dinsdag 14 oktober 2008

Ik beken!

Ik, overtuigd republikein, beken dat ik in de jaren 1970 met een 'pro-Juliana'-spandoek langs de kant heb gestaan toen koningin Juliana, de moeder van hare koninklijke Bea, in mijn woonplaats op bezoek kwam.

Maar, anders dan de huidige generatie politici, doe ik niet alsof ik afstand neem van mijn 'fouten' uit het verleden.

Ik verwijs daar inderdaad naar de ophef van de voorbije maanden, waarbij Wijnand Duyvendak (en zijn GroenLinks-opperhoofd Femke Halsema) (zie mijn artikel Hypocriet keuterlandje dat Nederland van 9 augustus) maar het liefst vergeet dat hij ooit idealen heeft gehad.

Of de xenofobe rechtse Rita Verdonk, die zich in allerlei bochten heeft gewrongen om maar -trots allerlei opgedoken bewijsstukken- niet toe te hoeven geven dat zij ooit lid is geweest van de vroegere Pacifistisch Socialistische Partij. (zie de actualiteitenrubriek Nova van 29 september).

Of de huidige minister van milieu Jacqueline Cramer, die zich verschuilde achter een fout gespelde naam, om maar te kunnen ontkennen dat ze in 1986 een handtekening had gezet onder een advertentie ten gunste van de persvrijheid (zie het artikel van blog Sargasso van 10 september).

Nee, dan Juliana. Die had wél idealen. Daarvoor citeer ik graag uit Wim Klinkenberg, Prins Bernhard, een politieke biografie (tweede druk, 1979, voetnoot op blz. 408):
Hoewel zij [Juliana] niet met zoveel woorden de noodzaak van ontwapening had gesteld, had zij toch in 1955 tijdens een rede in de Pieterskerk in Leiden (zie voor de volledige tekst de Leeuwarder Courant van 18 juni 1955) voor de Nederlandse Jeugd Gemeenschap en de Nederlandse Studentenraad, een warm pleidooi gehouden voor een vergroting van het welzijn der achtergestelde volkeren door middel van een herverdeling van de welvaart tussen de 'have's en have-not's'.
Ook bestreed zij de splitsing van de wereld in een onverzoenbaar 'Oostelijk' en "Westelijk halfrond'. Juliana verklaarde zich tevens tegenstandster van bilaterale 'ontwikkelingshulp' door de Nederlandse staat en voorstandster van 'hulp, voornamelijk vanwege de Verenigde Naties geboden... Over het gebruik van zulk een gemeenschappelijke krachtbron, als ik het zo noemen mag, hebben alle betrokkene mede-zeggenschap, zowel zij, die er toe bijdragen als zij, die er uit putten. Hulp van allen kan bovendien voor sommige landen soms aanvaardbaarder zijn dan die van één. Collectieve hulp heeft het voordeel, dat niet slechts enkele belangengroepen er profijt van kunnen hebben - waarmee dus 't zaad voor mogelijke latere onenigheid ongezaaid blijft.'

maandag 13 oktober 2008

Hoezo democratie? [overgenomen bericht]

In Ierland, waar nog zoiets als democratie bestaat, hebben ze op 12-06-08 via een referendum het verdrag van Lissabon verworpen. Voor ieder weldenkend mens een vreugdevol moment, immers, ons was democratisch de mond gesnoerd.

Onze democratisch gekozen dictator eh MP Balkenvic vind nu eenmaal dat democratie niet verder mag gaan als het kiezen van de regering, daarna moet het stemvee eh de kiezers hun kop houden, zo werkt democratie in Nederland.


Dat de Ieren zo onbeschoft waren om NEE te zeggen tegen de ongebreidelde bemoei en regelzucht van een volkomen ondemocratisch en oncontroleerbaar Brussel was natuurlijk godgeklaagd, een schande, een vloek en niet acceptabel, zo werkt democratie niet. Democratie is alleen maar acceptabel als de uitkomst overeen komt met de wens van de heersende klasse, Dus moest er een tweede referendum komen, want linksom of rechtsom, democratie moet zegevieren.

Lees de rest van het artikel bij Dit kan niet waar zijn.

Wouter Bos is het spoor nu écht bijster!

Afgelopen weekend werd door het IMFC, het beleidsbepalende orgaan van het IMF (Internationaal Monetair Fonds) in Washington een vergadering gehouden over de huidige financiële crisis.

George W. Bush, het opperhoofd van de schurkenstaat USA, erkende in een ongebruikelijk eerlijke toespraak vóór de vergadering de verantwoordelijkheid van de VS voor alle ellende. Hij gaf namelijk toe dat dat de crisis in de VS in de hele wereld een kettingreactie heeft veroorzaakt. (zie ook USA Today van gisteren). Daana trokken hij en de Verenigdestaatse minister van Financiën Henry Paulson, evenals Ben Bernanke (de voorzitten van de centrale banken van de Verenigde Staten) zich terug, om het feitelijke werk over te laten aan "de hoge ambtenaren", in de woorden van Wouter Bos. Deze vond het vooral "heel pijnlijk" om 'de afwezigheid van Amerikaans leiderschap' in het debat te constateren. (Trouw vandaag).

Pardon? Bush geeft toe dat de hele ellende aan de uitwassen in de VS te danken is, en dan nóg wil Wouter Bos dat deze bende 'leiderschap' toont? Hebben we de afgelopen eeuw al niet meer dan genoeg Verenigdestaats leiderschap gezien?

Bush zei trouwens nog iets opmerkelijks:
"In een onderling samenhangende wereld, kan geen enkele natie iets winnen door het welzijn van een andere natie af te breken. We zitten hier samen in en we moeten er samen uitkomen. In het verleden zijn er crises geweest, waarin krachtige naties hun energie tegen elkaar gericht hebben of zichzelf van de wereld hebben proberen te isoleren. Nu zijn de tijden veranderd." (MSNBC gisteren)

Zou dat werkelijk betekenen dat de Bushiaanse oorlogen beëindigd worden en dat de kapitalistische kolonisatie van de hele wereld voorbij is?

zondag 12 oktober 2008

De waarheid is... dat het nog steeds een puinzooi is in de wereld...

Kijk en luister naar de clip van de Valenciaanse zanger Raimón, die al in 1963 (op zijn tweede EP) zong over de ellende, waarvoor hij niet verantwoordelijk wilde zijn:



Vertaling van de tekst (uit het Catalaans, door Dwarslezer/Entrelector):
Nu we hier bij elkaar zitten,
zal ik vertellen wat jij en ik weten
en wat we vaak vergeten:

We hebben gezien hoe de angst
voor iedereen wet was.
We hebben gezien hoe het bloed
-dat alleen maar leidt tot meer bloed-
de wet van de wereld was.

Nee,
ik zeg 'nee',
laat ons 'nee' zeggen.
Wij horen niet bij die wereld.

We hebben gezien hoe de honger
het brood was
van de arbeiders.

We hebben gezien hoe
in de gevangenis
verstandige mensen opgesloten zaten.

Nee,
ik zeg 'nee',
laat ons 'nee' zeggen.
Wij horen niet bij die wereld.

Nee,
laten we 'nee' zeggen.
Wij horen niet bij die wereld.
Hoe is het mogelijk dat tot op de dag van vandaag de koloniale oorlogen, de obsessieve dwang tot overheersen, de uitbuiting, de moordpartijen nog steeds doorgaan? Hoe is het mogelijk dat mensen er geen moeite mee hebben om door manipulatie (denk maar aan de huidige financiële crisis, die uiteindelijk het gevolg is van het feit dat sommige mensen kennelijk hun bestaansrecht alleen ontlenen aan het bij elkaar graaien van nog meer bezit dan zij al hebben) andere mensen tot bittere armoede -of erger- te drijven. Hoe is het ook mogelijk dat de overgrote meerderheid van de wereldbevolking (in alle landen en regio's) gebukt gaat onder de gevolgen van deze enkele graaiers, en dat die enkelingen desondanks nog steeds rustig kunnen doorgaan met het nóg verder verzieken van de mensheid, de wereld - en het heelal?

Denk in dit verband aan de drie kernbommen die door de Verenigdestaatse
Navy in de Van Allen gordel tot ontploffing gebracht zijn (Project Argus, 1958) (1) en aan het opwekken door de VS en de USSR van electromagnetische pulsen (EMPs) in de atmosfeer (1961-1962) (2), waardoor een aanzienlijke aanslag op de ozonlaag gepleegd werd. Of denk aan HAARP, zogenaamd een project om onderzoek te doen naar het Noorderlicht, maar dat direct en indirect volledig onder verantwoordelijkheid van het Verenigdestaatse Ministerie van Oorlog valt. (3)

Hoe is het mogelijk dat in een tijd, waarin nagenoeg alle informatie via het Internet beschikbaar is, de burgers zich beperken tot het volgen van allerlei circussen (Olympische Spelen, Tour de France, voetbalkampioenschappen, presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten, geboorten van prinsesjes) en zich bij "democratische" verkiezingen laten leiden door de hele of halve leugens, verdraaide waarheden en valse beloften van de politici?




(1) Walter Sullivan, Blast May Erase Radiation Belt, New York Times, 30.04.1962
(2) National Academy of Sciences,
Long-Term Effects of Multiple Nuclear-Weapon Detonation, 1975 (blz. 6-7)
(3) Zie ook Jeane Manning en Dr. Nick Begich, Angels Don't Play This Haarp, negende druk, 2007 en de aan HAARP gewijde pagina's van de site van Alaska Info.de.

woensdag 8 oktober 2008

Walgelijke kop in Spits

Het is bekend dat de Spits, net als GeenStijl, eigendom is van de Telegraaf, en als zodanig is het dus onzinnig om een fatsoenlijke berichtgeving te verwachten. Maar vandaag heeft deze bedrukte papierverspilling het voor elkaar gekregen om de walgelijkste kop te produceren, die ik me uit de Nederlandse pers kan herinneren.

Onder de kop Van pardon naar bijstand wordt gesuggereerd dat Rita Verdonk, van de club TON (die eigenlijk TOR, trots op Rita, zou moeten heten) gelijk heeft met haar eeuwige gezeur over het generaal pardon, waarmee asielzoekers na jarenlang wachten uiteindelijk in Nederland mochten blijven.

Het artikel begint ermee uiteen te zetten dat deze asielzoekers meer dan 9% vormden van de nieuwe bijstandsgerechtigden in Nederland.

Dat zeer veel van deze asielzoekers allang werk gehad zouden hebben, wanneer de voor hen geldende regelingen dat niet uitdrukkelijk verboden hadden, wordt niet vermeld. Wél wordt gelukkig nog aangehaald dat het volgens de voorzitter van Divosa, de landelijke vereniging van managers van sociale diensten, "aannemelijk [is] dat binnen enkele jaren een groot deel van deze mensen aan het werk is."

Maar intussen bevestigt de kop in de ogen van de niet-zo-slimme of niet-zo-wakkere lezers het vooroordeel dat buitenlanders profiteurs zijn.

maandag 6 oktober 2008

Op naar de volgende crisis [gastbijdrage]

In het kader van aan derden beschikbaar gestelde bandbreedte, volgt hier een artikel van de hand van Henri Houben (gepubliceerd op 1 october 2008), oorspronkelijk op ATTAC Bruxelles, en in het Nederlands op Indymédia.be:


Voor de vierde keer al dit jaar happen de financiële markten naar adem. De beurskoersen zakken, banken gaan over kop, de paniek regeert... Voor de vierde keer lanceren de Amerikaanse monetaire autoriteiten een groot reddingsplan dat je zo kan samenvatten: de winsten waren voor de aandeelhouders van de kredietinstellingen, de verliezen zijn voor de overheid (en dus voor de belastingsbetalers).

In januari namen de beurzen een eerste duik toen ze de omvang van de schade ontdekten die veroorzaakt werd door de subprime kredieten. De regering-Bush stelde een plan van 168 miljard dollar voor om de gezinnen en de bedrijven uit de hypothecaire maalstroom te redden. Volstond dat? In maart stond de investeringsbank Bear Stearns, vijfde speler in de sector, tegenover een schuldenberg die het niet langer aankon. Opnieuw onrust op de beurzen. De dollar verliest snel aan waarde. De Federal Reserve (FED) – de centrale bank van de VS – onderhandelt de overname van de instelling door JP MorganChase voor een habbekrats en stelt zich garant voor de schulden a rato van 29 miljard dollar. Tegelijkertijd creëert de FED een fonds van 200 miljard dollar om de slechte kredieten van verschillende banken over te nemen. De eeuwige optimisten zeiden toen: “Voila, we hebben de bodem bereikt. Vanaf nu kan het enkel beter gaan.”

Maar waar is het einde van de tunnel?
Eind juni, de koorts slaat opnieuw toe op de financiële markten als ze vaststellen dat de economische activiteit vertraagt, dat de olie steeds duurder wordt en dat dat voor problemen zorgt in verschillende energieverslindende sectoren als de autosector en de luchtvaartsector. De instellingen die de terugbetaling van de leningen verzekerden tonen tekenen van ademnood. Meer bepaald de twee private bedrijven die functioneren als publieke instellingen om de hypothecaire kredieten te garanderen, Fannie Mae et Freddie Mac. Vandaar dat de overheid begin september die garanties overneemt. Meer dan 5000 miljard dollar. Oef, klonk het bij sommigen. Maar helaas. Het spel zit opnieuw op de wagen. Deze keer is het de beurt aan Lehman Brothers en Merrill Lynch, de nummers 4 en 3 van de investeringsbanken, om te flirten met het faillissement. De eerste bevindt zich nu onder chapter 11. Dat betekent een soort een concordaat: Lehman Brothers kan blijven bestaan, de bank kan tijdelijk de betalingen van haar schulden stopzetten, maar ze moet wel drastisch herstructureren. Barclays profiteert daarvan om enkele sappige stukken binnen te rijven.

Wat Merrill Lynch betreft, die mythische bank, zij wordt voor 50 miljard dollar overgenomen door Bank of America, de tweede grootste commerciële kredietverlener van de VS. In de sector van de investeringsbanken - tot voor kort nog de trots van de VS – blijven nu nog twee onafhankelijke bedrijven over: Goldman Sachs (de bank waar Hank Paulson, de huidige minister van Financiën voor werkte) en Morgan Stanley.

En dan was het de beurt aan AIG, de grootste Amerikaanse verzekeraan, om in het oog van de storm terecht te komen. Zij moet snel 75 à 80 miljard dollar weten te vinden. Zoals verwacht schoot de FED ter hulp met 85 miljard dollar om de instelling te redden. Maar voor hoelang?

De storm is verre van geluwd. De 'monolines', de bedrijven die een aantal hypothecaire kredieten garanderen, zullen diep in de buidel moeten tasten om falende leners te hulp te schieten. De bouwsector zit in een recessie. De Amerikaanse automobielsector is virtueel failliet. De luchtvaartmaatschappijen staan er slecht voor met een brandstof die steeds duurder wordt. In de financiële sector wordt duchtig gesnoeid. De voornaamste centrale banken in de VS en Europa blijven geld pompen in de markten. Dat bewijst dat diegenen die ons er van proberen te overtuigen dat alles goed gaat ons eigenlijk blaasjes wijsmaken. Het is mogelijk dat die grote hoeveelheden geld de bressen kunnen dichten. Maar zoals bij een dijk die bezwijkt onder het beuken van een storm, zien we eerder het tegenovergestelde. De gaten worden alleen maar talrijker.

Van de ene crisis naar de andere
De politieke en economische verantwoordelijken aan de beide kanten van de Atlantische oceaan maken een slechte evaluatie van de crisis omdat ze de crisis verkeerd analyseren. Men staart zich blind op aspecten van de crisis: de dure olie en voeding en de hypotheken, terwijl de crisis globaal en systemisch is. De crisis zou enkel financieel zijn met mogelijk een schadelijk effect voor de reële economie. Nochtans zijn de belangrijkste elementen van de crisis er gekomen door zwaktes in de productie en verdeling in de VS en de rest van de wereld.

De vraag dringt zich op: hoe kan een kleine sector als de subprimes – een niche zoals hij voor 2000 genoemd werd – een crisis ontketenen die volgens sommigen lijkt op die van de jaren '30. De speculatie kan zeker perverse gevolgen hebben, maar er zijn ook grenzen aan die verklaring. Gewoonlijk ent de speculatie zich op een reeds bestaand fenomeen om het vervolgens op te blazen. Wat het startschot gaf van de hypothecaire euforie sinds 2001 was enerzijds de zwakke groei van de aandelen na het uiteenspatten van de internetballon en anderzijds het gemak waarmee de monetaire autoriteiten leningen toestonden aan de gezinnen.

Die leningen kwamen er om in 2001 een diepe recessie te vermijden. Op dat moment was het de consumptie van de gezinnen – vooral de allerrijkste – die de economie in de VS en de rest van de wereld op gang trok. De economie werd ondersteund door leningen. Door de val van de beurzen dook een ernstig probleem op: het financieel patrimonium stort in, maar de schulden blijven bestaan. Daardoor zullen de Amerikanen een rem zetten op hun consumptie. De FED en de toenmalige regering stimuleerden de aankoop van huizen om de waardevermindering van de beurzen te compenseren en zo de consumptiewaanzin aan de gang te houden. Vandaar de subprimes. Vandaar de uitwassen die we vandaag vaststellen.

Uitwassen of een heel systeem bestrijden
Natuurlijk zijn er excessen. De belangrijkste financiële bedrijven maakten fenomenale winsten waardoor de aandeelhouders, beheerders en financiële experts hun inkomsten zagen stijgen. Maar dat verklaart niet de essentie van de oorsprong van de crisis. De crisis is gelieerd aan de disproportionele verhouding tussen de productiemogelijkheden van diensten en goederen aan de éne kant en de consumptiecapaciteit aan de andere kant. Geconfronteerd met dat probleem ontwikkelden de Amerikaanse autoriteiten de mogelijkheden van het krediet en de financiële markten. Leningen zorgen er voor dat er kan geconsumeerd worden hoewel men nog niet over het geld beschikt om dat te doen. En de effecten uitgegeven door de financiële markten bieden een garantie om geld te kunnen lenen. Het ene voedt het andere.
De speculatie laat toe dat de financiële activa stijgen. Tot op de dag dat de crediteuren vrezen dat ze nooit zullen terugbetaald worden en betalingen eisen voor het te laat is. Dan slaat de crisis toe. Dat is wat er nu gebeurt. Het einde is nog lang niet in zicht ondanks de bemoedigende taal van de verantwoordelijken gewoon omdat er geen alternatief is voor de garanties: als de beurzen tegelijk met de hypotheken naar beneden duiken, komen de gezinnen in de problemen. Zij moeten dan schulden afbetalen hoewel ze noch voldoende inkomsten hebben noch de mogelijkheid om nieuwe leningen aan te gaan. De consumptie zal dus onvermijdelijk dalen en zorgen voor een daling van de productie en misschien zelfs een duik.

Zo zitten we bij het hart van het kapitalistische systeem. Het verschil tussen productie en consumptie duikt periodiek op omdat de winsten van de bedrijven moeten groeien. De lonen staan daardoor onder druk want lonen zijn een kostenfactor. Dat tast de koopkracht aan tegenover de patronale wens om de productie te verhogen. Er is ook geen enkele planning. Anders gezegd, ook al weet men dat men recht op een muur afraast, iedere individuele beslissing van de bedrijven gaat in dezelfde richting. Ook al is er in veel sectoren sprake van overcapaciteit, dat belet niet dat bedrijven blijven investeren want iedereen denkt dat het toch de buur zal zijn die de gevolgen zal ondergaan en zal moeten herstructureren, ontslaan of sluiten.
De crisis is niet onvermijdelijk. De crisis is gelieerd aan een systeem dat kapitalisme heet. Met de komst van de crisis is het moment misschien gekomen om na te denken over alternatieven die zich niet beperken tot wat gesleutel aan de maatschappij.



Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op Indymedia.be. Overgenomen conform de bepalingen van de Creative-Commons voorwaarden (zie ook de "Spelregels" van Indymedia.be).

donderdag 2 oktober 2008

Marx had inderdaad gelijk!

De bekende econoom Arnold Heertje schreef op 10 september een column voor rtlZ] onder de titel Karl Marx had gelijk. Hierin kent hij Marx een "vooruitziende blik" toe. Marx voorzag namelijk bijna 150 jaar geleden al "het steeds schever worden van de inkomensverdeling, het ontstaan van multinationale ondernemingen [...] en de verwoestende effecten van een ongebreideld financieel kapitalisme". Marx is niet "iemand die een dode letter heeft opgeschreven, maar [...] met een vooruitziende blik". Heel juist concludeert Heertje dat Marx "actueler [is] dan ooit".

Het is overigens niet voor het eerst dat Heertje het gelijk van Marx erkent. Reeds op 20 september 1976 gaf hij dit in Tilburg aan in zijn inleiding tot een debat met de trotzkistische econoom Ernest Mandel: "Men mag vaststellen dat de voorspellingen van Marx omtrent de konsentratie in het ekonomisch leven in het algemeen zijn uitgekomen. Het ontstaan van grote en multinationale ondernemingen past stellig in de visie van Marx. Toch is de voorstelling, dat het ekonomisch leven op den duur volledig beheerst zal worden door enkele zeer grote ondernemingen, voor betwisting vatbaar."  [tekst uitgegeven door Polek Tilburg, december 1976].

Gezien de huidige ontwikkelingen (denk alleen maar aan de concentratie in het Nederlandse bankwezen) had Marx het in 1867 (in das Kapital) nog scherper gezien dan Heertje in 1976 voor mogelijk hield...

dinsdag 30 september 2008

Ook de schuld van de broeikasgassen?

Zoals de lezers van mijn blog weten, heb ik al vaker (ook jaren geleden al) getwijfeld aan de verhaaltjes die ons worden voorgeschoteld over de opwarming van de atmosfeer, die uiteindelijk vooral goed lijkt om ervoor te zorgen dat we begrip hebben voor allerlei milieubelastingen... terwijl notabene de zelfverklaarde milieu-guru Al Gore de atmosfeer vervuilt met vliegtuiguitlaatgassen om ons te vertellen dat vliegen slecht is voor het milieu...

Ofschoon er pas -vergeleken met de leeftijd van de aarde- zeer kort op verantwoordelijke wijze statistieken worden bijgehouden over het klimaat en het weer, menen allerlei wetenschappers -maar vooral politici- precies te weten wat er aan de hand is, zonder dat ze bereid lijken in aanmerking te nemen dat er altijd al warme en koude perioden geweest zijn op aarde (denk maar aan de ijstijden, die in het verleden zelfs een groot deel van Noordwest-Europa met ijs overdekten).

Helaas is de informatie die voor ons geschikt wordt geacht al net zo zorgvuldig voorgekookt als de motiveringen van de régimes van dienst om deel te nemen aan kapitalistische oorlogen. En wanneer, zoals vanaf 2001, de gemiddelde temperatuur zelfs enigszins daalt (zie o.a. het artikel in Nature van 25 juni 2008), dan moet je écht moeite doen om daarachter te komen.

Vandaag meldt NASA dat er dit jaar al 200 dagen niet één zonnevlek op de zon te zien is geweest! De vorige keer dat dat gebeurde was in 1954. Dean Pesnell van het Goddard Space Flight Centre wijst erop dat dit mogelijk ook invloed kan hebben op het klimaat op aarde: "Er is ook het probleem van de zonnestraling. Onderzoekers zien nu de minst lichte zon waarover gegevens bestaan. Het is maar een kleine verandering, slechts een fractie van één procent, maar zij is toch van belang. Vragen over de uitwerking op het klimaat zijn vanzelfsprekend wanneer de zon zwakker blijft worden."

De ecotaks-mafia zal ons hier ongetwijfeld niet over informeren, want het milieu is een fantastisch excuus om ons extra geld uit de zak te kloppen. En, wie weet, misschien vertellen ze ons binnenkort nog dat de zon zwakker aan het worden is tengevolge van onze broeikasgassen ... en laten ze ons ook een 'zonheffing' betalen...

maandag 29 september 2008

Wordt toch kotsverdomze eindelijk eens wakker!

Nadat in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, in Zwitserland en Duitsland banken in grote problemen geraakt waren (en ongetwijfeld zullen er nog andere banken volgen), kon het niet uitblijven dat ook in Nederland klappen zouden vallen.

Het zat erin dat Fortis (bij) de eerste(n) zou zijn, de bank die de laatste jaren harder dan andere Nederlandse banken aan de weg timmert - in dit geval aan zijn eigen ondergang.

Zo zien we maar weer wat de belofte van minister van financiën Wouter Bos van amper een week geleden (dat de Nederlandse economie geen directe consequenties van de crisis zou ondervinden) waard is - net zoals overigens de meeste beloften die hij de afgelopen jaren gedaan heeft.

Niet getreurd echter, want de zetbazen van Nederland, België en Luxemburg gaan 11,2 miljard euri (dat schrijf je als € 11.200.000.000,00) besteden om zo een belang van 49% in de bank te kopen. (Trouw vandaag)

Iemand die logisch kan denken, komt er niet omheen om dat geld terug te halen bij degenen die verantwoordelijk zijn voor de problemen: de directeuren en de aandeelhouders van de bank en niet te vergeten de politici die het neoliberale kapitalisme tegen elke prijs steunen, maar iedereen die al een tijdje meedraait weet uit ervaring dat dit geld uit de zakken van de belastingbetalers geperst gaat worden, en die belastingbetalers zijn vooral de arbeiders, die er juist voor zorgen dat deze maatschappij nog een beetje aan het draaien blijft. Juist de arbeiders, die al jarenlang uitgeperst en misbruikt worden en die in feite alleen dienen om de zakken van de grootgraaiers te vullen.

Eind juni moest Fortis-bestuursvoorzitter Jean-Paul Votron het veld ruimen, nadat hij vlak daarvoor nog een bonus van € 2,5 miljoen had gekregen. Toen hij op moest stappen, kreeg hij ook nog een oprotpremie van € 1,3 miljoen (RTL 11 juli 2008). Nu ziet het ernaar uit dat deze keer president-commissaris Maurice Lippens eraan moet geloven (NRC Handelsblad van gisteren), maar ook hij zal ongetwijfeld een fraaie bonus meekrijgen om de eerste maanden door te komen voordat hij weer ergens anders zijn zakken kan gaan vullen...

Zou deze pikkerij ertoe leiden dat de werkende klasse eindelijk eens goed in opstand komt? Of zullen we ons weer voor de gek laten houden door commentatoren van de gelijkgeschakelde pers die ons voorkauwen dat dit een goede stap is, want dat zo de toekomstige winst van Fortis [eerst nog maar eens zien of er winst gemaakt wordt!] voor een aanzienlijk deel in de Nederlandse schatkist vloeit? Ik ben helaas bang dat de grote meerderheid van de bevolking zich weer in slaap zal laten sussen door de Colijn van dienst...

maandag 15 september 2008

De paus kan me nog meer vertellen...

Volgens paus Rat gaat Europa een ramp tegemoet als het religie links laat liggen (o.a. in De Telegraaf van gisteren).

Volgens MIJ gaat Europa (en de hele rest van de wereld) een ramp tegemoet als er niet gauw een eind komt aan de spilzieke en onmenselijke neoliberale globalisatie.

donderdag 11 september 2008

9/11 - 35 jaar geleden...

Het is vandaag 35 jaar geleden dat op last van de Verenigdestaatse overheid een staatsgreep gepleegd werd in Chili, waarbij de democratisch gekozen linkse president Salvador Allende en een groot aantal anderen ver(zelf)moord werden en waarna het land gedurende decennia gedompeld werd in de diepe duisternis van de dictatuur van Augusto Pinochet.

Met dank aan de U.S.A., de zelfbenoemde verdedigers van de mensenrechten en de democratie overal ter wereld...

woensdag 3 september 2008

Niet vergeten: zondag 7 september naar Brussel!

In het kader van aan derden ter beschikking gestelde bandbreedte, hierbij de volgende informatie van «United for Truth», het burgerinitiatief dat komende zondag een grote demonstratie organiseert in Brussel
- voor heropening van het onderzoek naar 9/11 (New York, 2001);
- om Big Brother tot staan te brengen;
- om een eind te maken aan oorlogen en aan het kapitalisme;
- om ervoor te zorgen dat we weer zelf gaan denken.


Reopen 911 investigation –stop big brother

UNITED FOR TRUTH

Stop war & capitalism-go think for yourself

Sunday September 7th 2008 Brussels

'Uit solidariteit met het Amerikaanse volk, eisen we een nieuw onafhankelijk onderzoek naar de aanslagen van 11 september 2001, die een voorwendsel bleken te zijn voor te veel oorlog en leugens, en een serieuze afname van jouw en onze burgerrechten (anti-terreurwetten, Amerikaans Patriot act, enz). We willen een Europese wet die Net Neutraliteit bekrachtigt en uitdrukkelijk het chippen van mensen verbiedt, samen met andere elektronische bedreigingen op onze vrijheid. We willen dat alle Europese militairen zich terugtrekken uit de gewapende conflicten die ontstonden als gevolg van de aanslagen van 11 september (Afghanistan en Irak). We willen democratische controle op alle belangrijke internationale financiële instituten (FMI, WB, enz).

United for Truth is een burgerinitiatief. Een Europees platform - geen organisatie - dat verschillende mensen, en verscheidene vreedzame NGO's en Non-Profit organisaties verenigt vanuit heel Europa. Het hoofddoel is om elke burger de kans te geven om meer te weten te komen over thema's die je niet te weten komt via massamedia. Daarom organizeren wij een pan-europese bijeenkomst aan het Berlaymont gebouw op het Schuman Plein in Brussel op 7 september 2008. Dit is het ideale moment om ideeën uit te wisselen en om antwoorden te krijgen van diegenen die beweren onze leiders en dienaars te zijn.We geloven dat er iets niet klopte met de officiële versie van de aanslagen op 9/11 (en tal van andere reeds historisch 'terroristische' aanslagen). Wij eisen een nieuw onafhankelijk internationaal onderzoek. We eisen dat de macht terug aan het volk komt, maar boven alles willen we dat jij je echt leven terugkrijgt.



Zie hierna voor een filmimpressie van de demonstratie van 2007:

zaterdag 30 augustus 2008

7 september 2008 - Allemaal naar Brussel!


- voor heropening van het onderzoek naar 9/11 (New York, 2001);
- om Big Brother tot staan te brengen;
- om een eind te maken aan oorlogen en aan het kapitalisme;
- om ervoor te zorgen dat we weer zelf gaan denken.

Raadpleeg voor meer informatie de website van United for Truth (ook in het Nederlands).

vrijdag 29 augustus 2008

De goede moordenaar

Dag publiceert vandaag op bladzijde 6 van de papieren editie een foto van een Verenigdestaatse militair die een Irakees kind onderzoekt. Volgens het onderzoek "geeft [de VS] gratis medische hulp aan inwoners". (lees de papieren editie via deze link).

Wat een aardige mensen toch die Verenigdestaters! Toch wel sympathiek van dat gespuis - en daarmee bedoel ik niet op de eerste plaats de soldaten, maar de verantwoordelijken (de Verenigdestaatse olie- en wapenindustrie en de Bush-bende en haar internationale medeplichtigen). Eerst wordt gratis de helft van de Irakese bevolking uitgemoord en daarna wordt aan de overgebleven inwoners "gratis medische hulp" verstrekt. Nee, dáár zullen die Irakezen blij mee zijn!

Hoewel... gratis? Het land wordt leeggeroofd door gunstige afspraken tussen het Iraakse marionettenrégime en het Verenigdestaatse kapitalisme.