Ik wil niet zeggen dat er in Europa veel links geregeerd werd, maar in naam zaten in Duitsland nog sociaal-democraten aan de macht en ook in het Verenigd Koninkrijk trekt het (zogenaamd socialistische) Labour nog aan de touwtjes. Eigenlijk zijn in de EU alleen in Spanje nog linkse geluiden te horen - maar dat zou ook kunnen door het enorme contrast met het vorige, fascistoïde regime van José María Aznar.
Intussen is in Duitsland het roer overgegaan in conservatief-christelijke (eigenlijk 2x hetzelfde) handen, in Polen zijn de presidentsverkiezingen bijna onontkoombaar gewonnen door de conservatief Lech Kaczynski (Trouw vandaag), bij de komende verkiezingen in het VK zal Labour ongetwijfeld verliezen en verder is het in heel de EU politiek gezien al kommer en kwel (met dank aan de landen in Oost-Europa die nog steeds zodanig getraumatiseerd zijn door de Sovjet-tijd dat ze alles wat maar een beetje klinkt als socialisme meteen doorspoelen).
Het zit er kortom dik in dat over een jaar of twee de ontwerp-'grondwet' weer aangeboden zal worden, zónder referendum (regimes zijn wel onbetrouwbaar, maar niet helemaal achterlijk) en dan worden ze door de deelnemende regimes unaniem aangenomen.
Vanaf dat moment zitten we met de gebakken peren (lees: Verenigde Staten van Europa) en kunnen wij (nouja: reken mij maar niet mee) ons ook als grootmacht gaan gedragen: preventieve aanvalsoorlogen uitvoeren en afwijkende meningen onderdrukken - zeg maar terroristisch gedrag vertonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten