Het zal mijn trouwe lezers niet onbekend zijn hoe ik denk over wat in Nederland democratie genoemd wordt: het enige dat er democratisch is is dat we er op democratische wijze anoniem onze stemmen mogen uitbrengen voor enkele organen (de Tweede Kamer, Provinciale Staten, indirect de Eerste Kamer, en de waterschappen of hoogheemraadschappen). Wat er verder gedaan wordt door die organen heeft weinig meer te maken met wat de kiezers bedoelden. En dat wordt dan ook nog eens bijgekleurd (en niet per se binnen de lijntjes), omdat de kiezers zich voor hun stem baseren op wat zij DENKEN dat de kandidaten bedoelen met bepaalde uitlatingen die toevallig op TV terecht komen in niet altijd correcte (ik formuleer het voorzichtig) nieuwsbulletins of in Telegraaf-koppen. Dat voor wat betreft de Tweede Kamer, wat de waterschaps- en provinciale kandidaten willen ontgaat nagenoeg iedereen. Geen democratie dus, althans zoals geïnsinueerd wordt door die term, afgeleid van de Griekse woorden δῆμος (dèmos) en κρατειν (kratein) -resp. 'volk' en heersen'- [zie ook Wikipedia over het begrip democratie]. Afgezien van de niet-échte (dan wel niet écht bewuste) keuzes van 'het volk' is er dus absoluut niets democratisch aan de politiek in Nederland - en trouwens in de rest van de 'beschaafde landen'.
Het is desniettegenstaande wel aangenaam om af en toe eens bij iemand anders te merken dat die er ook zo over denkt als ik. Zo was ik vandaag heel blij met de column van Asha ten Broeke in de Volkskrant van gisteren, met de alleszeggende titel Een belangrijk deel van ons leven speelt zich af in een dictatuur.
Zij citeert daarbij onder meer dat "[uit] de data blijkt dat steeds meer politieke voorstellen in strijd zijn met de grondwet" uit het rapport De Nederlandse democtatie komt niet door de APK van de Democratie Monitor (12 juni 2005).
Dat kan gemakkelijk, want in Nederland mogen wetten niet "getoetst" worden aan de grondwet. Nederland kent namelijk niet zoals andere landen (zelfs Spanje, waar de geest van de al 50 jaar niet meer bestaande dictator Franco nog steeds rondwaart) een constitutioneel hof, dat mag onderzoeken of wetten wel voldoen aan de eisen van de grondwet. Lang geleden in de voorbije eeuw, leerde ik bij het vak Staatshuishoudkunde dat een constitutioneel hof in Nederland niet nodig was, omdat door de Tweede Kamer goedgekeurde wetten nog grondig geanalyseerd werden door de Eerste Kamer, waardoor fouten eruit gehaald zouden kunnen worden. Dat werkt dus tegenwoordig ook niet meer zo, vermoedelijk omdat de partijdiscipline in de Eerste Kamer nu ook een belangrijke factor blijkt...
Aangezien de Nederlandse régimes de laatste decennia dat niet onprettig vinden, is het dus ook niet vreemd dat gelden, die bestemd zijn voor een op te richten constitutioneel hof, worden misbruikt voor nieuwe gevangenissen (zie het NRC van gisteren). De miljarden voor de NAVO (het Vreemdelingenlegioen van de Verenigde Staten) hadden daar natuurlijk ook voor kunnen worden gebruikt, maar dat was niet wat Donald T. wilde ten behoeve van de zoveelste koloniale oorlog van de VS (in Oekraïne), maar in werkelijkheid natuurlijk voor de aandeelhouders van de Verengdestaatse wapentuigfabrikanten.
