De New York Times had gisteren weer een interessant artikel over het spionage-programma PRISM, waarmee het régime in Washington het recht meent te hebben (of althans dat recht neemt) om iedereen, waar ook ter wereld te bespioneren.
Dat spioneren is -zoals de New York Times het duidelijk samenvat in de kop "van cruciaal belang voor het bestrijden van de terreur".
"Bestrijden van de terreur". Dat klinkt allemaal erg menslievend, maar om wat voor terreur gaat het hier eigenlijk? De aanslagen van 11 september 2001 zijn niet voorkomen. Dat kon natuurlijk ook nauwelijks, want die zijn gepleegd met de directe of indirecte steun van de club rond George W. Bush, en doen daarmee denken aan tal van andere valse-vlag-operaties.
De werkelijk grote terreurdaden van de laatste ± 10 jaar zijn juist gepleegd door het régime van Washington: een grootscheepse aanval op Irak op grond van valse beschuldigingen van het bezit van massavernietigingswapens. Bij die aanval deinsde Washington er zelfs niet voor terug om burgers te vermoorden of te verminken met witte fosfor (zoals op de stad Fallujah (zie dit artikel van BBC News van 16 november 2005). Of zoals de bezetting van Afghanistan, op grond van hele leugens of halve waarheden over Al Q'aida. Dat zijn nog eens terreurdaden! Of de moordpartijen en landbezettingen in Palestina door Israel, Washington's vooruitgeschoven post in het Midden-Oosten...
En ja, ook de laatste Nederlandse régimes doen driftig mee met de terreur-hype, met het doel om ook in Nederland de mensenrechten zover mogelijk uit te hollen. Zo is de identificatieplicht ingevoerd (die heeft nog geen enkele terreuraanslag voorkomen, maar al wel hopen geld opgeleverd door bekeuringen voor mensen die hun Ausweis niet bij zich hadden), en zo wordt ook in Nederland, zonder tussenkomst van een rechter, misschien ook jouw en mijn telefoon wel afgeluisterd. Allemaal ter bestrijding van "de terreur". En dat terwijl er in Nederland, afgezien van de terreur in de Tweede Oorlog, slechts één terreurdaad gepleegd is, en die was een duidelijk geval van staatsterreur, namelijk de door Nederlandse mariniers op 11 juni 1977 gepleegde aanval op een gekaapte trein bij De Punt, waarbij zonder enige noodzaak Molukse kapers en gijzelaars werden doodgeschoten (zie Dagblad van het Noorden van 1 juni 2013).
Het gaat duidelijk niet om het bestrijden van terreur, maar om ons het idee te geven dat we bang moeten zijn voor terreur, zodat we ons gedeisd houden. Dat is ook de reden waarom er onlangs in Amsterdam en Utrecht zonder enige reden demonstranten werden aangehouden, die na een korte tijd weer werden vrijgelaten met een halfslachtig excuus (zie NRC/Handelsblad van 30 mei 2013). Op die manier zullen er veel mensen zijn die maar liever niet al te openlijk voor hun mening uitkomen om te voorkomen dat ze ook worden opgepakt (of in elkaar geslagen).
De bedoeling is gewoon, zowel in de VS als in Nederland en in andere "beschaafde" landen, ervoor te zorgen dat wij, de burgers, ons vooral rustig houden en ons (zonder op te vallen!) gedragen als brave consumenten, zodat het neoliberalisme kan blijven doorgaan met het vergaren van geld voor de paar patsers die de touwtjes in handen hebben, zonder dat ze daarbij gehinderd worden door mensen die een rechtvaardige, sociale en solidaire samenleving nastreven.
Dat spioneren is -zoals de New York Times het duidelijk samenvat in de kop "van cruciaal belang voor het bestrijden van de terreur".
"Bestrijden van de terreur". Dat klinkt allemaal erg menslievend, maar om wat voor terreur gaat het hier eigenlijk? De aanslagen van 11 september 2001 zijn niet voorkomen. Dat kon natuurlijk ook nauwelijks, want die zijn gepleegd met de directe of indirecte steun van de club rond George W. Bush, en doen daarmee denken aan tal van andere valse-vlag-operaties.
De werkelijk grote terreurdaden van de laatste ± 10 jaar zijn juist gepleegd door het régime van Washington: een grootscheepse aanval op Irak op grond van valse beschuldigingen van het bezit van massavernietigingswapens. Bij die aanval deinsde Washington er zelfs niet voor terug om burgers te vermoorden of te verminken met witte fosfor (zoals op de stad Fallujah (zie dit artikel van BBC News van 16 november 2005). Of zoals de bezetting van Afghanistan, op grond van hele leugens of halve waarheden over Al Q'aida. Dat zijn nog eens terreurdaden! Of de moordpartijen en landbezettingen in Palestina door Israel, Washington's vooruitgeschoven post in het Midden-Oosten...
En ja, ook de laatste Nederlandse régimes doen driftig mee met de terreur-hype, met het doel om ook in Nederland de mensenrechten zover mogelijk uit te hollen. Zo is de identificatieplicht ingevoerd (die heeft nog geen enkele terreuraanslag voorkomen, maar al wel hopen geld opgeleverd door bekeuringen voor mensen die hun Ausweis niet bij zich hadden), en zo wordt ook in Nederland, zonder tussenkomst van een rechter, misschien ook jouw en mijn telefoon wel afgeluisterd. Allemaal ter bestrijding van "de terreur". En dat terwijl er in Nederland, afgezien van de terreur in de Tweede Oorlog, slechts één terreurdaad gepleegd is, en die was een duidelijk geval van staatsterreur, namelijk de door Nederlandse mariniers op 11 juni 1977 gepleegde aanval op een gekaapte trein bij De Punt, waarbij zonder enige noodzaak Molukse kapers en gijzelaars werden doodgeschoten (zie Dagblad van het Noorden van 1 juni 2013).
Het gaat duidelijk niet om het bestrijden van terreur, maar om ons het idee te geven dat we bang moeten zijn voor terreur, zodat we ons gedeisd houden. Dat is ook de reden waarom er onlangs in Amsterdam en Utrecht zonder enige reden demonstranten werden aangehouden, die na een korte tijd weer werden vrijgelaten met een halfslachtig excuus (zie NRC/Handelsblad van 30 mei 2013). Op die manier zullen er veel mensen zijn die maar liever niet al te openlijk voor hun mening uitkomen om te voorkomen dat ze ook worden opgepakt (of in elkaar geslagen).
De bedoeling is gewoon, zowel in de VS als in Nederland en in andere "beschaafde" landen, ervoor te zorgen dat wij, de burgers, ons vooral rustig houden en ons (zonder op te vallen!) gedragen als brave consumenten, zodat het neoliberalisme kan blijven doorgaan met het vergaren van geld voor de paar patsers die de touwtjes in handen hebben, zonder dat ze daarbij gehinderd worden door mensen die een rechtvaardige, sociale en solidaire samenleving nastreven.
1 opmerking:
Ach, mij verbaast alleen de domheid van de mensen die denken dat internet en je eigen PC veilig zijn. Toen er nog geen computers waren hadden de Duitse, Russische en Amerikaanse veiligheidsdiensten ook al bergen informatie; in Nederland verdient een bedrijf als “Experian” geld door van alle Nederlanders informatie te verzamelen en te verhandelen. Een oud-collega bezocht ca 1970 Salt Lake City, en een week nadat hij weer thuis was stonden de Mormonen voor zijn deur. Hij was zo dom geweest een gastenboek te tekenen.
Digitale informatie is volgens mij net zo veilig als de mensen die het beheren. Geef een ontevreden systeembeheerder een leuk bedrag, en ineens is er een USB stick in andere handen gekomen. Schaterlachen moet ik om bedrijven die “De Cloud” gebruiken en denken dat het veilig is.
Maar aan de andere kant: wat zou een overheid met een overkill aan informatie kunnen doen? Alleen in Den Haag wonen al bijna 100 culturen met hun eigen taal, nog afgezien van straattaal. Zou men echt voor elke taal in de wereld tolken hebben die alle e-mails analyseren, of is de vertaalcapaciteit van computers tegenwoordig zo goed? Het doet me denken aan Bayesiaanse spamfilters. Steekwoord Viagra zal bij mij in het spamfilter komen, maar bij een arts waarschijnlijk niet. Ik zie het terreurfilter van de overheid nog niet echt goed werken!
Het allermalste is natuurlijk dat mensen die echt fout willen allang rekening houden met een meelezende overheid. Misschien sturen die elkaar wel een doodgewone snailmail brief, of een video met gebarentaal, of wisselen ze berichten uit als PDF met tekst in braille of maken ze een MP3 met een liedje... Ik verzin ze waar je bij zit.
Maar verontrustend is het wel, al die griezelige bemoeials. Ik ga 1984 nog eens herlezen.
Groet,
Willem Wejes
Een reactie posten