Volgens een bericht in Trouw van vandaag verdwijnen er in Zeeuws-vlaanderen banen door de Zeelandtunnel.
Dat is natuurlijk heel lullig voor degenen die nu zonder werk komen zitten en die er door de steeds asocialer wordende sociale voorzieningen in NL behoorlijk op achteruit kunnen gaan.
Bij een heel goed resultaat van de verkiezingen in 2007 zou dit anderzijds een geweldig mooie gelegenheid zijn om eindelijk eens werk te maken van het welzijn van de bevolking. Immers: werkloosheid is niet de schuld van de werkloze arbeiders, maar van de maatschappij, die enerzijds aan het bedrijfsleven de kans geeft arbeiders te weinig uit te betalen om hun werk eerlijk te belonen, en anderzijds geen moeite doet om de werktijd eerlijk te verdelen. Wanneer de ene helft van de arbeiders werkloos is en de andere helft 40 uur per week werkt, is het dan niet voor de hand liggend om de werkweek te verkorten tot 20 uur, zodat iedereen betaald werk kan vinden en toch nog voldoende vrije tijd overhoudt om van het leven te genieten.
In plaats daarvan zit het neoliberale clubje van Balk en Zalm maar steeds te zeuren over vergrijzing en verlenging van de werktijd en nemen onder deze club de verschillen tussen de inkomens van werkers en verspillers (managers e.d.) ook nog eens sterk toe.
Waarom zou een directeur die probeert om (al dan niet met gemanipuleerde faillissementen en andere truukjes) zoveel mogelijk arbeiders in de ellende te storten, recht hebben op een 100x (ik noem maar wat) hoger inkomen per uur dan een arbeider die zich uit de naad werkt? En dat terwijl arbeiders statistisch gezien toch al een lagere levensverwachting hebben dan plofkoppen (zeg maar: VVD-aanhangers).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten