Een paar dagen geleden keek ik met iemand mee naar het "actualiteitenprogramma" «Brandpunt» van de KRO, dat naast actualiteiten ook stemming en propaganda biedt, uiteraard voor de katholieke zaak. Eén onderwerp beoogde ons ervan te overtuigen dat er weer een geweldige paus in Rome zat, waarvoor van alles uit de kast werd gehaald, zoals het feit dat hij de Duitse bling-bisschop geschorst had of dat hij een Zuid-Amerikaanse kindermisbruik-bisschop uit zijn ambt had gezet. Hij had bij zijn 'kroning' zijn naam verklaard door te verwijzen naar de katholieke heilige Franciscus van Assisi (1181-1226), die leed aan "visioenen" (men leze: hallucinaties).
Misschien is deze nieuwe paus wel een heel aardig iemand met goede ideeën en die zich verzet tegen de luxe van de kerk van Rome. Dat verandert niets aan het feit dat hij niet meer is dan een PR-stunt. Wanneer een tijd lang conservatieve en achterbakse pausen aan de macht zijn geweest (denk maar aan de doofpotmentaliteit van Maledictus VI ten aanzien van het kindermisbruik door priesters) ontstaat er te veel verzet onder de katholieke (bij)gelovigen, waardoor "Rome" vreest macht te verliezen. Dan wordt een menselijker paus "gekozen", in de hoop dat de kudde zich weer laat overhalen om de kerk trouw te blijven. De daarop volgende paus is dan steevast weer een conservatieve.
Zo kwam na de conservatieve en harde pausen Leo XIII, Pius XI en de (nazi's reddende) Pius XII ineens de zachtaardige Johannes XXIII aan de macht. Deze werd echter na zijn dood opgevolgd door de aartsconservatieve Paulus VI. Na hem kwam Johannes Paulus I, die drastische plannen had om eens flink de bezem door het Vaticaan te halen. Hij stierf echter na zeer korte tijd op mysterieuze wijze. Het door zijn radicale plannen geschrokken Rome koos nu weer een nieuwe conservatieveling (Johannes Paulus II) en daarna nog eentje met een dubieus verleden (Maledictus XVI). Met name zijn houding ten aanzien van kindermisbruik door priesters en bisschoppen ondermijnde opnieuw het gezag van de kerk van Rome en steeds meer mensen lieten zich uitschrijven uit die club.
Toen Maledictus XVI in 2013 aftrad (al dan niet onder druk van de Curie) was het dan ook absoluut noodzakelijk voor de RK machtsmachine om een meer menselijke paus te "kiezen", en aldus geschiedde.
Het gegeven dat de huidige paus Franciscus progressiever (leze: minder conservatief) oogt, en menselijker en socialer lijkt dan zijn beide voorgangers, is echter niet meer dan een poging van de werkelijke Vaticaanse machthebbers om de leegloop van de kerk te stuiten en de mensheid ervan te overtuigen dat de kwalijke houding van de meerderheid der pausen volstrekt toevallig is en niets te maken heeft met de RK kerk als zodanig. Ook bij een "menselijke" paus, wordt echter tussen de coulissen altijd aan de touwtjes getrokken door de ware Vaticaanse machthebbers, de Romeinse Curie.
Hoe is het echter, afgezien daarvan, mogelijk dat de (zogenaamd almachtige) god der katholieken toestaat dat hij op aarde meestal vertegenwoordigd wordt door engerds, die de ene ramp na de andere over de mensheid hebben afgeroepen, gesteund of niet bestreden (inquisitie, slavernij, homohaat, AIDS, kruistochten, onderdrukking van de vrouw, kindermisbruik, oorlogen en dictators, enz.)?
Misschien is deze nieuwe paus wel een heel aardig iemand met goede ideeën en die zich verzet tegen de luxe van de kerk van Rome. Dat verandert niets aan het feit dat hij niet meer is dan een PR-stunt. Wanneer een tijd lang conservatieve en achterbakse pausen aan de macht zijn geweest (denk maar aan de doofpotmentaliteit van Maledictus VI ten aanzien van het kindermisbruik door priesters) ontstaat er te veel verzet onder de katholieke (bij)gelovigen, waardoor "Rome" vreest macht te verliezen. Dan wordt een menselijker paus "gekozen", in de hoop dat de kudde zich weer laat overhalen om de kerk trouw te blijven. De daarop volgende paus is dan steevast weer een conservatieve.
Zo kwam na de conservatieve en harde pausen Leo XIII, Pius XI en de (nazi's reddende) Pius XII ineens de zachtaardige Johannes XXIII aan de macht. Deze werd echter na zijn dood opgevolgd door de aartsconservatieve Paulus VI. Na hem kwam Johannes Paulus I, die drastische plannen had om eens flink de bezem door het Vaticaan te halen. Hij stierf echter na zeer korte tijd op mysterieuze wijze. Het door zijn radicale plannen geschrokken Rome koos nu weer een nieuwe conservatieveling (Johannes Paulus II) en daarna nog eentje met een dubieus verleden (Maledictus XVI). Met name zijn houding ten aanzien van kindermisbruik door priesters en bisschoppen ondermijnde opnieuw het gezag van de kerk van Rome en steeds meer mensen lieten zich uitschrijven uit die club.
Toen Maledictus XVI in 2013 aftrad (al dan niet onder druk van de Curie) was het dan ook absoluut noodzakelijk voor de RK machtsmachine om een meer menselijke paus te "kiezen", en aldus geschiedde.
Het gegeven dat de huidige paus Franciscus progressiever (leze: minder conservatief) oogt, en menselijker en socialer lijkt dan zijn beide voorgangers, is echter niet meer dan een poging van de werkelijke Vaticaanse machthebbers om de leegloop van de kerk te stuiten en de mensheid ervan te overtuigen dat de kwalijke houding van de meerderheid der pausen volstrekt toevallig is en niets te maken heeft met de RK kerk als zodanig. Ook bij een "menselijke" paus, wordt echter tussen de coulissen altijd aan de touwtjes getrokken door de ware Vaticaanse machthebbers, de Romeinse Curie.
Hoe is het echter, afgezien daarvan, mogelijk dat de (zogenaamd almachtige) god der katholieken toestaat dat hij op aarde meestal vertegenwoordigd wordt door engerds, die de ene ramp na de andere over de mensheid hebben afgeroepen, gesteund of niet bestreden (inquisitie, slavernij, homohaat, AIDS, kruistochten, onderdrukking van de vrouw, kindermisbruik, oorlogen en dictators, enz.)?
1 opmerking:
Tja, die almachtige god, daar heb ik ook nog wel een appeltje mee te schillen.
Was gisteren in een hotel en zowaar! in het laatje van het nachtkastje lag het nieuwe testament. Dat gaat over de liefde van Jezus. Maar wie zijn liefde niet hebben wil, die zal terecht komen al waar men knersinghe der tanden en geween verneemt.
Nou, die god lust ik rauw!
Ach, ik kan het hem (haar) niet eens kwalijk nemen. Helemaal alleen als enige god krijg je natuurlijk de vreemdste gedragingen.
Een reactie posten