Althans aan die indruk valt niet te ontkomen, wanneer je het zojuist gepubliceerde artikel op de RSS-feed van de Volkskrant leest.
De kop luidt "Kamer kritisch over 'weglopen' Marijnissen", maar de eerste regel van het betreffende artikel meldt al dat "SP-leider Jan Marijnissen is afgehaakt bij de besprekingen over een nieuw kabinet met PvdA en CDA, toen hem bleek dat het CDA samenwerking met zijn partij niet zag zitten."
Wie maakt in die situatie samenwerking onmogelijk? Naar mijn idee is dat duidelijk het CDA, en dan niet alleen omdat Marijnissen die onwil bespeurde, maar ook en met name omdat het CDA zonder ophouden bleef volhouden dat het de (asociale) politiek van de voorbije jaren wilde voortzetten.
Het artikel komt er eigenlijk vooral op neer dat Wouter Bos (en ongetwijfeld de rest van de PvdA), GroenLinks, D66 en de VVD het jammer vinden dat de SP zich niet wilde compromitteren aan een onwillig CDA, omdat dat tenslotte -maar dat wordt in het artikel natuurlijk niet gezegd!- de enige manier is om ervoor te zorgen dat bij volgende verkiezingen de kiezers teleurgesteld zouden zijn in de SP, omdat de partij haar standpunten geweld aan zou hebben moeten doen om mee te kunnen regeren. De PvdA liet zich wat dat betreft al op de avond van de verkiezingsdag, 22 november, in de kaart kijken (zie daarover mijn stukje Bos (PvdA) denkt vooral aan zichzelf van 24 november). Het lijkt me voor de hand liggen dat ook de andere genoemde partijen graag de SP op haar bek hadden willen zien gaan.
Ik vind het juist zeer prijzenswaardig van de SP, dat ze met open vizier met Wouter B. en Balk om de tafel is gaan zitten. De SP was het aan haar kiezers verplicht niet toe te geven op de diverse belangrijke punten uit haar verkiezingsprogramma. De standvastigheid was juist een van de redenen waarom veel kiezers voor de SP gekozen hebben.
Ik snap overigens ook dat de zogenaamd progressieve dagbladen in Nederland de PvdA zoveel mogelijk proberen te steunen. De PvdA kan door haar quasi-linkse imago een doorslaggevende rol (blijven) spelen bij het doordrukken van het neoliberale Europa.
Zowel NRC/Handelsblad als het voormalige "Katholieke volksdagblad voor Nederland" (inderdaad de Volkskrant) beweegt zich in neoliberale wateren. Ongetwijfeld is dat een van de redenen waarom de PvdA nog steeds met "socialistisch" wordt aangeduid, terwijl het enige "socialistische" in de PvdA bestaat uit - af en toe - een sociaal-democratisch woordgebruik en misschien nog een enkel oud PvdA-lid, dat geen energie meer heeft om tegen het eind van zijn leven toe te geven de laatste decennia een adder aan zijn borst gekoesterd te hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten