In het Brabants Dagblad van 23 november (tja, ik heb nu eenmaal niet altijd meteen tijd om al het nieuws te lezen) staat een artikel dat weer een duidelijk voorbeeld geeft van de hypocrisie en de onduidelijkheid van het huidige Nederlandse régime. Vanaf hun aantreden trekken de politici een grote bek open over het belang van een gezond milieu, maar hun daden staan daar diametraal tegenover.
Ik hoef alleen maar de recente bekering tot kernenergie te noemen, het afbraakbeleid ten opzichte van het openbaar vervoer en het bevorderen van het autogebruik door het voortdurend uitbreiden van de asfaltstroken in Nederland (waarmee uiteindelijk alleen maar nieuwe files en nog meer luchtverontreiniging worden gecreëerd).
Staatssecretaris Van Geel (van Milieu, althans zo heet zijn portefeuille - ik krijg overigens steeds meer de indruk dat het huidige régime denkt dat ecologie en economie synoniem zijn met elkaar) wil dat producenten van verpakkingen en fabrikanten die hun goederen inpakken verantwoordelijk worden voor het opruimen van het verpakkingsafval. Volgens onderzoek van vier organisaties (Vereniging van Nederlandse Gemeenten, Stichting Natuur en Milieu, VOAP en NVRD) wordt daardoor de afvalstoffenheffing voor gezinnen "80 à 100 euro per jaar" duurder.
Eerlijk gezegd is de redenering achter het artikel mij niet duidelijk. Mij persoonlijk lijkt het me goed wanneer de fabrikanten de kosten voor hun verpakkingsmateriaal moeten betalen. Die kosten worden uiteraard doorberekend naar de consumenten van hun producten. Een gevolg zal zijn (hoop ik tenminste) dat de consument de voorkeur zal geven aan bijv. eenvoudig verpakt snoepgoed (want goedkoper), in plaats van afzonderlijk verpakte koeken in een kartonnen of bordpapieren doos, die weer in cellofaan verpakt is. Hoe de conclusie dan kan zijn dat de afvalstoffenheffing voor gezinnen omhoog moet gaan is mij volstrekt onduidelijk. Of wil het régime misschien van beide kanten profiteren? Fabrikanten moeten betalen per bijv. gebruikte hoeveelheid plastic, cellofaan, karton enz. (afvalverwerkingskosten teruggerekend naar de verbruikte hoeveelheid), terwijl diezelfde kosten dan ook nog eens worden omgerekend over alle gezinnen binnen een bepaald gebied.
Dit is bepaald niet de manier om te verwachten dat de burger zijn flessen in de glasbak, zijn oud papier in de papierbak, batterijen in de batterijenbak zal blijven gooien.
Maar zoals ik al zei: ik snap niet veel van de logica in het betreffende krante-artikel. Wie me een en ander kan verduidelijken, wordt vriendelijk uitgenodigd te reageren op dit berichtje. Tevens instructief voor andere lezers, nietwaar?
2 opmerkingen:
Uitleggen kan ik het niet, maar...
Het betreffende artikel heb ik niet gelezen, wél het ANP-bericht waarop het moet zijn gebaseerd (hier staat het in het Algemeen Dagblad: http://www.ad.nl/binnenland/article66366.ece, maar in de Spits van 23 november staat letterlijk hetzelfde).
En uit die ANP-versie is het vreemde rekensommetje echt niet te halen, omdat namelijk het betreffende onderzoek alleen maar wordt genóémd - zonder bronvermelding kan iedereen alles beweren.
Het lijkt wel alsof het ANP twee berichten bij elkaar gesmeten heeft, omdat ze inhoudelijk iets met elkaar te maken hebben: ze gaan beide over afvalverwerking, en over de kosten daarvan.
In het ene berichtje blaat Pieter van Geel dat "producenten van verpakkingen en fabrikanten die hun waar inpakken" (zeg maar, de verpakkingsindustrie en hun groot-afnemers, de producenten van consumentengoederen, zoals voedsel en kleding) "verantwoordelijk worden voor het opruimen van het verpakkingsplastic, -glas en -karton", wat (buiten het feit dat het niet méér is dan een intentieverklaring: "Van Geel (...) wil") een volledig loze opmerking is, want ze zijn geen afvalverwerkende industrie (hoewel de eerste groep natuurlijk wel als afvalproducenten kan worden beschouwd, want objecten voor verzamelaars kun je verpakkingen over het algemeen niet noemen - en de meeste consumentengoederen, producten van groep twee komen uiteindelijk ook bij het afval, veel zelfs voortijdig).
In datzelfde berichtje stond dat vier clubs onderzoek deden naar "de gevolgen van dat beoogde beleid". Punt.
Berichtje twee somt grofweg wat soorten afval op, en omgerekend (waarschijnlijk met de natte vinger) wat scheiding van afval per gezin zou kosten (zo'n 8 euro als dat vooraf gebeurde en/of iets tussen 41 en 64 euro als dat achteraf zou worden gedaan). Volgens mij bedoelen die natte vingers dat het verwerken van afval wat door 'het volk' zelf wordt gescheiden minder dan 10 euro kost, een besparing van rond de 50 euro vergeleken met de situatie waarbij 'het volk' dat scheiden niet doet. En daarnaast is er nog een portie zwerfafval, en dat wegwerken kost ongeveer 30 euro per gezin (schatting).
In dit (tweede) berichtje is sprake van een studie van vier organisaties (zijn dat dezelfde als die van het eerste berichtje? is elke studie een onderzoek?), maar vooral is er sprake van nieuwe regels die in 2006 moeten ingaan, en ineens zijn er extra kosten waarvoor niet de (?) bedrijven gaan opdraaien maar de huishoudens.
Moet ik daaruit concluderen dat elke huishouding een gezin is (of andersom)?
Over welke regels gaat het hier, wat zijn die extra kosten en waar komen die ineens vandaan?
Niet dat ik geen idee heb: de klojo's die lid zijn van de Balkenbrij willen niks uitgeven (behalve natuurlijk geld dat niet van hen, maar van ons is) en daarnaast willen ze voor zoveel mogelijk zaken dubbel vangen (mínstens-dubbel bedoel ik).
Een klein, willekeurig voorbeeldje:
In sommige gemeentes wordt in principe het grof huisvuil gratis opgehaald (betaal je daarvoor dan al niet een stevige portie gemeente-belasting - afvalstoffenheffing of iets van dien aard?), maar als de ophaaldienst voor de deur staat, laten ze de helft staan, want dat is dan ineens bouwmateriaal (kastplanken en een tafelblad bijvoorbeeld, terwijl de kast zelf en de tafelpoten wel worden meegenomen) of restafval (zoals fietswielen die niet in het frame zitten, het frame wordt wel meegenomen), dus dan moet je zelf iets regelen om het op 'het stort' te krijgen, auto huren of zo - wat wil je, de gemeente volgt de regering, want de regering geeft het 'goede voorbeeld'.
Dus wij moeten ons afval zoveel mogelijk gescheiden aanbieden of zelf afvoeren (volgens de studie kost dat 8 euro per gezin), maar we krijgen de rekening alsof het afval achteraf gescheiden wordt (zeg maar à 60 euro per gezin), toch altijd zo'n 50 euro extra inkomsten per gezin voor de gemeente (of het rijk) - ik denk dat dat weggeschreven wordt als 'extra kosten' - als het pluk-vang-beestje maar een naam heeft.
Dat bedrag van 50 euro vond ik hiervoor ook ergens, maar dan precies andersom, als vermíndering van de uitgaven van dat gezin.
Hé maatje, is dit een verduidelijking, of had je iets anders bedoeld?
Vroeger was zeker niet alles beter, maar ik weet nog wel (woonde als kind in Den Haag) dat we het groen (schillen) apart hielden: dat werd door de schillenboer afgehaald; kranten en papier werden enthousiast meegenomen door de padvinders die er per kilo ca 10 cent voor kregen, en de oud-ijzerboer gaf ook een paar stuivers voor ijzerwerk. Kortom: afval was waardevol en werd nuttig gebruikt. Melk werd los verkocht en in een kan gedaan, dus geen verpakking; ook petroleum en sommige zeep waren niet verpakt. In de asemmer gingen inderdaad de as en sintels uit de kolenkachel. Behalve als het sneeuwde, dan was het een anti-slip middel.
Iemand heeft op een zeker moment gezien dat afval een heel goede handel is, en nu zitten we met de gebakken peren. Ik ben benieuwd of het teruggedraaid kan worden!
wel kan een bepaalde soort modern afval zoals bijvoorbeeld oude radios en PC's verminderd worden door delen daarvan geschikt te maken voor hergebruik.
En een langere levensduur van zaken vermindert de afvalberg, maar dat is eigenlijk een open deur intrappen in de weggooicultuur die ons aangepraat is.
Een reactie posten