woensdag 19 februari 2003

Braafste slaafje van Bush

Een activiste protesteert tegen de militaire transporten van het VS-leger in verband met de oorlogsactiviteiten in Irak: met stoepkrijt brengt zij anti-leuzen aan op de weg. Gelukkig is er niks aan de hand, want de politie slaagt erin haar op te pakken.

Nederland wordt steeds meer het land van de onbegrensde mogelijkheden: terwijl het hele land ondergekladderd is met spuitbussen en er maar zelden een gestolen fiets wordt teruggevonden, slaagt de politie erin een activiste op te pakken, die probeert met behulp van stoepkrijt (!) haar grondwettelijke recht op vrijheid van meningsuiting uit te oefenen.

Eigenlijk had ze het natuurlijk wel kunnen verwachten: Nederland wil als braafste jongetje in de klas natuurlijk de club van Bush niet tegen de haren in strijken...

Stalinistische LPF?

De (demissionaire) LPF-fractie heeft vermoedelijk weer eens zwaar getafeld, want zij hebben weer een proefballonnetje opgerispt ter verbetering van de democratie in Nederland. Volgens hun voorstel mag in de Tweede Kamer alleen een spoeddebat worden aangevraagd of een motie worden ingediend, wanneer daar tenminste drie fracties of 50 kamerleden achter staan.

Je zou maar net een streng gelovige eenmansfractie zijn, een partij voor de dieren of bijv. een partij van zwemfanaten... Dan kun je het wel vergeten. Dit maakt het helemaal oninteressant om nog op kleine partijen te stemmen. Kunnen we niet net zo goed meteen overstappen op de éénpartij-democratie uit de Sovjet-tijd?

Het is al vervelend genoeg dat we niet allemaal onze mening kunnen uitdragen in het parlement, maar om praktische redenen is ervoor gekozen om te proberen onszelf te vinden in één van de 150 kamerleden. Wanneer onze mening nu ook nog alleen maar gehoord mag worden wanneer er 50 kamerleden achter staan, dan kunnen we onderhand beter écht maar niet meer gaan stemmen.

vrijdag 14 februari 2003

CDA wordt A03

Het Noord-Hollands Dagblad heeft vandaag weer een leuk plannetje onthuld van de club van Balkenende ("Partner oudere niet meer mee in verzorgingstehuis"). Ik dacht eerlijk gezegd altijd dat christenen sterk hechtten aan de onontbindbaarheid van het huwelijk, maar kennelijk geldt dat alleen maar zolang het de kosten drukt. Nu mensen ouder worden, dwingt Den Haag ouderen te scheiden, weliswaar niet via de rechter, maar wel in feite. Mensen die een groot deel van hun leven samen geleefd hebben, worden nu uit elkaar gehaald, want alleen de partner die verzorging nodig heeft mag nog naar een verzorgingstehuis. Wordt er wel stil gestaan bij het menselijk leed dat hierdoor ontstaat? Of rekenen ze erop dat deze mensen zo sterk zullen vereenzamen dat ze eerder zullen sterven, dus nog minder geld zullen kosten?

Dit soort maatregel was zonder de steun van het CDA nooit mogelijk geweest, dus ik hoop maar dat de CDA-ers in het parlement zich mentaal vast voorbereiden op een zware straf door hun God! En misschien zouden ze ook wel zo eerlijk kunnen zijn om nu ook de C uit hun naam te laten vallen, de D verdienen ze allang niet meer, zodat alleen de A overblijft. Misschien kunnen ze zich wel A03 noemen? En misschien kunnen ze dan met het andere clubje zonder duidelijke ideeën (D66) fuseren tot DA. Misschien kunnen ze zich dan ook nog laten sponsoren door de gelijknamige drogisterijketen...

Wat kunnen we verder nog verwachten van deze geldwolven? Gedwongen sterilisatie of abortus wanneer er te veel kinderen geboren worden binnen een bepaalde bevolkingsgroep? Ik verbaas me nergens meer over met deze onmensen! Normen en waarden, nietwaar? Ik noem het eerder schijnheiligheid!

dinsdag 11 februari 2003

Rotondes? Rot-tondes!

In het Noord-Hollands Dagblad van vandaag werd aandacht besteed aan het feit dat in Nederland tientallen onveilige rotondes liggen. Dat is niet te verwonderen. Zolang als Rijkswaterstaat het kortzichtige enerzijds-anderzijds beleid toegepast (wél voorrang voor fietsers op rotondes binnen de bebouwde kom en niet buiten de bebouwde kom), blijft het voor iedereen onduidelijk hoe de situatie is.

In mijn dorp zijn we onlangs ook "verblijd" met zo'n onduidelijke rotonde. Hij ligt tussen twee stukken bebouwde kom, die echter heel even onderbroken wordt door een provinciale weg (die evenwel weer helemaal binnen de gemeente ligt). Dagelijks word ik als fietser geconfronteerd met vriendelijke automobilisten die me toch maar voorrang geven, maar er zijn ook talloze automobilisten die hun voorrang nemen. Wanneer dit voor een volwassen fietser al verwarrend is, hoeveel meer verwarrend moet het niet zijn voor een kind op de fiets, of voor een automobilist die met meer dan 50 km per uur komt aanrijden? Er is maar één oplossing om de onduidelijkheid op te lossen: Al het verkeer op rotondes krijgt voorrang, binnen én buiten de bebouwde kom. Dan is het ook voor iedereen te allen tijde duidelijk hoe de situatie is, en hoeven mensen niet eerst naar voorrangsborden of (bij regenweer vaak niet goed zichtbare) haaientanden te letten. Alsof er niet al genoeg is om op te letten...

Het argument dat automobilisten buiten de bebouwde kom vaak niet rekenen op fietsers is ook een loos argument. Op rotondes waar fietsers niet verboden zijn, kunnen altijd fietsers aanwezig zijn. Alleen op autowegen zullen er op de rotondes geen fietsers zijn, maar ook daar kan de algemene regel gewoon van toepassing blijven: al het verkeer op de rotonde voorrang.Waarom kan het in andere landen wel en moet zoiets in Nederland weer op tweeslachtige wijze (niet) opgelost worden?

zaterdag 8 februari 2003

VS kan niet zonder de Europese markt

Arnout Brouwers ziet ("Forum" in de Volkskrant) de mogelijkheid dat "een moegestreden Amerika zich ... verschuilt achter een raketschild en een Homeland Defense".

Nog afgezien van het feit dat ik me mateloos erger aan de arrogante vermeende synonimiteit van USA en Amerika (alsof Canada en Peru niet net zo goed in Amerika liggen) geeft Brouwers hier helaas blijk van onvoldoende begrip van de werking van het kapitalisme. De USA zal Europa nooit aan zijn lot overlaten, omdat ze de Europese markt veel te hard nodig hebben voor een goede werking van hun economie. Dat is ook uiteindelijk -alle humanitaire blabla ten spijt- de enige echte reden geweest waarom na de Tweede Wereldoorlog de Marshallhulp verstrekt werd.

donderdag 6 februari 2003

Bewijsmateriaal? Onwijs materiaal!

Colin Powell heeft om te bewijzen dat de Verenigde Staten niet "zomaar" hard willen optreden tegen Irak enkele wazige foto's laten zien en een opname laten horen van twee mensen die in het Arabisch met elkaar aan het kletsen waren. Dat zouden terroristen zijn en de gesprekken zouden bewijzen dat Irak betrokken is bij terroristische activiteiten.

Balkenende was diep onder de indruk: "Dit is echt bewijsmateriaal. Dat valt niet te ontkennen" (Metro). Hij is als christen natuurlijk gewend te geloven, maar als hij de "bewijzen" van Colin Powell zomaar aanneemt, kun je dat nog nauwelijks zien als goedgelovigheid, maar als grenzeloze naïviteit.

De getoonde foto's krijgen pas betekenis door de toelichting, maar kunnen net zo goed heel andere dingen tonen dan Powell beweert, en ze kunnen natuurlijk evengoed helemaal ergens anders gemaakt zijn. En de opgenomen "telefoongesprekken" zijn met een beetje elektronica (en enkele Arabisch-sprekende acteurs) makkelijk in een middag in elkaar te knutselen.

En als ze al authentiek zijn, zou het net zo goed kunnen zijn dat de betrokkenen, vermoedend dat ze afgeluisterd werden, de draak wilden steken met de afluisteraars. Ik denk niet dat een Nederlandse rechter dit soort huisvlijt als bewijsmateriaal zou willen accepteren...

dinsdag 4 februari 2003

Zielige platenmaatschappijen...

De NVPI krijgt weer eens een keer ruimte (Metro) om te klagen over de dalende CD-verkopen, die het gevolg zouden zijn van het internet en de illegale kopieën.

Hoelang krijgt dat schijnheilige stelletje nog de gelegenheid om hun kapotte grammofoonplaat af te draaien? Waarom zou de verkoop van CDs gedaald zijn door internet en illegale kopieën?Ikzelf heb de laatste jaren veel minder CDs gekocht dan ik vroeger LPs kocht. En dat komt niet door illegale kopieën of downloads, maar omdat ik minder van mijn gading kan vinden tussen wat de laatste jaren gepubliceerd wordt en bovendien omdat ik vind dat de prijzen véél te hoog zijn. Indertijd werd beloofd dat CDs goedkoper zouden zijn dan LPs, maar daar heb ik niets van gemerkt. Misschien werd echter wel bedoeld dat de productie goedkoper zou zijn en ging het helemaal niet over de verkoopprijs.

Verder zijn er genoeg radiozenders die mijn favoriete muziek uitzenden (je moet je dan wel niet beperken tot de Veronica-kloons).

En tenslotte geeft de NVPI zelf nog een mogelijke oorzaak van de verminderde CD-verkoop: "Concerten, festivals en danceparty's genieten grote belangstelling". Ik neem aan dat ook voor het muziekpubliek geldt dat geld maar één keer kan worden uitgegeven.