Vandaag stond er een goed artikel in Trouw van de hand van Nikita Shahbazi, waarin ze aangeeft wat de gevolgen zijn van de steeds meer polariserende situatie in Nederland, waar steeds meer de nadruk wordt gelegd op de verschillen tussen 'Nederlanders' en 'niet-Nederlanders'.
Ze legt uit tot wat voor extremen dat kan leiden, zaken die ikzelf ook om me heen zie gebeuren. Voor alle duidelijkheid (niet omdat ik er trots op ben, het is tenslotte allemaal een toevalligheid), ik ben zelf een rasechte 'Nederlander', al zegt dat mij weinig: ik ben toevallig in Nederland geboren en heb hier goede vrienden en een leuke én sociale baan en ik ben zeker niet waanzinnig van vreugde -zelfs niet een beetje- wanneer een of andere Nederlander een medaille wint bij een of andere 'sport'.
De droefenis houdt echter niet op bij hetgeen Nikita vertelt. Het lijkt wel alsof de briefschrijvers zich tot het uiterste inzetten om te bewijzen hoeveel gelijk ze heeft. De ene verwijst als verklaring voor de verharding naar de Twin Towers, de aanslag die volgens de officiële lezing van George Boef door Al Q'aida gepleegd zou zijn en, nota bene, naar het door veel moslims 'voortdurend' tentoongespreide 'imperialisme'. Pardon? Wie probeert het hele Midden-Oosten te overheersen, ofwel door oorlogsgeweld of -dreiging (Irak, Libanon, Palestina, Afghanistan, resp. Iran) ofwel door corrpute régimes in stand te houden (Saudi-Arabië, Israel)? Dat lijkt MIJ nou juist een typisch voorbeeld van imperialisme!
Een ander zoekt nog naar wetenschappers die bewijzen dat 'het westen' 'exporteur is van extremistische terroristen' (zijn niet alle terroristen extremisten? Nikita heeft het over 'exporteur van extremisten'). Misschien zou deze slimbo eens een beetje het nieuws moeten volgen (en dan het liefst niet alleen het NOS Journaal.
Het is duidelijk dat niemand van de schrijvers van de brieven die ik gelezen heb (op een gegeven moment had ik het bijna opgeven: zoveel onwetendheid en onzinnige boosheid zijn niet te verdragen) zich verdiept heeft in wie Nikita Shahbazi is (terwijl ze toch regelmatig publiceert in Nederlandse media - zie in de rechterkolom van mijn weblog voor een link naar haar website) en bijna niemand zelfs maar geprobeerd heeft te begrijpen wat ze bedoelt te zeggen, zich in te leven in wat zij beschrijft. Het zou de lezers gesierd hebben als ze geprobeerd hadden Nikita (evenals briefschrijver Amirabbas Soltani) serieus te nemen in plaats van hen na te wijzen als klagerige profiteurs.
Nikita, ik wens je heel veel sterkte toe in dit knikkerland (waar het niet om het spel, maar om de knikkers gaat) en ik hoop dat je toch ook nog voldoende positieve dingen meemaakt om je leven kleur te geven. Het kan (en vooral: mag!) toch niet zo zijn dat iemand zich nergens echt thuis kan voelen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten