Godsdienst? Een en al ellende!

Hebben godsdiensten eigenlijk wel ooit iets positiefs opgeleverd?

Tot nog niet heel erg lang geleden dacht ik dat godsdienst in het begin van het bestaan van de mensheid een handig middel was om mensen te leren gezond te leven. Een voorbeeld was het 'van god afkomstige' verbod op het eten van varkensvlees: varkens waren immers onreine dieren. Zonder deze regel zouden veel mensen aan een salmonella-vergiftiging overleden zijn. Nu denk ik daar anders over. Net zoals de gevaren van bliksem, vuur of bepaalde giftige planten (denk maar aan de gevlekte scheerling), zouden de mensen ook zonder goddelijke geboden wel de risico's ontdekt hebben van het eten varkensvlees.

De ontwikkeling van de litteratuur en schilderkunst zou zich ook zonder godsdiensten hebben voorgedaan. Michelangelo zou zonder de Sixtijnse Kapel beslist andere mooie dingen geschilderd hebben, en ook Mozart en Bach zouden zonder hun Krönungsmesse, resp. Passionen prachtige muziek gecomponeerd hebben. En ook zonder de islam zouden de Arabieren er wel voor gezorgd hebben dat in de Middeleeuwen de wetenschap op een uitzonderlijk hoog peil kwam.

Wat godsdiensten wél opgeleverd hebben is een blijvende reeks excuses om oorlogen te voeren, om landen te veroveren (denk maar aan de kruistochten) en om mensen te bestelen (denk maar aan wat er gebeurde met de bezittingen van degenen die door de Inquisitie vermoord werden) of denk maar aan de Britse techniek om Ierland onder controle te houden (het overplaatsen van niet-katholieke Schotten naar Ierland, waardoor nu nog steeds in Noord-Ierland ernstige spanningen bestaan tussen zogenaamde katholieken en protestanten, maar in werkelijkheid Ieren en afstammelingen van Schotten).

In Duitsland is nu ook weer een rel ontstaan, omdat een aflevering («Wem Ehre gebührt») van de televisieserie «Tatort» een incestgeval behandelt, waarin een alawitisch meisje verkracht wordt door haar vader en daardoor zwanger raakt. Ze krijgt alleen steun van een soennitische vriend en bekeert zich tot het soennisme, waarna haar vader haar vermoordt. (Berliner Morgenpost) De scenariste (en regisseuse) van de aflevering is overigens de regelmatig bekroonde Angelina Maccarone.

De alawieten vormen een gematigde stroming binnen de islam, die in Turkije zo'n 20 miljoen leden telt, maar daar desondanks toch niet erkend wordt als godsdienstige stroming. Onbegrijpelijk is het dan ook niet dat de alawitische gemeenschap zich door deze «Tatort»-aflevering negatief bejegend voelt.

Probeer je nu eens voor te stellen dat in deze aflevering een Noorse vader zijn dochter zou bezwangeren en zij alleen steun zou krijgen van een Zweedse vriend en de Zweedse nationaliteit zou aannemen en dat de Noorse vader zijn dochter zou vermoorden... Zouden er dan 30.000 in Duitsland wonende Noren naar Keulen trekken om er te demonstreren tegen het TV-programma - zoals nu gebeurt (De Morgen)? Ik gebruik hier met opzet Noren en Zweden, omdat bij een grote meerderheid van mensen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika maar moeilijk vast te stellen is wat voor hen belangrijker is: hun godsdienst of hun nationaliteit.

Vandaar dus mijn vraag naar positieve aspecten van godsdiensten...

Toegegeven: zonder godsdiensten (die evenveel bestaansrecht hebben als bijvoorbeeld het vertrouwen op een geluksdubbeltje) zou het veel moeilijker zijn (en geweest zijn) om mensen te manipuleren. Maar waarom zouden mensen gemanipuleerd moeten worden, of liever: in wiens belang?

In een ware democratie, zoals de meeste naties beweren te zijn, is manipulatie ongewenst. In een ware democratie weten de bewoners precies wat er aan de hand is en zorgen de door de bewoners gekozenen ervoor dat wordt gehandeld conform de wensen van de kiezers. Zonder manipulatie (zoals van de nep-christenen van de Balkenbende, van de oorlogsmisdadigers van de Bush-bende, of van het voormalige opperhoofd van de Inquisitie, de ayatollah van Rome, die mensen hun geluk wil ontzeggen, omdat volgens zijn eigen interpretatie van zijn heilige sprookjesboek homosexualiteit en echtscheiding niet toegestaan zijn) en vooral zonder hun beleid te laten bepalen door heel oude teksten, waarvan bovendien door talloze vertalingen intussen niet veel origineels meer over is - en die zich bovendien op diverse plaatsen tegenspreken.