zondag 22 maart 2009

Happy Birthday, Mister Vaticano! (ontvangen communiqué)

Communiqué van de NATIONALE FEDERATIE VAN DE VRIJE GEDACHTE (lid van de Internationale Humanisten- en Lekenunie (IHEU), 10/12 rue des Fossés-Saint-Jacques, 75005 Paris (Frankrijk), Telefoon 0033 01 46.34.21.50, fax 0033 01 46.34.21.84, e-mail: libre.pensee@wanadoo.fr


De Franse Vrije Gedachte stuurt zijn beste wensen aan Benedictus XVI:
HAPPY BIRTHDAY, MISTER VATICANO!


Nee. dit is geen verspreking van Marilyn Monroe! De "staat" Vaticaan bereikte afgelopen 11 februari de kanonnieke leeftijd van 80 jaar. Zijn vader ('papa' in het Italiaans) heette Pius XI (pseudoniem, geërfd uit enkele moorddadige kruistochten) en zijn moeder had de zachtaardige naam
Benito Mussolini, bijgenaamd "il Duce", tussen twee moordpartijen op antifascisten.

Het valt te betreuren dat deze verjaardag geen aanleiding is geweest voor een groot feest, of wat cultureler, voor een groot internationaal colloquium over de geschiedenis van het Vaticaan, dat geleid had kunnen worden door de rechtvaardige historicus Mgr. Richard Williamson, die onlangs een sterrol kreeg in het mediatheater door een unieke visie op de verdwijning van (hij zou het niet wagen te zeggen: genocide op) zes miljoen joden. Dat zou een groot belang hebben gehad en zou niet nagelaten hebben de massa's te bekoren.

In een korte toespraak benadrukte de paus dat "de staat van het Vaticaan schatten bevat van geloof, geschiedenis en kunst en een kostbaar bezit bewaart voor de hele mensheid". Onze "puntscherpe" onderzoekingen hebben daarentegen geen enkel spoor ontdekt van ook maar de kleinste ratificatie van de eenvoudigste Verklaring over de Mensenrechten, of zelfs maar van een stille gefluisterde veroordeling van welk fascistisch of corporatistisch régime dan ook. En om te zeggen dat de "staat" van het Vaticaan ook maar de kleinste richtlijn van de Internationale Arbeidsorganisatie heeft geratificeerd om de rechten van de werknemers te beschermen, daarbij staat men versteld van het waardige stilzwijgen, Pius XII waardig.

Benedicto XVI heeft, en dat is goed te begrijpen, op geen enkel moment de "kleine geschiedenisjes" van het Vaticaan vermeld, die ook een kostbaar bezit vormen, in die zin dat ze ons een niet te evenaren inzicht bieden in de lompheden, de wellust, de wreedheid, de hebzucht en de roofzucht van tal van zijn voorgangers.

De paus dankte "allen die vroeger en nu centrale figuren zijn van het leven van de Staat Vaticaanstad". De emotie en de liefde zijn voelbaar, maar dat is vanzelfsprekend wanneer men weet dat Benito Mussolini de eerste"centrale figuur" was, omdat hij het accoord van Lateranen ondertekende met de vertegenwoordigers van paus Pius XI. Dat was een goede tijd!

Het is waar, als je jong bent en op het Sint-Pietersplein de tegellijn overschrijdt die de "grens" van het Vaticaan aangeeft, kan men zich ontroerd en betoverd voelen door deze magische lijn, die ons van de ene naar de andere wereld laat gaan. Maar als je ouder bent, wordt het kunstmatige aspect hiervan duidelijk en denkt men veeleer aan een erg goed opgezet Romeins Disneyland.

De ons voorgespiegelde "Staat" van het Vaticaan is niet meer dan een schepping van Mussolini. Daarnaast bestaat er geen Vaticaanse nationaliteit. Er zijn meer ambtenaren die in het Vaticaan werken dan "Vaticaanse burgers". Anderzijds was dit begrip van het "Vaticaanse burgerschap" handig om in 1945 de nazi's uit Europa te smokkelen langs het netwerk van de "rat lines".

Als men uitgaat van de laatste "richtlijnen van het liberalisme" zou dit betekenen dat het Vaticaan de laatste communistische staat is! Het soort ambtenaren ten opzichte van het soort bewoners vormt daarbij het criterium van het "collectivisme". En bovendien is alles in het Vaticaan eigendom van de Staat!

De Italiaanse regering heeft dit theocratische "vorstendom", geleid door een absoluut leider, zonder politieke partijen, zonder vrije vakbonden, zonder enige (zelfs niet de meest basische) vorm van democratie, met name op het gebied van verkiezingen, in 1984 gehandhaafd, door een accoord dat enkele wijzigingen bevatte van het Concordaat van 1929. Het is anderzijds deze laatste tekst, waarop Silvio Berlusconi tegenwoordig zijn clericale offensief baseert.


De Nationale Federatie van de Vrije Gedachten zou zich alleen over een dergelijke verjaardag kunnen verheugen als het de laatste zou zijn. Daarom gaat haar gevecht door tegen alle vormen van obscurantisme, en vóór de gewetensvrijheid, vóór de menselijke waardigheid.

Samen met de Internationale Humanisten- en Lekenunie (IHEU) zet zij haar strijd voort ten gunste van de totale en feitelijke scheiding tussen alle kerken en alle staten en voor de verdwijning van de theocratische "staten".

Parijs, 2 maart 2009

Bron: Laicismo.org
(vertaald door Dwarslezer)

Geen opmerkingen: