Selectieve verontwaardiging bij Amnesty International

Naar aanleiding van het jaarrapport over 2007 van Amnesty International publiceerde Rebelión een uitgebreid commentaar over de selectieve wijze waarop Cuba veroordeeld wordt vanwege "tenminste 69 gewetensgevangenen" die in dat land "vanwege hun politieke mening" gevangen zitten. Verder zouden "politieke dissidenten, onafhankelijke journalisten en mensenrechtenactivisten lastiggevallen, geïntimideerd en gearresteerd [worden], soms zonder tenlastelegging of rechtszaak".

Amnesty International legt verder uit (bladzijden 54 en 55 van het rapport) dat aan het eind van 2007 "69 gewetensgevangenen nog opgesloten waren vanwegen hun niet-gewelddadige politieke standpunten of activiteiten", terwijl twaalf anderen hun straf om gezondheidsredenen buiten de gevangenis uitzaten. Van vier gevallen wordt iets verteld, zonder dat al teveel wordt ingegaan op de achtergronden van hun aanhouding.

In een ander rapport geeft Amnesty International een klein kijkje in de achtergronden met betrekking tot een groep van 75 personen die in maart 2003 gearresteerd werden, en die het grootste deel vormen van de bovengenoemde 69 gewetensgevangenen: "De meesten hunner werden beschuldigd van misdaden, waaronder 'acties tegen de onafhankelijkheid van de staat', omdat ze middelen en/of materialen gekregen hadden van de regering van de Verenigde Staten om die te gebruiken bij activiteiten die door de autoriteiten werden beschouwd als subversief en schadelijk voor Cuba. Deze activiteiten omvatten het publiceren van artikelen of het geven van interviews aan door de VS opgerichte media [denk bijv. aan Radio en TV Martí - Dwarslezer], contacten met internationale mensenrechtenorganisaties en contacten met lichamen of individuelen die als vijandig ten opzichte van Cuba beschouwd worden. Deze mannen werden veroordeeld tot straffen tussen 6 en 28 jaar gevangenisstraf [...]."

Het artikel van Rebelión geeft verder een uitleg van de Cubaanse wetgeving terzake, alsmede een opsomming van de strafmaat die voor soortgelijke gevallen in de Verenigde Staten, Frankrijk, Spanje, België, Italië, Zwitserland en Zweden gehanteerd wordt. Andere landen worden, volgens de schrijver, niet opgenomen, om het artikel niet onmetelijk lang te maken.

Ik ben daarom zelf zo vrij geweest om de artikelen 97a en 97b uit het Nederlandse Wetboek van Strafrecht te copiëren:

Artikel 97a
Hij die met een in het buitenland gevestigd persoon of lichaam in verbinding treedt met het oogmerk om een zodanig persoon of lichaam tot het verschaffen van steun aan het voorbereiden, bevorderen of teweegbrengen van omwenteling te bewegen, om een zodanig persoon of lichaam in het daartoe opgevatte voornemen te versterken of aan een zodanig persoon of lichaam daarbij hulp toe te zeggen of te verlenen, of om omwenteling voor te bereiden, te bevorderen of teweeg te brengen, wordt gestraft met levenslange gevangenisstraf of tijdelijke van ten hoogste dertig jaren of geldboete van de vijfde categorie.

Artikel 97b
Met gevangenisstraf van ten hoogste tien jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft:

1. hij die enig voorwerp invoert dat geschikt is tot het verschaffen van stoffelijke steun aan het voorbereiden, bevorderen of teweegbrengen van omwenteling, indien hij weet of ernstige reden heeft om te vermoeden dat het daartoe bestemd is;
   
   
2. hij die enig voorwerp onder zich heeft of tot onderwerp van een overeenkomst maakt dat geschikt is tot het verschaffen van stoffelijke steun aan het voorbereiden, bevorderen of teweegbrengen van omwenteling, indien hij weet of ernstige reden heeft om te vermoeden, dat het daartoe bestemd is en dat het voorwerp of enig ander voorwerp waarvoor het in de plaats is getreden, hetzij met die bestemming is ingevoerd, hetzij door of vanwege een in het buitenland gevestigd persoon of lichaam daartoe is bestemd.
   

Daarbij mag niet uit het oog verloren worden dat Cuba al sedert de machtsovername door Fidel Castro (waardoor de Verenigde Staten niet alleen de macht verloren over de belangrijke Cubaanse rum- en sigarenproductie, maar ook geen toegang meer hadden tot de speelhallen en bordelen in het Cuba van de Verenigdestaatse zetbaas Batista) door de Verenigde Staten bedreigd wordt, en dat de VS vanaf dat moment geen poging onbeproefd heeft gelaten om Fidel Castro te vermoorden en/of Cuba opnieuw in haar macht te krijgen.

Het "lastigvallen" van politieke dissidenten komt, tenslotte, ook in Nederland regelmatig voor, denk bijv. aan de demonstranten die enkele maanden geleden opgepakt werden, omdat ze met een anti-Wilders poster demonstreerden. Zie hierover de blog van Frank Pels met een link naar het NRC-artikel, dat dit meldde.

Nederland krijgt overigens op bladzijden 154 en 155 van het rapport van Amnesty International ook een veeg uit de pan.