vrijdag 30 mei 2003
Politici? Doodmoe word je ervan!
Vandaag is typisch zo'n dag waarop ik het gevoel krijg dat het allemaal geen zin heeft om me nog ergens druk over te maken. De Bozo's bedisselen alles onderling en het gewone volk kijkt lijdzaam toe, zucht, slikt en gaat verder. Ze zijn het erover eens dat politici (en trouwens ondernemers ook) niet te vertrouwen zijn, maar tegen de volgende verkiezingen geloven ze alle smoesverhalen volledig en stemmen ze toch maar weer voor dezelfde figuren die hen 4 jaar lang hebben uitgeknepen. Een week geleden zagen we hetzelfde in Spanje. Nog maar 1½ maand geleden ging een groot deel van de Spaanse bevolking de straat op om te demonstreren tegen de door Aznar (die, zoals bekend is, de politieke erfgenaam is van de fascistische dictator Franco, hoe goed hij ook zijn best doet om zijn monocratie van een democratisch vernisje te voorzien) verordonneerde Spaanse deelname aan de oorlog in Irak. En een paar maanden daarvoor stond heel Galicië (en de rest van Spanje) op zijn kop, toen door een faliekant verkeerde beslissing van Aznars club een kolossale milieuramp veroorzaakt werd voor de kust van Galicië door het in stukken breken van het aftandse tankschip "Prestige". Bij de verkiezingen voor de gemeenteraden en de deelregeringen van afgelopen zondag was daarvan niets meer te merken. De steun voor Aznar was nauwelijks minder dan bij de vorige verkiezingen...
Over politici gesproken: een prachtig (in negatieve zin) voorbeeld is Wim Kok. Het is leerzaam hoe hij zich (in een neerwaartse spiraal) ontwikkeld heeft van bevlogen vakbondsman tot opperhoofd van de PvdA, tot steun van de VVD in de "paarse" kabinetten en beschermengel van de familie Von Amsberg (en daarmee verwijs ik niet specified naar Claus, maar naar zijn gezin), tot kapitalist. Vandaag meldt NRC-Handelsblad dat hij (naast zijn commissariaten bij ING, Koninklijke/Shell en TPG) nu ook nog commissaris gaat worden bij de KLM. Ik heb lang gedacht dat Kok het wel goed bedoelde, maar dat hij door zijn omgeving (die Zalm is tenslotte ook geen gemakkelijk kereltje) dusdanig onder druk is gezet dat hij maar weer door zijn knieën ging en een mooi praatje verzon om toch nog een mooi roze randje om de Zalmiaanse truukjes te kleuren. Daar is nu niets meer van over (van dat idee over de goede bedoelingen van Kok), ik weet nu waar het woord Kok-halzen vandaan komt!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten