Het woord Muur wordt met een hoofdletter uitgesproken als het gaat om de muur die gedurende 28 jaar Berlijn in tweeën deelde. Deze muur werd en wordt nog steeds een Muur van schande genoemd, maar hij bleef ver achter bij de muur die Israel nu op Palestijns gebied aan het bouwen is: de Duitse muur die opgericht werd door de USSR had een lengte van 155 kilometer, de Israelische muur is meer dan 700 kilometer lang.
De gemiddelde hoogte van de eerste muur bedroeg 3,6 meter, die van de tweede maximaal 8 meter en de breedte is een veelvoud daarvan, aangezien aan beide zijden grachten gegraven worden met een diepte van verscheidene meters, er zijn prikkeldraadversperringen onder hoogspanning, warmtesensoren, videocamara's, geschutstorens en wegen voor de Israelische patrouillewagens, plus nog een berm van variabele breedte. 85 Procent van deze muur wordt gebouwd op de Westelijke Jordaanoever, waarvan 9,5% van het grondgebied wordt ingepikt. "Het is een dwaasheid", gaf Roger Waters aan.
Op 19 augustus dit jaar presenteerden de Verenigde Naties in Jeruzalem een kortfilm gesproken door Waters, die componist, gitarist, bassist, zanger en stichter van Pink Floyd was; de film heet Walled Horizons, hij duurt 15 minuten en geeft een beeld van de gevolgen die de bouw oplevert voor honderdduizenden Palestijnen. "Het idee om in een gigantische gevangenis te leven vervult me met afschuw", zei Waters. En hij schreef over de muur: "Nee tegen de gedachtencontrole" (www.fran ce24.com, 20-8-09). De film is te zien via YouTube. [hierna de twee delen via YouTube - Dwarslezer]
De VN steunde deze manifestatie om het geheugen van de internationale gemeenschap wakker te schudden ten aanzien van een zo transcendentaal feit. Op 9 juli 2004 had het Internationaal Strafhof -het ISH, het Hooggerechtshof van de wereld- een adviserende mening uitgesproken waarin het te kennen geeft: "De bouw van de muur die Israel, de bezettende macht, aan het oprichten is op het Palestijnse grondgebied, inclusief Oost-Jeruzalem en omgeving, en het daarmee gepaard gaande beleid, zijn strijdig met het internationaal recht.”
Het ISH wijst erop dat Tel Aviv de muur moet afbreken, die voor het Palestijnse volk onder andere met zich meebrengt "de vernietiging of de inbeslagname van privé eigendommen, beperkingen voor de bewegingsvrijheid, annexering van vruchtbare grond, afsluiting van de toegang tot de primaire waterbronnen" en vormt "een feitelijke annexatie van Palestijns grondgebied". (http://www.icj.cij.org , 9-7-04).
Resolutie 62/181 van de Algemene Vergadering van de VN van 19 december 2007 eist van Israel -onder andere- "volledig te voldoen aan de wettelijke verplichtingen zoals genoemd in de adviserende mening" van het ISH, dat wil zeggen, de afbraak van de muur die "het Palestijnse volk in ernstige mate zijn natuurlijke hulpbronnen ontneemt". Deze resolutie werd aanvaard door 166 landen, waaronder vele die uitstekende betrekking met Israel hebben, 7 tegenstemmen en 6 onthoudingen (www.un.org, 31-1-08). Het is immers de vraag of dit bouwsel bedoeld is om terroristische aanslagen te voorkomen, zoals Tel Aviv beweert, of andere doeleinden beoogt. Het ISH benadrukt dat "Israel niet kan verwijzen naar het recht op legitieme zelfverdediging of naar een noodzakelijke situatie om onder de onwettigheid van de muur uit te komen”.
Het idee van de Muur is in werkelijkheid al veel ouder dan de eerste Palestijnse Intifada, in 1987, en de tweede, in 2000. Al in 1950 vaardigde het Israelische parlement de zogenaamde Wet van de Afwezige uit, die de Staat toestaat om zich alle Palestijnse eigendommen toe te eigenen die gedurende een bepaalde periode niet gebruikt zijn. Israel heeft zich toen meester gemaakt van het land van duizenden Palestijnen op grond van de politie-afsluitingen en de verbindingsmoeilijkheden die door de Muur ernstig bemoeilijkt worden. En vervolgens verklaarde Ron Nahman, burgemeester van de grote nederzetting Ariel, gelegen 22 kilometer op de Westelijke Jordaanoever, aan de Israelische pers dat "de kaart van de muur overeenkomt met de kaart die ik zag bij elk bezoek dat Arik (Ariel Sharon) ons sedert 1978 gebracht heeft" (www.americanfreepress.net, 19-12-03).
Tel Aviv wachtte er niet op totdat er aanslagen tegen Israelische burgers zouden plaatsvinden, zoals bij de Intifada's; het uiteindelijke doel van de muur is de annexering van het sedert 1967 bezette Palestijnse gebied.
“Degenen die ons in de war proberen te brengen en die zeggen dat de muur geen politieke scheidslijn vertegenwoordigt, weten niet waar ze het over hebben,"verklaarde zonder er omheen te draaien de voorzitter van de raad van kolonisten in de Jordaanvallei, David Levy, aan de Israelische krant Yedioth Ahronoth (http://www.gush-shalom.org, 23-5-03).
“Iedereen speelt dit dubbele spel mee -voegde hij eraan toe- en dat is handig voor iedereen. Daarom ben ik voorstander van de muur, het is vanzelfsprekend dat die ons thuisbrengt (in Israel).” De vallei van de rivier Jordaan loopt langs de hele grens tussen de Westelijke Jordaanoever en Israel en is volgebouwd met illegale Israelische nederzettingen.
De kortfilm waaraan Roger Waters meewerkt bevat het getuigenis van een Palestijn die aan de ene kant van de Muur woont en die zijn land kwijtraakte omdat dat aan de andere kant ligt. Ook dat van een Palestijnse vrouw wier kinderen om dezelfde reden niet naar school kunnen. De Muur scheidt echtparen en ouders van hun kinderen. Onder anderen worden daarmee de mensenrechten van het Palestijnse volk geweld aangedaan, evenals de internationale verdragen die door Israel ondertekend zijn.
Dit commentaar werd door CubaDebate gepubliceerd op 6 de september 2009 (vertaling: Dwarslezer)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten