Tendentieuze borrelpraat

In de Metro van vandaag reageert M. de Zeeuw uit Rotterdam op een eerdere brief van de heer Williams uit Heerhugowaard, die "stelt dat autochtonen meer een beroep doen op uitkeringen dan allochtonen".

M. de Zeeuw geeft toe dat dat wel juist kan zijn "als we het hebben over absolute aantallen. Er zijn immers meer autochtonen dan allochtonen." Hij/zij verwijst daarbij naar een onderzoek van het Ministerie van Sociale Zaken, "waarbij het gebruik van uitkeringen wordt uitgesplitst per nationaliteit. Allochtonen scoren in alle opzichten slechter dan autochtonen. De beweringen van de heer Williams kunnen worden afgedaan als politiek-correcte borrelpraat".

Ik mis een belangrijk argument in de (brief-)discussie over het feit dat er naar verhouding meer allochtonen met een uitkering zijn dan autochtonen. Als ik ervan uitga dat de cijfers van Sociale Zaken kloppen (en ik heb geen redenen om daar aan te twijfelen), dan is deze rare verhouding nog niet vreemd. Immers, de rotste banen zijn altijd voor de allochtonen. Is het dan te verwonderen dat een groep die wordt opgezadeld met de gevaarlijkste en zwaarste banen, daar ook meer nadelige gevolgen van ondervindt dan de groep van de autochtonen, die zich beperken tot de minder vervelende banen? Het zou mij niets verwonderen, wanneer een onderzoek waarin ook de zwaarte van de banen verdisconteerd wordt een heel ander beeld zou geven...

Ik wil niet zover gaan om te beweren dat de opmerking van M. de Zeeuw niet meer is dan kroegpraat, maar hij is in ieder geval wel behoorlijk tendentieus.