Gemarteld totdat hij 'zijn' verklaringen van buiten kende
Slagen over zijn hele lichaam, toepassing van de 'zak' totdat hij bijna het bewustzijn verloor, bedreigingen ten aanzien van zijn zoontje en zijn partner, kniebuigingen totdat hij niet meer kon en dat alles onder trappen en schreeuwen... Olano vertelt dat hij tijdens de martelingen verplicht werd om de twee verklaringen van buiten te leren die hij bij de politie moest afleggen.
GARA / Donostia
Pello Olano beschrijft in het door GARA opgetekende getuigenis de "hel" die hij heeft doorgemaakt in de vijf dagen dat hij geïsoleerd was opgesloten bij de Guardia Civil. Hij verzekert dat hij in al deze tijd niet gegeten of geslapen heeft, waardoor hij zes kilo is afgevallen. Tijdens de martelsessies werd hij gedwongen om de twee bij de politie af te leggen verklaringen van buiten te leren. Hij dacht dat ze met die verklaringen rustiger zouden worden, maar hij zegt dat ze hem tot de laatste dag bleven martelen.
De lizartzarra [inwoner van de plaats Lizartza in de Baskische provincie Gipuzkoa] herinnert zich dat de eerste slagen en bedreigingen onderweg naar Madrid begonnen.
Hij maakte de reis met afgedekt hoofd, geboeide handen en naar beneden kijkend. Hij werd gedwongen om tafels van vermenigvuldiging te herhalen om te voorkomen dat hij onderweg in slaap zou vallen en als hij ophield, kreeg hij slagen. Zoals hij aangeeft, kreeg hij drie stompen in zijn gezicht. Bij aankomst in Madrid werd hij in een cel opgesloten, waarbij hem werd uitgelegd dat hij met zijn gezicht naar de muur moest blijven staan en dat hij naar beneden moest kijken, zonder de agenten aan te kijken.
Vanaf dat moment begon een "ware hel" van ondervragingen en martelsessies. Olano schat het aantal verhoringen op ongeveer 30 tijdens deze periode van geïsoleerde opsluiting, hij weet echter niet meer in welke volgorde, aangezien hij "gedesoriënteerd [was], zonder te weten of het dag of nacht was".
De 'zak' was "het zwaarste"
De guardias civiles voerden, met een enkele uitzondering, de meeste verhoringen gemaskerd uit. Afgaande op de stemmen die hij kon onderscheiden namen er ongeveer vijf agenten aan deel, elk met een eigen rol: de goede, de slechte, degene die sloeg, degene die dreigde en "de wilde die 'beest' genoemd werd". Sommige van de ondervragingen duurden amper een uur, terwijl andere soms wel zes uur duurden.
Bij al die gelegenheden moest hij tegen de muur gaan staan en schreeuwden en bedreigden ze hem, terwijl hij slagen kreeg. Vervolgens begonnen ze hem te duwen en dwongen ze hem kniebuigingen te maken, totdat hij erbij neerviel. Als hij ophield werd hij met trappen gedwongen op te staan.
De lizartzarra geeft aan dat hij in zijn gezicht, op zijn hoofd en op zijn rug werd geslagen, zowel met open hand als met de vuist. Het zwaarste waren echter de sessies met de 'zak', vooral de eerste keren.
Zoals hij uitlegt werd daarvoor een deken op de grond gegooid, waarin hij gewikkeld werd met zijn handen naar boven op zijn rug gebonden. Drie mensen gingen op zijn rug zitten en degene die het dichtst bij zijn hals zat pakte hem bij zijn hoofd en trok dat naar achter. Daarna kwam er een andere guardia civil bij die de zak zo plaatste dat hij tegen zijn hals drukte.
Olano zegt dat hij het gevoel had dat hij stikte en toen hij buiten westen raakte werden er bij zijn mond gaten in de zak gemaakt zodat hij kon ademen. De duizeligheid en de aanvallen van warmte die hij had waren vreselijk, zó erg dat hij bij de martelingen in zijn broek moest plassen. De laatste dagen moest hij broeken van de Guardia Civil dragen, omdat zijn eigen broek nat was.
Bovendien werd hij verscheidene malen uitgekleed om gefouilleerd te worden en werd hij bedreigd ten aanzien van zijn partner en zijn zoontje, naast nog andere gebruikte martelmethoden. Hij zegt alle slechte behandelingen aan de politie-arts verteld te hebben, maar die heeft hem niet onderzocht, ofschoon hij wel aantekeningen maakte van wat hij zei.
[vertaling: Dwarslezer]
Korte aanvulling van Dwarslezer:
Pedro Olano werd in de nacht van 8 januari dit jaar gearresteerd op beschuldiging van "samenwerking met ETA", maar dat is iets waarvan maar al te veel Basken beschuldigd worden. In kringen van de Spaanse regering wordt het streven naar onafhankelijkheid voor Baskenland al gauw gelijk gesteld met het lidmaatschap van of samenwerking met ETA.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten