woensdag 12 november 2008

Rita Verdonk als vertaalster bij het ANP?

Het moet in ieder geval iemand zijn die vindt dat we allemaal trots op Nederland moeten zijn, want wanneer de site van de Country Brand Index stelt dat Nederland "one of the most politically free societies in the world" (een van de in politiek opzicht meest vrije samenlevingen ter wereld) is, bewerkt het ANP dat tot "Van alle volken ter wereld hebben Nederlanders de grootste politieke vrijheid". (zie o.a in De Pers van gisteren).

Iedereen die een beetje bijhoudt hoe het er in Nederland aan toe gaat (in het kader van de 'terrorismebestrijding') met het inperken van onze burgerlijke vrijheden (zie bijv. mijn artikel Wanneer verdwijnt onze laatste privacy? van 9 november) kan niet anders dan zich zeer bezorgd afvragen hoe droevig het dan wel niet gesteld moet zijn met andere landen...

Ik vrees echter dat de grote massa zich niet bezorgd maakt over wat er allemaal gebeurt in de wereld. Het ANP meldt namelijk ook, op zéér kromme wijze, dat Nederlandse jongeren weinig belangstelling hebben voor het nieuws, en al helemaal niet voor actualiteitenprogramma's op TV en betaalde 'nieuwstitels' - en ik denk dat dat elders in de 'beschaafde landen' niet anders zal zijn. Wat de in het artikel (zie o.a. in Het Parool van gisteren) genoemde percentages en 'aandelen' precies betekenen is me verder volstrekt onduidelijk en het artikel doet me eigenlijk vooral denken aan het betekenisloze gewauwel van sommige politici.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

politiek onbenul

Nou zal mijn engels vast niet zo goed zijn als dat van jou, D., maar volgens mij betekent die omschrijving van dat CBI simpelweg dat nederland zich van alle landen het minste met politiek bezighoudt (= het meest van politiek vrij). En dat er dan bijstaat dat het "een van de ..." landen is, is natuurlijk gebakken onzin, want dan zouwen we niet op nummer 1 staan.
En verder doen we in die lijst nauwelijks mee: we staan op nummer 8 bij het nachtleven, op nummer 10 bij het milieu en nog een keer op nummer 1 bij vervoersgemak.

En dan te bedenken dat dat wereldwijde onderzoek gebaseerd is op de stemmen van niet meer dan 2700 reizigers (zowel zakelijke bezoekers als partikuliere vakantiegangers), dus dat stelt gewoon geen barst voor: die zakenfiguren laten zich kontinu door taxi's naar de wallen rijden en de vakantievierders zijn natuurlijk blij dat ze in een paar uurtjes treinen al aan de andere kant van het land zijn (in plaats van drie dagen in zo'n grijzehond-bus zitten en nog nergens anders terecht gekomen).

Ik ben trouwens benieuwd waar nederland volgend jaar op de vervoerslijst staat, als dat blunderende mens Huisinga die stomme ov-jatterij overal ingevoerd heeft, met die gewelddadige poortjes en maximale afrekeningen.

Wat milieu betreft, kun je alleen maar konkluderen dat die 2700 alleen maar naar de spaarlampen op hun hotelkamers hebben gekeken en helemaal niet hebben meegekregen dat er extra kolencentrales gebouwd worden en lekkende kerntoeters (niet dat ik me erg met het milieu bezighou, maar ik gooi geen papier in de glasbak).

Voor wat betreft het nieuws, waarom zou je daar naar moeten kijken: de ene leugen over de andere en de blik op links gericht, als er rechts iets ergs gebeurt, ik kan die jongeren geen ongelijk geven, teletekst liegt net zo hard, maar doet dat in één of twee zinnen in plaats van dat je naar tien minuten geblaat moet luisteren met deskundologen die hopen moeilijke woorden gebruiken, die ze niet eens kunnen spellen, of fatsoenlijk uitspreken.

Dwarslezer zei

Ik ben het helemaal met je eens, Koölo (of is dat je achternaam?) dat het kijken naar programma's als Nova e.d. niet echt zinnig is, maar ik ben bang dat de reden dat 'de jongeren' zich daar niet voor interesseren niets te maken heeft met het propaganda-karakter van die gelijkgeschakelde media, maar meer met het feit dat ze geen zin hebben om naar geleuter te kijken, of omdat ze geen zin hebben in beïnvloeding door de 'linkse kerk' (zoals in bepaalde kringen nog steeds gedacht wordt), of omdat ze vinden dat er meer gezellig nieuws moet zijn en minder 'ellende'. Wat ik erg vind is niet dat ze niet naar die programma's kijken, maar dat ze kennelijk niet voldoende belangstelling hebben om wat er gebeurt. Dat is natuurlijk zeer naar de zin van de neoliberale internationale, die het liefst bewusteloze slachtoffers heeft: die bieden het minste weerstand als ze 'verkracht' worden.

Graag zou ik willen weten wat het ANP onder 'nieuwstitels' verstaat. Vermoedelijk worden dingen als Voetbal International daar ook onder gerekend...

Overigens: de OV-gebruikende toerist wordt nu ook al flink uitgekleed: je wilt niet weten wat ze betalen voor een tramkaartje voor één zone (€ 1,60, dat is ruim ƒ 3,50...)

Anoniem zei

maakt niet zoveel uit

(de meeste mensen noemen me Kolo of zelfs K'lo, laten we het daar maar op houden)

Mij lijkt het een prima uitgangspunt om niet naar geleuter te willen luisteren (of kijken, in het buizige geval), daar geef ik niemand ongelijk in. Met selektief informatie opnemen is ook niks mis, en als de 'gelijkgeschakelde media' dat bij voortduring niet aanbieden of vermommen als sussende prietpraat, valt daar dus niks te halen. En je zou natuurlijk wel gek zijn, als je er dan ook nog voor zou gaan betalen, logisch dat jongeren dat niet doen, die vinden voldoende informatie via het net (onder andere door zich te 'abonneren' op de RSS-feeds van onafhankelijke blogs). En die zijn vast niet (of maar minimaal) meegenomen in het onderzoek, waarnaar Het Parool verwijst.
'Nieuwstitels' is een kontainerbegrip: Een betaalde krant (in vergelijking met de publieke omroep of een tekst over een bepaald onderwerp op een website), een sportblad (tegenover het weerbericht na het journaal), kortom, elke mediale uiting die de door iemand gewenste informatie oplevert en die in een schema of tabel te verwerken is.

Overigens heeft het Afgrijselijk Nutteloze Propagandaburo die vreselijk onsamenhangende tekst in Het Parool helemaal niet zelf verzonnen: die bestaat uit door elkaar gehusselde stukjes tekst van de webpagina waarop de Mediamonitor zijn "Laatst verschenen publicatie" aankondigt - op 11 november 2008 presenteren ze "Mediaconcentratie in Beeld 2007" - dat lijkt me redelijk oud nieuws (maar het zal wel ingewikkelde materie zijn en dan mag het wat kosten aan tijd=geld). Wat bij het doornemen van het rapport blijkt, is dat er voortdurend uitstapjes gemaakt worden naar ontwikkelingen en gebeurtenissen tot ver in 2008.
Op de Mediamonitor-site zul je trouwens vast niet veel jongeren tegenkomen: om een bepaald bestand te kunnen plukken, moet je minstens drie keer klikken, op verschillende pagina's, dat kan mijn achtjarige zusje Paryla al een stuk beter: één bestand, één klik, zonder dat je van pagina hoeft te wisselen; volgens mij valt al dat geklik onder ontmoedigingsbeleid.

Jongeren die geen zin hebben om zich te laten beïnvloeden door een zogenaamde 'linkse kerk', hebben helemaal geen zin om andere informatie te vinden dan de onderbuikmotivatie die spreekt uit de artikelen waar ze in deze stoere formulering op reageren, tekstlappen die vooral vóórkomen bij xenofobe sensatiebladen aan de verkeerde kant van het gezond verstand (maar het verkoopt goed en leest lekker weg, vér weg graag).

De Mediamonitor heeft zijn eigen vorm van oogkleppen: In voornoemd verslag lees ik bijvoorbeeld op pagina 10 "De vraag is of zoekmachines vooral bestaan om de gebruikers zo eerlijk mogelijke resultaten te bieden of om zoveel mogelijk geld te verdienen. Het feit dat aanbieders van websites de hoogste posities in de resultatenlijst kunnen kopen, waarbij de relevantie van de informatie ondergeschikt is, en dat het met behulp van diverse methoden mogelijk is om de resultaten op andere manieren te manipuleren, geeft aan dat het zaak is om dit in de gaten te houden.", terwijl eenzelfde voorbehoud naar aangeboden inhoud in kranten en andere media niet wordt gemaakt (of wordt dat bekend verondersteld? - vast niet, maar de toon is gezet).
Een veel te vaak voorkomend woord in dit dokument is "opiniemacht" (ook al gaat het vergezeld van de kanttekening dat die niet te groot moet worden) en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het belangrijker is dan de "kwaliteit van nieuws- en informatievoorziening".
Hoewel het steeds vaker vrijwel onbewerkt doorplaatsen van persburo-nieuws een opvallende ontwikkeling wordt genoemd, is er pas sprake van zorgelijkheid waar het de toekomst van betaalde nieuwsmedia betreft. Geld binnenkrijgen lijkt duidelijk belangrijker dan het plegen van degelijk journalisme.
En ja, ik kan dat natuurlijk ook allemaal anders lezen, maar waarom zou ik.

Op het moment dat je je nieuws steeds bij één bron (aanbieder) haalt, heeft die een grotere "opiniemacht" dan wanneer je je op meerdere aanbieders (televisie publiek/kommercieel, radio, krant, internet) richt om je ergens een beeld van te vormen.
Ach, een paar jaar geleden had ik ook helemaal geen interesse in oorlogen, tsunami's en andere rampen. Het leven mocht best vrolijk zijn.

Tot het moment dat een vriendin van me een boete moest betalen, omdat ze geen identiteitsbewijs bij zich had, wat ze moest laten zien, omdat het achterlicht op haar fiets volgens een agent te weinig licht gaf. Toen begreep ik ineens, dat ik de overgang tussen oom agent en "iedereen is een terrorist" niet opgemerkt had.
Daarna ben ik beter op gaan letten, heb regelmatig in de biep hele pakken kranten doorgewerkt, kwam erachter dat de regering slaafs achter engelstalige staatsterroristen aankroop, het niet aandurfde om ons nog een keer te laten vertellen dat we geen europese grondwet wilden en hoe stiekem die gasten ons van de ene na de andere vrijheid beroven, op grond van gebakken lucht en angstverhalen die niets met de werkelijkheid te maken hebben.
In het jaar dat we eindexamen deden, werden er bij ons in de klas veertien spreekbeurten gehouden over echte wereldproblemen en mogelijke oplossingen. Volgens mij komen we dus nog redelijk goed terecht. Ondanks dat er af en toe in het weekeinde iets te luidruchtig in het bier gehapt wordt.

Dat berichten in telegramstijl, zoals op teletekst, nauwelijks diepgang kunnen vertonen, lijkt me een open deur, die hoef ik niet in te trappen.

Laat ik 'm maar zachtjes dichtdoen, m'n zusje slaapt.