zondag 9 oktober 2005

Dood door schuld! (nagekomen)

Door drukte (en -eerlijk gezegd- ook door een gevoel van onmacht bij alle rampspoed en wantoestanden in de wereld die vanuit de pers over me heen spoelen) heb ik enkele dagen nauwelijks kranten gelezen - en dus ook nauwelijks iets geschreven).

Ik ben nu aangekomen bij Trouw van 4 oktober en daar lees ik dat de man die onlangs zijn Nederlandse vriendin en haar zoontje van een flat gooide en daarna zichzelf vermoorde een uitgeprocedeerde Afgaanse asielzoeker was, die onder behandeling was voor psychische problemen. Het is niet moeilijk de oorzaak daarvan te begrijpen.

Wat gaat er nu bij zoiets door de hoofden van de verantwoordelijke minus-ter Rita Verdonk en van haar medeplichtigen bij de IND? Of denken ze gewoon «Lex dura, sed lex» (De wet is hard, maar het is de wet) en vinden ze het misschien jammer, maar helaas pindakaas?

Zoals een vriend van de overledene zei: "Wij kunnen niet terug naar Afghanistan. Als het veilig is, gaan we echt wel."

Hoe lang moet het nog duren, voordat er politici zijn die inzien dat ALLE asielzoekers politieke vluchtelingen zijn?
Het zijn mensen die in hun land geen toekomst hebben, die zien hoe ze hun kinderen geen toekomst kunnen bieden, die hun kinderen zien sterven, als analfabeten zien opgroeien, en die gewoon een menswaardig bestaan willen met een minimale bestaanszekerheid. In plaats daarvan zien ze alleen oorlog, machtsstrijd, bezetting, moord en doodslag. Ook armoede, het ontbreken van de meest minimale sociale voorzieningen, onderwijsmogelijkheden en gezondheidszorg zijn het gevolg van politiek (wan)beleid. Het gaat dus kortom bij asielzoekers bijna altijd om politieke vluchtelingen.

Een bepaalde selectie kan geen kwaad (er zullen er heus wel bij zijn die geïnteresseerd zijn in blanke slavinnen, maar ik denk dat die op de vingers van één hand te tellen zullen zijn - en vooral ook gauw genoeg door de mand vallen), maar voor die paar gevallen is het huidige systeem van concentratiekampen en deportaties niet nodig.

Het verlenen van politiek asiel is uiteraard geen definitieve oplossing, maar zolang de situatie in de landen van afkomst niet drastisch verbetert (en als ik zie wat het 'vrije westen' momenteel doet om de situatie te verbeteren, verwacht ik niet dat dat gauw zal gebeuren), is het onmenselijk om deze mensen te deporteren.

Als uitgeprocedeerden zo wanhopig zijn dat ze zelfmoord plegen zou toch duidelijk moeten zijn hoe bang ze zijn voor uitzetting. Ongetwijfeld zullen er hardkoppen zijn die stellen dat de overledene tot zijn daad gekomen is omdat hij nou eenmaal psychische problemen had, maar die holle vaten zijn simpel te bot om zich voor te stellen dat mensen in psychische problemen kunnen komen door schrikwekkende vooruitzichten.

Geen opmerkingen: