zondag 8 augustus 2010

En dan nu op naar de échte crisis!...


Wouter Bos had een paar jaar geleden mooi praten over het gegeven dat Nederland niet veel last zou hebben van de crisis (klonk trouwens niet bepaald solidair met de bevolking van andere landen voor iemand die zich 'socialist' noemt), omdat de Nederlandse economie gezond was en we grote reserves hadden (zie mijn artikel En zo zie je hoe mensen zijn... van 18 februari 2009), maar we weten intussen allemaal dat hij, zoals we van hem gewend zijn, uit zijn nek stond te lullen... 

De crisis sloeg ook in Nederland toe, met dank aan een groot deel van het Nederlandse bankwezen, dat vrolijk meedeed met de handel in waardeloos papier, onder het "toeziend" oog van de centrale Nederlandse bank, de Nederlandsche Bank. Het Nederlandse régime dacht dat het de problemen wel kon oplossen door een paar scheepsladingen geld in die banken te storten (geld dat, zoals te verwachten is in een kapitalische 'samenleving', uiteraard door de arbeidende klasse opgehoest moet worden), ofschoon iedereen weet dat je geen gaten kunt vullen door elders nieuwe gaten te laten ontstaan.

Desondanks hebben we de afgelopen maanden op diverse momenten dappere verhalen gehoord over een groei van de economie, ook al kwam dan die groei te laat voor de bevolking van met name Griekenland en Spanje (en ongetwijfeld binnenkort ook voor die van Nederland).

Vandaag bevestigde de pers (zie bijv. NRC/Handelsblad en Trouw van vandaag) dat volgens de OESO (de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) de opleving van de economie alweer voorbij is. Ook de New York Times meldde gisteren weinig optimistische gegevens over de toestand van de Verenigdestaatse economie. De enige die nog wel optimistische geluiden laat horen is de ECB, de Europese Centrale Bank (zie de Volkskrant van 5 augustus 2010), maar die heeft ofwel even weinig zicht op de werkelijkheid als haar Nederlandse tegenhanger, de Nederlandsche Bank, of hanteert een heel andere agenda (dezelfde als het IMF, die de arbeidende klasse weer terug wil brengen naar de semi-slavernij aan het begin van de 20e eeuw). Daarvoor moeten de arbeiders overtuigd worden dat het goed gaat met de economie, als "we" er samen even de schouders onder zetten... Samen, dat wil zeggen de arbeiders, want de nuttelozen van de maatschappij (aandeelhouders e.d.) blijven intussen gewoon hun zakken vullen: het maakt hun niets uit of het geld uit de te duur verkochte producten van de industrie komt, of van de gul door Wouter Bos ter beschikking gestelde steungelden...

Nóg is het echter niet te laat. Velen hebben zich voor de gek laten houden door de verkiezingsbeloften van de PvdA, of misschien zelfs van de xenofobe PVV; velen hebben ook hun zorgen verdronken voor de TV met de beelden van het wereldkampioenschap voetbal, en/of van de Tour de France, maar we kunnen nog steeds (en moeten nu!) in actie komen. Net zoals de buffels in het filmpje dat ik op 29 juli bij mijn artikel Een les voor het Nederlandse volk! plaatste, kunnen we het Nederlandse régime zijn plaats wijzen.

De eerste gelegenheid daarvoor komt op 29 september. Dan organiseert de Europese Vakbondsfederatie ETUC daar een internationale demonstratie onder het motto "NEE tegen bezuinigingen, prioriteit voor banen en groei!" (*) - "omdat bezuinigingsmaatregelen Europa in recessie kunnen [kunnen? - Dwarslezer] brengen en resulteren in zelfs meer werkloosheid." Ook in Nederland wordt voor die demonstratie busvervoer naar Brussel voorbereid. Zorg er dus voor dat je die datum alvast reserveert!
Zie hier voor meer informatie. Nadere bijzonderheden zullen hier t.z.t. ook worden gemeld.
Voor 29 september zijn ook in andere landen acties gepland, bijv. in Griekenland en Spanje algemene stakingen.

De volgende gelegenheid is op zaterdag 23 october a.s., wanneer in Den Haag door het nieuwe platform Rekening retour een demonstratie wordt georganiseerd onder het motto "Wij gaan de crisis niet betalen!" Klik hier voor meer informatie en reserveer ook deze datum alvast in je agenda!


(*) Ik ben het overigens alleen eens met de strijd tegen de bezuinigingen, en niet met de 'prioriteit voor banen en groei'. Die gaat nog steeds uit van een kapitalistische maatschappij. Juist een tijd als deze biedt een uitgelezen gelegenheid om de maatschappij radicaal te veranderen in een sociale, menselijke, solidaire en milieuvriendelijke wereld.

Geen opmerkingen: