te kopen. Waarom moeten we dan andere regels volgen als we stemmen voor de toekomst van ons land?"
Laten we dus met ons allen maar hopen dat de Ieren, net als in 2005 de Franse en de Nederlandse kiezers, zich niet laten intimideren door de kapitalistische stropdassen. Op deze manier kunnen zij ervoor zorgen dat de hele Europese arbeidersbevolking niet opgeofferd wordt aan de belangen van de multinationals en aan de geldwolven van de niet-democratisch functionerende Europese Centrale Bank, kunnen zij voorkomen dat de Europese Unie ook eigenhandig 'preventief' oorlogen gaat voeren, zoals de Verenigde Staten bijv. in Irak en Afghanistan.
Het Ierse régime is nu bezig de bevolking angst aan te jagen (net zoals indertijd het Nederlandse régime in 2005), want een groot deel van de Ierse bevolking lijkt (nu in ieder geval nog) komende donderdag tegen te gaan stemmen.
De bestropdaste leiders van de drie grootste Ierse partijen (waaronder uiteraard de zogenaamde socialisten; zie de foto bij het artikel, waarnaar ik in de volgende alinea link) hebben de handen ineengeslagen. Het gaat immers niet om de toekomst van Europa, maar om die van Ierland [lijkt mij voldoende reden om tegen te stemmen! - Dwarslezer].
Brian Cowen (van Taioseach) waarschuwde de Ieren dat ze niet de risico's mochten nemen die het gevolg zouden zijn van een 'Nee'-stem. Hij wou geen woorden gebruiken als "crisis" en "ramp" [maar kennelijk gebruikt hij ze dan toch maar even wél] als het 'Ja'-advies niet tot het gewenste resultaat zou leiden, maar hij gaat er dan ook van uit (zegt hij) dat het resultaat "succesvol" zal zijn. (de Ierse Independent van vandaag)
In deze zelfde Independent staat een uitstekend opiniestuk waarin wordt uitgelegd waarom de burgers tegen moeten stemmen. Dit stuk eindigt met de niet mis te verstane opmerking: "Het laatste argument van het 'Yes'-kamp is dat de 'No'-kant Lissabon niet begrijpt. En voor één keer hebben ze gelijk. Waarom zou ik dan 'Ja' zeggen tegen een legaal stuk dat ik niet begrijp? Mijn advocaat zou er nooit bij mij op aandringen om onder deze voorwaarden een huis te kopen. Waarom moeten we dan andere regels volgen als we stemmen voor de toekomst van ons land?"
Laten we dus met ons allen maar hopen dat de Ieren, net als in 2005 de Franse en de Nederlandse kiezers, zich niet laten intimideren door de kapitalistische stropdassen. Op deze manier kunnen zij ervoor zorgen dat de hele Europese arbeidersbevolking niet opgeofferd wordt aan de belangen van de multinationals en aan de geldwolven van de niet-democratisch functionerende Europese Centrale Bank, kunnen zij voorkomen dat de Europese Unie ook eigenhandig 'preventief' oorlogen gaat voeren, zoals de Verenigde Staten bijv. in Irak en Afghanistan.
maandag 9 juni 2008
Embryoselectie uitbreiden!
Het is - gezien de ontwikkelingen in parlementair Den Haag - dringend noodzakelijk de embryoselectie niet alleen uit te breiden naar ernstige erfelijke ziekten, zoals de medische wereld (terecht) wil, maar ook naar potentiële dragers van een religieus fundamentalisme, die hun op een oud sprookjesboek gebaseerde waandenkbeelden aan iedereen willen opleggen.
Het is alleen jammer dat die mogelijkheid niet pakweg vijftig jaar geleden al bestond. Het zou de wereld een hóóp ellende bespaard hebben!
Het is alleen jammer dat die mogelijkheid niet pakweg vijftig jaar geleden al bestond. Het zou de wereld een hóóp ellende bespaard hebben!
zondag 8 juni 2008
Arie Slob zit in het slop
Arie Slob, de fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer is "diep geraakt" door de "woede" en het "venijn" dat de ChristenUnie ten deel is gevallen, omdat deze christenfundamentalistische partij tegen elke prijs de medische mogelijkheden wil blokkeren, waarmee enorm menselijk leed voorkomen kan worden. In een interview met NRC-Handelsblad verklaart hij: "Kennelijk mag je vanuit allerlei invalshoeken politiek bedrijven, maar niet vanuit de christelijke religie." (NRC-Handelsblad van gisteren)
Daar zou ik het nog wel eens over willen hebben met meneer Slob met zijn gevoelige christocratische ziel, over "politiek [...] vanuit de christelijke religie". Want je zou je afvragen, als deze meneer en zijn gevoelige partij al zo overstuur raken van enkele cellen (die zij enkel als menselijk herkennen omdat ze weten dat ze uiteindelijk afkomstig zijn van een man en een vrouw), die misschien niet kunnen uitgroeien tot iets wat ooit in menselijk leven zou kunnen overgaan, hoe het dan in KOTSnaam mogelijk is dat diezelfde partij, met haar eigen christocratische minister van oorlog Eimert van Middelkoop er geen bezwaar tegen heeft mee te doen (en blijven doen) aan een in alle opzichten niet-gerechtvaardigde en niet te rechtvaardigen oorlog in Afghanistan, waar door Nederlandse soldaten op dubieuze gronden burgers en verzetsstrijders vermoord worden?
Leg me dat eerst maar eens uit, meneertje Slob! Dan kunnen we het later misschien ook nog eens hebben over wat die christelijke religie van jou inhoudt...
Daar zou ik het nog wel eens over willen hebben met meneer Slob met zijn gevoelige christocratische ziel, over "politiek [...] vanuit de christelijke religie". Want je zou je afvragen, als deze meneer en zijn gevoelige partij al zo overstuur raken van enkele cellen (die zij enkel als menselijk herkennen omdat ze weten dat ze uiteindelijk afkomstig zijn van een man en een vrouw), die misschien niet kunnen uitgroeien tot iets wat ooit in menselijk leven zou kunnen overgaan, hoe het dan in KOTSnaam mogelijk is dat diezelfde partij, met haar eigen christocratische minister van oorlog Eimert van Middelkoop er geen bezwaar tegen heeft mee te doen (en blijven doen) aan een in alle opzichten niet-gerechtvaardigde en niet te rechtvaardigen oorlog in Afghanistan, waar door Nederlandse soldaten op dubieuze gronden burgers en verzetsstrijders vermoord worden?
Leg me dat eerst maar eens uit, meneertje Slob! Dan kunnen we het later misschien ook nog eens hebben over wat die christelijke religie van jou inhoudt...
zaterdag 7 juni 2008
Kletspraatjes over de kosten van de Nederlandse monarchie
Balkenende gaf eerder deze week toe dat eigenlijk niemand weet hoeveel het koninghuis precies kost. Bram Logger en Jet Mok verzamelden gisteren in Dag vast een aantal kostenposten, waarbij al wordt vastgesteld dat "Beatrix [...] er met haar familie aardig wat overheidsgeld doorheen [jaagt]." Dat 'overheidsgeld' is natuurlijk 'geld van de belastingbetalers'. "Het Rijk [de belastingbetalers dus] draait op voor [...] 114 miljoen aan koninklijke kosten."
Het is dan ook niet mis. Mevrouw Bea heeft zes paleizen, die elk jaar voor 35 miljoen onderhouden moeten worden, haar personeel kost jaarlijks 1½ miljoen euro en als ze haar verjaardag (in werkelijkheid die van wijlen haar moeder) viert, kost dat de 'uitverkoren' gemeenten ook honderdduizenden euri. Daarnaast is uit onderzoek van RTL Nieuws gebleken dat er de laatste zes jaar bijv. voor minstens 2 miljoen euro gevlogen is door de familie Von Amsberg en dat dat bedrag niet als kosten voor het koningshuis geboekt is.
In het onderhavige artikel wordt nog verwezen naar een onderzoek van econoom Harry van Dalen (zie daarover ook mijn artikel Kwaliteit in propagandablaadjesland? van 31 januari dit jaar). Logger en Mok concluderen uit dat onderzoek dat Bea als 'merk' jaarlijks zo'n 4 miljard euro oplevert aan de Nederlandse economie, omdat zij een stabielere factor vormt dan een president, en 'vertrouwen is in de economie cruciaal'.
Harry van Dalen zal wel econoom zijn, maar veel belangrijker in de economie is de winst die behaald kan worden, en ik denk dat de steeds verder verlaagde belastingen voor het bedrijfsleven in Nederland een veel belangrijkere factor zijn dan het feit dat er elk jaar enkele malen een mevrouw met een vreemde hoed op wat open deuren intrapt en wat reisjes maakt. Of zou het volgens Van Dalen zo slecht gaan met de Verenigdestaatse economie omdat ze daar geen koning hebben? Ik denk het toch niet!
Het is dan ook niet mis. Mevrouw Bea heeft zes paleizen, die elk jaar voor 35 miljoen onderhouden moeten worden, haar personeel kost jaarlijks 1½ miljoen euro en als ze haar verjaardag (in werkelijkheid die van wijlen haar moeder) viert, kost dat de 'uitverkoren' gemeenten ook honderdduizenden euri. Daarnaast is uit onderzoek van RTL Nieuws gebleken dat er de laatste zes jaar bijv. voor minstens 2 miljoen euro gevlogen is door de familie Von Amsberg en dat dat bedrag niet als kosten voor het koningshuis geboekt is.
In het onderhavige artikel wordt nog verwezen naar een onderzoek van econoom Harry van Dalen (zie daarover ook mijn artikel Kwaliteit in propagandablaadjesland? van 31 januari dit jaar). Logger en Mok concluderen uit dat onderzoek dat Bea als 'merk' jaarlijks zo'n 4 miljard euro oplevert aan de Nederlandse economie, omdat zij een stabielere factor vormt dan een president, en 'vertrouwen is in de economie cruciaal'.
Harry van Dalen zal wel econoom zijn, maar veel belangrijker in de economie is de winst die behaald kan worden, en ik denk dat de steeds verder verlaagde belastingen voor het bedrijfsleven in Nederland een veel belangrijkere factor zijn dan het feit dat er elk jaar enkele malen een mevrouw met een vreemde hoed op wat open deuren intrapt en wat reisjes maakt. Of zou het volgens Van Dalen zo slecht gaan met de Verenigdestaatse economie omdat ze daar geen koning hebben? Ik denk het toch niet!
Gelegaliseerde diefstal
Iedereen die een beetje het nieuws volgt wist natuurlijk al lang dat de Balkenkabinetten (netzomin trouwens als de clubs van Kok en Zalm) zich ook maar enigszins ongerust maakten over het milieu, anders zouden ze wel écht milieubeschermende maatregelen hebben ingevoerd. In plaats daarvan zijn allerlei milieuheffingen ingevoerd, die ons vooral moeten geruststellen (en van ons geld afhelpen). We mogen rustig het milieu verzieken, want we betalen ervoor en dan komt het wel goed (of zoiets).
De Pers meldde gisteren op bladzijde 6 (helaas niet te vinden in de RSS-feed) dat dit jaar sedert 1 januari al 18 miljard euro (schrijve: 18.000.000.000) is ingepikt door middel van allerlei milieuheffingen op energie, brandstofverbruik en verpakkingen. Dit heeft Hans van Mierlo, hoogleraar openbare financiën in Maastricht, gisteren verklaard in het TV-programma Eén Vandaag.
Van dit bedrag komt slechts één procent ten goede aan het milieu. De rest wordt in de schatkist gestort, waarna het Nederlandse régime er bijvoorbeeld snelwegen van kan aanleggen. Of ze zijn vast een potje aan het aanleggen voor de ongetwijfeld peperdure JSF-straaljagers, waarvan de prijs nog steeds niet bekend is. Of misschien wordt er vast geld gereserveerd voor deelname aan een oorlog tegen Iran.
Op 1 juli dit jaar moet dan ook nog eens een toeslag op vliegtickets worden ingevoerd, ook -dat wordt althans gesuggereerd- ten behoeve van het milieu...
Het zal nu wel duidelijk zijn waarom steeds meer mensen het sinds het aantreden van de eerste Balkenbende moeilijker hebben gekregen om financieel het eind van de maand te halen.
De Pers meldde gisteren op bladzijde 6 (helaas niet te vinden in de RSS-feed) dat dit jaar sedert 1 januari al 18 miljard euro (schrijve: 18.000.000.000) is ingepikt door middel van allerlei milieuheffingen op energie, brandstofverbruik en verpakkingen. Dit heeft Hans van Mierlo, hoogleraar openbare financiën in Maastricht, gisteren verklaard in het TV-programma Eén Vandaag.
Van dit bedrag komt slechts één procent ten goede aan het milieu. De rest wordt in de schatkist gestort, waarna het Nederlandse régime er bijvoorbeeld snelwegen van kan aanleggen. Of ze zijn vast een potje aan het aanleggen voor de ongetwijfeld peperdure JSF-straaljagers, waarvan de prijs nog steeds niet bekend is. Of misschien wordt er vast geld gereserveerd voor deelname aan een oorlog tegen Iran.
Op 1 juli dit jaar moet dan ook nog eens een toeslag op vliegtickets worden ingevoerd, ook -dat wordt althans gesuggereerd- ten behoeve van het milieu...
Het zal nu wel duidelijk zijn waarom steeds meer mensen het sinds het aantreden van de eerste Balkenbende moeilijker hebben gekregen om financieel het eind van de maand te halen.
woensdag 4 juni 2008
Olympische spelen en mensenrechten
In het kader van aan derden ter beschikking gestelde bandbreedte, vandaag een artikel uit het nieuwe nummer (van 1 juni 2008) van de Rode Morgen.
De Franse president Sarkozy dreigt de opening van de Olympische Spelen te boycotten, als China niet een dialoog met de dalai lama start en politieke gevangenen vrijlaat. De Duitse bondskanselier Merkel gaat niet naar de opening, net als de Britse premier Brown, maar geen van beiden wil dit openlijk een boycot noemen. Regeringsleiders uit Polen, Tsjechië en Letland menen dat na de gewelddadige onderdrukking van het verzet in Tibet aanwezigheid van regeringsleiders bij de opening van de Olympische spelen niet erg gepast zou zijn. De Nederlandse regering heeft officieel nog geen standpunt ingenomen.
Herstel kapitalisme
Het gehuichel van de Westerse regeringsleiders ligt er duimendik op. In China werd vanaf 1978 onder leiding van Deng Xiaoping het kapitalisme hersteld. Alle grote monopoliebedrijven vestigden zich in China. Tweederde van de gigantische Chinese export wordt door deze vestigingen geproduceerd. De monopoliebedrijven profiteren maximaal van de goedkope Chinese arbeidskrachten en van de huidige rechteloze positie van de Chinese arbeiders.
Toen China nog socialistisch was, hadden alle kapitalistische regeringen volop kritiek. De dalai lama, die een systeem van feodale slavenarbeid vertegenwoordigde, werd als een verlicht spiritueel leider gepresenteerd. De vrijheid die de werkende massa's in Tibet zich dankzij het socialisme verwierven, werd verzwegen. De strijd van het Chinese volk in de Culturele Revolutie tegen herstel van het kapitalisme en voor echte democratie wordt voorgesteld als een donkere periode van terreur.
Met het herstel van het kapitalisme in China is de kritiek van Westerse regeringen op de Chinese regering veranderd. Deng Xiaoping was hun man. Jaarlijks zijn er honderden protesten in China: boeren die protesteren tegen het inpikken van hun land, arbeiders die strijden voor betere arbeidsvoorwaarden en vakbondsrechten, demonstraties tegen corruptie enzovoort. Vaak wordt de politie of het leger tegen deze protesten ingezet, maar van de Westerse regeringen hoorden wij niets. Acht jaar geleden werd aan Beijing de organisatie van de Olympische spelen toegewezen en dat besluit ontmoette eigenlijk louter instemming.
Proletarisch internationalisme
Als Westerse regeringen nu spreken over boycot dan mist dat elke geloofwaardigheid. Nog niet één handelsmissie werd afgezegd. China is een opkomende supermacht, die in toenemende mate overal ter wereld met de andere imperialisten concurreert om invloedssferen. China zoekt afzetmarkten en grondstoffen. China bouwt haar leger op om ook militair mee te tellen in de strijd om invloedssferen. Misschien dat Westerse regeringen de opkomende Chinese concurrent met gepraat over een boycot wat bewegingsruimte hopen te ontnemen, maar de Chinese arbeiders en boeren zullen er niet mee worden geholpen.
Tegenover het gehuichel van de Westerse regeringsleiders staat het proletarisch internationalisme van de werkende mensen. Chinese arbeiders en boeren zijn dagelijks in gevecht om opnieuw een menswaardig bestaan te bevechten en opnieuw is er maar één oplossing: omverwerping van de uitbuiting en vestiging van het socialisme. In die strijd verdienen de Chinese werkende mensen de steun van werkende mensen over de hele wereld. Daarvoor is wat anders nodig dan de boycot van de openingsceremonie begin augustus. Daarvoor is het nodig bekendheid te geven aan die strijd, solidariteit met die strijd te organiseren en het socialisme nieuw aanzien te verschaffen.
Neem voor een jaarabonnement van € 6,80, een steunabonnement van € 11,35, of eventueel een gratis proefabonnement van 3 nummers op het maandblad van de Rode Morgen, contact op met de redactie per e-mail, of telefonisch via 010 4199054.
De Franse president Sarkozy dreigt de opening van de Olympische Spelen te boycotten, als China niet een dialoog met de dalai lama start en politieke gevangenen vrijlaat. De Duitse bondskanselier Merkel gaat niet naar de opening, net als de Britse premier Brown, maar geen van beiden wil dit openlijk een boycot noemen. Regeringsleiders uit Polen, Tsjechië en Letland menen dat na de gewelddadige onderdrukking van het verzet in Tibet aanwezigheid van regeringsleiders bij de opening van de Olympische spelen niet erg gepast zou zijn. De Nederlandse regering heeft officieel nog geen standpunt ingenomen.
Herstel kapitalisme
Het gehuichel van de Westerse regeringsleiders ligt er duimendik op. In China werd vanaf 1978 onder leiding van Deng Xiaoping het kapitalisme hersteld. Alle grote monopoliebedrijven vestigden zich in China. Tweederde van de gigantische Chinese export wordt door deze vestigingen geproduceerd. De monopoliebedrijven profiteren maximaal van de goedkope Chinese arbeidskrachten en van de huidige rechteloze positie van de Chinese arbeiders.
Toen China nog socialistisch was, hadden alle kapitalistische regeringen volop kritiek. De dalai lama, die een systeem van feodale slavenarbeid vertegenwoordigde, werd als een verlicht spiritueel leider gepresenteerd. De vrijheid die de werkende massa's in Tibet zich dankzij het socialisme verwierven, werd verzwegen. De strijd van het Chinese volk in de Culturele Revolutie tegen herstel van het kapitalisme en voor echte democratie wordt voorgesteld als een donkere periode van terreur.
Met het herstel van het kapitalisme in China is de kritiek van Westerse regeringen op de Chinese regering veranderd. Deng Xiaoping was hun man. Jaarlijks zijn er honderden protesten in China: boeren die protesteren tegen het inpikken van hun land, arbeiders die strijden voor betere arbeidsvoorwaarden en vakbondsrechten, demonstraties tegen corruptie enzovoort. Vaak wordt de politie of het leger tegen deze protesten ingezet, maar van de Westerse regeringen hoorden wij niets. Acht jaar geleden werd aan Beijing de organisatie van de Olympische spelen toegewezen en dat besluit ontmoette eigenlijk louter instemming.
Proletarisch internationalisme
Als Westerse regeringen nu spreken over boycot dan mist dat elke geloofwaardigheid. Nog niet één handelsmissie werd afgezegd. China is een opkomende supermacht, die in toenemende mate overal ter wereld met de andere imperialisten concurreert om invloedssferen. China zoekt afzetmarkten en grondstoffen. China bouwt haar leger op om ook militair mee te tellen in de strijd om invloedssferen. Misschien dat Westerse regeringen de opkomende Chinese concurrent met gepraat over een boycot wat bewegingsruimte hopen te ontnemen, maar de Chinese arbeiders en boeren zullen er niet mee worden geholpen.
Tegenover het gehuichel van de Westerse regeringsleiders staat het proletarisch internationalisme van de werkende mensen. Chinese arbeiders en boeren zijn dagelijks in gevecht om opnieuw een menswaardig bestaan te bevechten en opnieuw is er maar één oplossing: omverwerping van de uitbuiting en vestiging van het socialisme. In die strijd verdienen de Chinese werkende mensen de steun van werkende mensen over de hele wereld. Daarvoor is wat anders nodig dan de boycot van de openingsceremonie begin augustus. Daarvoor is het nodig bekendheid te geven aan die strijd, solidariteit met die strijd te organiseren en het socialisme nieuw aanzien te verschaffen.
Neem voor een jaarabonnement van € 6,80, een steunabonnement van € 11,35, of eventueel een gratis proefabonnement van 3 nummers op het maandblad van de Rode Morgen, contact op met de redactie per e-mail, of telefonisch via 010 4199054.
dinsdag 3 juni 2008
Ziekenhuis hecht wel waarde aan menselijkheid
Het Academisch Ziekenhuis Maastricht gaat, tegen de zin van het christenfundamentalistische Balkenkabinetje in, tóch embryo's testen op het gen dat kan leiden tot een erfelijke vorm van borst- en darmkanker.
Prof. dr. J. Geraedts, het hoofd van de afdeling klinische genetica, zei gisteravond: "Wij willen niet dat vrouwen nog langer aan het lijntje worden gehouden." Volgens Geraedts is het besluit om de tests toch uit te voeren een signaal dat 'de politiek niet op de stoel van de behandelaar moet gaan zitten'. (Trouw vandaag)
Aan dit prachtige bericht hoef ik niets meer toe te voegen. Het balkende clubje zal nu vermoedelijk ook met de mond vol tanden zitten - en misschien komt het nu tóch nog tot een kabinetscrisis. Dat wordt dan nóg een mooi bericht, en dat allemaal dankzij een dappere beslissing in Maastricht.
Prof. dr. J. Geraedts, het hoofd van de afdeling klinische genetica, zei gisteravond: "Wij willen niet dat vrouwen nog langer aan het lijntje worden gehouden." Volgens Geraedts is het besluit om de tests toch uit te voeren een signaal dat 'de politiek niet op de stoel van de behandelaar moet gaan zitten'. (Trouw vandaag)
Aan dit prachtige bericht hoef ik niets meer toe te voegen. Het balkende clubje zal nu vermoedelijk ook met de mond vol tanden zitten - en misschien komt het nu tóch nog tot een kabinetscrisis. Dat wordt dan nóg een mooi bericht, en dat allemaal dankzij een dappere beslissing in Maastricht.
zondag 1 juni 2008
Extra menselijk leed door Nederlands christenfundamentalisme
Afgelopen maandag had staatssecretaris Bussemaker (PvdA - van Volksgezondheid) een voorstel ingediend om het mogelijk te maken bij reageerbuisembryo's onderzoek te doen naar meer ernstige erfelijke ziekten dan op dit moment toegestaan is. Om het risico van een kabinetscrisis te voorkomen heeft zij nu echter haar voorstel 'hernomen', tengevolge van het verzet van de christocratische ChristenUnie. (de Volkskrant van gisteren)
De christenfundamentalistische coalitiepartij ChristenUnie is so-wie-so tegen reageerbuisbevruchtingen (omdat daarbij niet alle levensvatbare embryo's gebruikt worden), maar wil -om pragmatische redenen- niet al te moeilijk doen over bestaande praktijken.
Het voorstel van Bussemaker was bedoeld om onderzoek mogelijk te maken naar ernstige vormen van erfelijke borst- en darmkanker (NRC van eergisteren), maar de PvdA hecht kennelijk meer waarde aan voortzetting van de huidige christenfundamentalistische coalitie dan aan het voorkomen van vermijdbaar menselijk leed - net zoals deze (zogenaamd sociaaldemocratische) partij liever moordpartijen in Afghanistan steunt, dan de vermeende vriendschap van George Bush te riskeren; weliswaar niet helemaal van harte, maar de regeringsdeelname telt voor de club van draaikont Wouter Bos toch zwaarder dan een kritisch standpunt.
De christenfundamentalistische coalitiepartij ChristenUnie is so-wie-so tegen reageerbuisbevruchtingen (omdat daarbij niet alle levensvatbare embryo's gebruikt worden), maar wil -om pragmatische redenen- niet al te moeilijk doen over bestaande praktijken.
Het voorstel van Bussemaker was bedoeld om onderzoek mogelijk te maken naar ernstige vormen van erfelijke borst- en darmkanker (NRC van eergisteren), maar de PvdA hecht kennelijk meer waarde aan voortzetting van de huidige christenfundamentalistische coalitie dan aan het voorkomen van vermijdbaar menselijk leed - net zoals deze (zogenaamd sociaaldemocratische) partij liever moordpartijen in Afghanistan steunt, dan de vermeende vriendschap van George Bush te riskeren; weliswaar niet helemaal van harte, maar de regeringsdeelname telt voor de club van draaikont Wouter Bos toch zwaarder dan een kritisch standpunt.
Abonneren op:
Posts (Atom)