Net zoals paus Johannes Paulus II, die vond dat priesters in Nicaragua zich niet met politiek mochten bemoeien, terwijl hij de volgende dag in Polen de priesters prees omdat ze zich met politiek bezig hielden, zo heeft ook de huidige paus Benedictus (die wat mij betreft eerder de naam Maledictus verdient, ofschoon het allemaal toch geen verschil maakt - hij is gewoon een nutteloos anachronisme met een veel te grote macht) een kolossale blinde vlek.
Terwijl zijn voorganger nog bereid was tot een theologische dialoog met moslims, heeft het Vaticaan nu, na twee dagen van discussies in Castelgandolfo (waarbij gesproken is over de godsdienstige, politieke en sociale situatie van de islam), een strak standpunt geformeerd. Er is met de islam slechts "een dialoog [mogelijk], die is gebaseerd op de cultuur, op de mensenrechten, en waarbij gewelddadigheid wordt afgezworen". Of, zoals hij al bij een bezoek aan de ambassadeur van Marokko (afgelopen februari) gezegd heeft: in elk land "moet, voor iedere gelovige, de uitoefening van de vrijwillig uitgekozen godsdienst, werkelijk gewaarborgd zijn". (La Repubblica van vandaag)
Op zich is hier allemaal nog niet zoveel mis mee, maar als je dan kijkt op welke wijze de RK kerk invloed probeert te hebben op de mensheid, vooral in landen waar de kerk machtig is, zoals in Italië en Spanje, dan komt toch bepaald niet een vrijheidslievend beeld naar boven.
Ook dit is dus weer een voorbeeld van een vos die de passie preekt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten