Enkele dagen geleden verraste Ignacio Fernández Toxo, secretaris-generaal van de Spaanse vakbond CCOO (Comisiones Obreras) iedereen met een beetje klassebewustzijn door te beweren dat een algemene staking is "wat dit land het minste nodig heeft". Hij waagde het zelfs voor te stellen dat de door de regering voorgestelde 'oplossingen' "misschien wel andere mogelijkheden bieden". (El Economista van 13 dezer).
Het spreekt vanzelf dat een klein deel van de Spaanse bevolking helemaal geen zin heeft in een algemene staking. Ik verwijs, uiteraard, naar de bankiers, ondernemers, multinationals, kortom, naar het internationale kapitalisme (dat trouw gediend wordt door de Europese Unie). Toxo moet wel erg naïef zijn om te denken dat er voor Spanje wezenlijk andere oplossingen bedacht worden dan voor Griekenland. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij ons bewust een rad voor de ogen draait.
Een vraagje, misschien achteraf toch nog niet zo dom: Zou de toon van Toxo misschien te maken kunnen hebben met het cadeautje dat het Spaanse régime van Zapatero enkele dagen eerder schonk aan de belangrijkste Spaanse vakbonden, de UGT en CCOO? ( Insurgente, 9 mei 2010).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten