Hoezo, "stijgende levensverwachting"

Veel gezeur over verder stijgende levensverwachting, maar wie gelooft in kotsnaam dat met de steeds minder betaalbare gezondheids- en andere zorg dat inderdaad het geval is? Nog afgezien van de mensen wier leven geacht wordt "voltooid" te zijn, en die mogelijk door alle propaganda bereid zijn zichzelf te laten euthaniseren?

En dan heb ik het nog niet over de ellende waarin steeds meer mensen terechtkomen, die nog langer zonder fatsoenlijke uitkering moeten rondkomen bij toenemende werkloosheid en bijv. hun zorgpremie niet meer kunnen betalen en daardoor steeds dieper in een schuldenspiraal terechtkomen? Alsof daar de jongeren niet "de dupe" zullen zijn, als ze hun oudere familieleden in leven proberen te houden?

Het probleem is niet de fictieve toename van de levensverwachting, maar het feit dat de Haagse Hufters op allerlei manieren het beschikbare geld over de balk gooien naar nuttelozen die kennelijk gerust voor Dagobert Duck mogen spelen van het geld van de arbeiders, daarbij geholpen (tengevolge van slechte voorlichting en gemanipuleerd nieuws) door de stemmers die hun "democratische" rechten bij verkiezingen verspillen...

Catalonië (12) - "Objectieve" pers in de Spaanse staat

Interessante vergelijking (door Público van gisteren) van voorpagina's van diverse Spaanse kranten, die aantonen hoe "objectief" en "betrouwbaar" die kranten zijn. Een stukje naar onder zijn twee series foto's geplaatst: de bovenste vier hebben betrekking op de demonstratie van afgelopen zaterdag (volgens de politie 750.000 demonstranten), waarbij door de foto's de indruk gewekt wordt dat er maar enkele mensen aan de demonstratie deelnamen. Dit betrof een demonstratie die opriep voor de invrijheidstelling van de Catalaanse "politieke gevangenen".

De onderste serie foto's (van dezelfde kranten) betreft de demonstratie van 9 oktober "tegen het separatisme en vóór de grondwet", waaraan 350.000 mensen deelnamen (ook volgens de politie).

Vergelijk ook de foto die bijna bovenaan het artikel links staat van de demonstratie voor de vrijlaging van de politieke gevangenen, en de foto's onderaan van de demonstratie op 9 oktober, die duidelijk veel minder mensen laat zien dan de foto linksboven.

Catalonië (11)

Een interessant artikel in Ara van vandaag over een -eveneens interessant- artikel in de Washington Post van gisteren, over hoe de geest van dictator Franco nog steeds rondwaart in Spanje...

En nog een artikel uit de New York Times van 8 november over de situatie in Catalonië. Hierin wordt aangegeven dat de spanning binnen het Catalaanse onafhankelijkheidsblok voor een aanzienlijk deel te wijten is aan de korte tijd die er is voor overleg over samenwerking tussen de partijen. Bij de vorige verkiezingen is veel tijd over dat overleg heengegaan, terwijl Rajoy er nu voor gezorgd heeft dat daar maar nauwelijks enkele weken tijd voor is, omdat al ruim voor de verkiezingsdatum de kieslijsten ingediend moeten zijn…

Catalonië (10)

De voorzitter van het Catalaanse parlement, Carme Forcadell en vier andere leden van het "Parlament" mogen uit de gevangenis tegen een borgsom van € 150.000 (Forcadell) en € 25.000 voor elk van de vier anderen.

Daarnaast heeft de rechter geweigerd de eis van het Openbaar Ministerie (6,2 miljoen €€ voor de president, vice-president en ministers te honoreren, omdat er geen aanwijzingen zijn die dit bedrag rechtvaardigen, al zou dat later wellicht nog vastgesteld kunnen worden…

Zie voor meer bijzonderheden Público van gisteren.

Caatalonië (9) - Verdere dictatoriale stappen in Spanje

Rechter Carmen Lamela begint morgen aan de beslaglegging van de bezittingen van de Catalaanse president Carles Puigdemont en de 13 Catalaanse ministers, voor een bedrag van in totaal 6.2 miljoen Euro. Dit bedrag is hetgeen de Catalaanse regering (Generalitat) begroot had voor "verkiezingsprocessen". 

Volgens de door de krant Ara (zie het artikel Lamela comencarà demà a embargar béns [...] van gisteren) geraadpleegde advocaten zal deze actie niet uitgevoerd kunnen worden, omdat de betrokkenen nog niet gehoord zijn.

Bovendien zijn er -volgens accountant-generaal Rosa Vidal Planella van de Generalitat- slechts financiële verplichtingen aangegaan ten bedrage van € 25.521,34, een deel van het in totaal begrote bedrag van 6,181 miljoen, en daarvan is slechts een bedrag van € 19.368,68 daadwerkelijk verschuldigd.

Catalonië (8) - Versterking van de fascistische "democratie" in Spanje

Nadat het fascistische régime van Mariano Rajoy ("Franco 2.0") met zoveel "succes" de Catalaanse financiën (o.a.) in handen heeft genomen, heeft de Spaanse minister van Financiën Montoro (ook PP uiteraard) nu ook de financiën van Madrid onder curatele gesteld. Omdat het kan, vermoedelijk!

En zo gaan ze door totdat de fascistische dictatuur in heel Spanje opnieuw is ingevoerd. Hopelijk ben ik te pessimistisch, maar ik heb niet veel vertrouwen in de volgendende stappen van Rajoy & kornuiten.

Oja, de gemeente Madrid is in handen van Podemos, en dat is uiteraard niet naar de zin van het PP-régime! De autonome regio Madrid is "veilig" in PP-handen (sinds 1995). 

Zie hierover ElDiario.es van 7 november 2017.

Catalonië (7) - "Democratische" dictatuur in Spanje

Nog een duidelijk voorbeeld van hoe "democratisch" het post-franquistische Spanje van Mariano Rajoy is: twee jongeren uit Lleida, die op Facebook kritiek geuit hadden op het gewelddadige politie-optreden op 1 oktober, zijn opgepakt omdat ze opgeroepen zouden hebben tot haat… (Zie Nació Digital van 1 november 2017).

Catalonië (6) - «El País», kwaliteitskrant?

Vergelijk de twee krantekoppen van "kwaliteitskrant" El País. Links kopt de krant op 31 maart dat "Maduro het Parlement uitschakelt om zijn dictatuur te consolideren". In werkelijkheid heeft het Venezolaanse Hooggerechtshof met een uitspraak enkele functies van het Venezolaanse parlement uitgeschakeld.

Rechts kopt de krant op 22 october dat "de regering de constitutionele orde in Catalonë herstelt", terwijl de achtergrond van die kop zeer sterk lijkt op die van de krant van enkele maanden geleden. Ook ten aanzien van Barcelona is door een hoge rechtbank (het Spaanse Constitutioneel Hof) beslist het Catalaanse parlement PLUS de Catalaanse regering lam te leggen. Logischerwijs zou de rechtse kop dus moeten luiden "Rajoy schakelt het Catalaanse parlement en de Catalaanse regering uit om zijn dictatuur te consolideren". (Bron: Público)

Voor wie nog steeds dacht dat El País een betrouwbare krant is... Dat is al HÉÉL lang geleden!

Catalonië (5)

De Catalaanse president Carles Puigdemont heeft aangekondigd dat hij alsnog de Eenzijdige Onafhankelijksverklaring zal afleggen, wanneer Rajoy zijn dreigement met artikel 155 van de Grondwet zal uitvoeren.

Overigens wil ik er nogmaals op wijzen dat Ciudadanos geen centrumrechtse, maar een neofascistische partij is. De PSOE is ook niet sociaaldemocratisch, maar -net als de Nederlandse PvdA- neoliberaal met een sociaaldemocratisch taalgebruik.

Uit het betreffende artikel in De Standaard blijkt ook steeds duidelijker dat de EU niets anders is dan het Vierte Reich, waarin Mark Rotte (verschoning, automatische spellingscorrectie) hoopt een leuke functie te krijgen.

Catalonië (4)

Interessant commentaar in Revista R@mbla over de leiders van de Catalaanse ACN en Òmnium, die op last van het Openbaar Ministerie (lees: het postfascistische régime van Mariano Rajoy) opgesloten zijn, op beschuldiging van "aanzetten tot geweld" (vermoedelijk in een vlaag van verstandsverbijstering bedacht door de verantwoordelijke rechter Carmen Lamela).

Catalonië (3) - Paus Frans in actie

De paus accepteert alleen afscheidingen als die te maken hebben met dekolonisatie. Dus? Zie voor meer informatie dit artikel in La Vanguardia van vandaag; overigens in het Catalaans.

Catalonië (2)

Gisteren werd er in Público aandacht besteed aan een demonstratie in Madrid (op de Puerta del Sol) ten gunste van voor het "recht om te kiezen" voor de Catalanen.

Ook waren er ± 50 "espanolistas" en fascisten, waarmee het tot enkele botsingen kwam. De politie heeft de groepen uit elkaar gehaald, maar daarnaast ook ten minsten in twee gevallen opgetreden tegen de pro-Catalaanse demonstranten. Ten slotte heeft de oproerpolitie de demonstratie van het plein verdreven.

De "ultra's" en fascisten riepen kreten als "onder Franco gebeurde dit niet" en hieven handen op in de fascistische groet.

Nieuwe fascistische staatsgreep / burgeroorlog in Catalonië morgen?

Het NRC plaatste eergisteren onder de kop «Dreigt er geweld in Catalonië? - en elf andere vragen over het referendum» van de hand van 'oud-correspondent Merijn de Waal' over de dreigende situatie in Catalonië. Zoals zo vaak het geval is bij dit soort artikelen roepen de antwoorden bij de vragen weer andere vragen op, die hier niet beantwoord worden.

Ik neem daarom de vrijheid dit artikel hier -onbezoldigd- aan te vullen, waarbij ik de nummering van het NRC-artikel volg. 

1. Nadat de fascistische dictator Franco (die de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) kon winnen dankzij de steun van de Duitse nazi's en de Italiaanse fascisten, en de passieve steun van de meeste andere landen, uitgezonderd Mexico en de USSR, die de andere kant opkeken, omdat ze bang waren voor oorlog met Hitler en die vooral niet wilden irriteren) werd langzaam begonnen met de 'Transición' (= overgang), naar Democratie. Hierbij werd het mogelijk politieke partijen op te richten, ofschoon dat in het begin beperkt bleef tot de AP (Alianza Popular), die in 1989 omgedoopt werd tot PP (Partido Popular). 

De AP probeerde zoveel mogelijk de franquistische ideeën in een democratisch-achtig jasje te gieten. Hiertoe werd een nieuwe grondwet geschreven, waarover het volk in 1978 per referendum kon beslissen. Dit referendum was een kwestie van "alles of niets", men was vóór of tegen de hele grondwet. Na bijna 40 jaar dictatuur was de bevolking niet gewend aan democratische zaken (pas in de door Franco geaborteerde Tweede Spaanse Republiek  [1931-1939] was er in Spanje een begin gemaakt met een democratische inrichting van het land) en een aanzienlijk deel van de bevolking zal ongetwijfeld bang geweest zijn om tegen een voorstel van de overheid te stemmen.

De formele reden die de PP-er Rajoy (de postfascistische minister-president) aanvoert tegen het Catalaanse onafhankelijksstreven is dat Spanje «Una, Grande y Libre» (Eén, Groot en Vrij) zou moeten zijn (dit staat ook met andere woorden in de grondwet van 1978.

De nevenstaande foto kreeg ik van een vriendin uit de Barcelonese wijk Gràcia. De tekst op het spandoek heeft de ondeelbaarheidsspreuk een beetje aangepast tot «URNA, grande y libre» (Grote en Vrije STEMBUS), met de toevoeging "Sí o sí" (Ja of ja).

2. Op de Balearen en in Valencia wordt ook Catalaans gesproken (al jaren geleden vastgesteld door de Real Academia (in Madrid).
Een ander verschil is dat Catalonië veel korter bezet is geweest door de Arabieren (“Moren”, wat ook van invloed is geweest en nog is op de Catalaanse cultuur, waardoor Catalonië (zeker in de steden) “Europeser” overkomt dan de rest van Spanje.


 
3. De geschiedenis van het ontstaan en de onderdrukking van Catalonië zit heel wat gecomliceerder in elkaar dan hier geschetst wordt, maar ik wil hier alleen nog benadrukken dat door de troepen van de Borbones [Spaanse 'spelling' van de Franse Bourgons] een groot deel van Barcelona met de grond gelijk werd gemaakt.


De bovenstaande foto toont een opgegraven gedeelte van een door de Borbones verwoeste wijk.

5. Het artikel omschrijft de PP als “centrum-rechts”, maar dat is een veel te neutraal klinkende omschrijving. Deze partij is in werkelijkheid conservatief en post-fascistisch. De PP hanteert namelijk veel van het gedachtenslecht van Franco.
Zo is er nog steeds geen daadwerkelijk eerherstel van de slachtoffers van Franco (de PP probeert waar mogelijk nog steeds de massagraven uit de dictatuur en de burgeroorlog gesloten te houden) en de medeplichtigen van Franco en hun nazaten zijn nog steeds vrijgesteld van vervolging. (Zo is Franco's laatste Minister van Binnenlandse Zaken Manuel Fraga Irribarne tot 2005 president geweest van de Galicische Xunta (deelregering).

6. Door de provocaties en dreigementen van Rajoy en zijn régime neemt het aantal mensen (ook niet-Catalanen!) dat zich van Spanje wil afscheiden, alleen maar toe (zoals ik weet van diverse kennissen in Barcelona).
El Nacional van 27 dezer beschrijft hoe de Baskische parlementariër Mikel Legarda in het Congreso de los Diputados (Parlement) de huidige Minister van Binnenlandse Zaken zijn plaats wijst door aan te tonen dat zijn maatregelen van de inzet van politie en Guardia Civil in Catalonië illegaal zijn. De door hem toegepasten artikelen 38 en 42 van de «Wet inzake de Veiligheidsdiensten» was weliswaar van toepassing op het eerdere Catalaanse «Estatut» van 1979, maar nadrukkelijk niet op het «Estatut» van 2006!

Overigens heeft Rajoy in 2006 (toen José Luis Rodríguez Zapatero -tot 2011- nog Eerste Minister was) zélf een referendum willen laten houden over een evt. afscheiding van Catalonië, ofschoon de Spaanse grondwet toen ook al sprak over een ondeelbare eenheid van Spanje… Op deze manier wilde hij het «Estatut» van 2006 afzwakken of laten intrekken, wat hem toen niet lukte, pas nadat hij zelf in 2011 premier werd. Het is juist tegen de maatregelen van Rajoy om het «Estatut» uit te kleden, dat de Diada's vanaf die tijd tot kolossale manifestaties uitgroeiden!

8. Rajoy zal niet inbinden. Hij rent vooruit als een blinde stier met een brandende staart. Hij heeft immers niets te verliezen. Als hij zou inbinden, zou hij ten onder gaan als leider van een criminele corrupte bende (tegen de PP lopen meer dan 100 rechtszaken wegens corruptie), en als de Catalanen hun referendum zouden annuleren (wat ze beslist niet zullen doen), wordt Rajoy de held van Spaans fascisme, rechts en RK kerk (die voor een groot deel nog Franco-fiel is, omdat Franco de RK secte tot staatskerk gemaakt had), waardoor hij, als Franco 2.0, de corruptieschandalen van de PP kan vrijstellen van rechtsvervolging.

De middenweg van een federaal Spanje is -anders dan het NRC meldt- wél verkend, maar elk voorstel van de Catalaanse regering om te komen tot een of andere vorm van meer zelfbeschikking werd door het centralistische PP-régime van de tafel geveegd, zodat als laatste optie uiteindelijk de onafhankelijkheid is gekozen.

9. ETA was een anti-franquistische verzetsgroep, die na de verdwijning van de dictator niet vrijgesteld werd van strafvervolging, terwijl aan de oorlogsmisdadigers van Franco wel onmiddellijk “amnestie” werd verleend. Wanneer ETA die ook gekregen had (hun optreden was tenslotte begonnen als verzet tegen de fascistische dictator) zouden er een heleboel ETA-doden voorkomen zijn. Overigens kan het geen kwaad eraan te herinneren dat het verkeersterrorisme in Spanje jaarlijks méér dan 800 levens eist!

10. Spanje was (sedert 1931) een republiek, dus ook toen Franco in 1936 zijn staatsgreep pleegde. Franco heeft de monarchie weer ingevoerd, en daarbij heeft hij Juan Carlos bovendien laten zweren loyaal zou zijn aan Franco en dat hij “de grondbeginselen van de Movimiento” [de fascistische beweging] zou “respecteren” (3:05-3:15 in de onderstaande opname). De Spaanse republiek is dus in feite nog steeds een fascistische monarchie!


De rol van Juan Carlos bij de staatsgreep van Tejero is nog steeds niet helemaal helder, en het is in ieder geval zeer de vraag of zijn optreden daarbij wel zo heldhaftig was.

Catalonië (1)

In «Socialisme nu» las ik een artikel (Solidair met de Catalanen!) het hierna volgende artikel, dat misschien een beetje beknopt is, maar in ieder geval correcte informatie biedt.

Hieraan wil ik overigens wel toevoegen, dat we niet moeten verwachten dat een onafhankelijk Catalonië een socialistische republiek zal worden. Wél een republiek, maar een bourgeois-republiek, even neoliberaal als de rest van de EU.

(*) In de voorbije jaren heb ik ook diverse stukjes over Catalonië geschreven op Facebook. Volledigheidshalve neem ik die hier ook op, allemaal onder dezelfde titel, voorzien van een volgnummer.