Schrijver J.J. [Han] Voskuil is overleden. Hij leed aan kanker en had ervoor gekozen om op 1 mei, de Dag van de Arbeid, waardig te sterven, zoals zijn echtgenote Lousje liet weten. (de Volkskrant vandaag).
Dit is, geloof ik, de eerste keer dat ik in mijn bijna tien jaar als blogger een In memoriam schrijf, maar het gaat deze keer dan ook om een van mijn favoriete schrijvers, wiens werken het verdienen om in alle talen, ten mínste van de kapitalistische wereld, vertaald te worden, omdat ze -als geen ander mij bekende roman- beschrijven hoe het dagelijkse leven van allerlei functionarissen en eruitziet en waaraan al dan niet wetenschappelijke instituten zich wijden; hoe ze zich in een regelmatig terugkerend ritueel bezighouden met erg vergelijkbare en herkenbare nietige zaken, die toch op een of andere manier van belang zijn - maar toch ook weer niet...
Juist echter door de gedetailleerdheid, die zijn magnum opus Het Bureau (1987-1994, zeven delen van in totaal zo'n 5.000 bladzijden) zo herkenbaar en invoelbaar maakt voor Nederlandstaligen (waarschijnlijk meer voor Nederlanders dan voor Vlamingen), moet het een onbegonnen taak zijn om het even invoelbaar in een andere taal om te zetten. Helaas, zeer helaas, want ik zou het maar al te graag aan al mijn vrienden willen aanbevelen.
[Foto afkomstig van de flap van deel 4 van Het Bureau, uitgegeven 1998 door Uitgeverij G.A. van Oorschot, Amsterdam]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten