Afgelopen woensdag had ik na de parlementsverkiezingen best een beetje te doen met Wouter Bos. Hij lijkt me op zich geen onaardige kerel en hij was duidelijk teleurgesteld over het verlies dat de PvdA geleden had. De reden voor dat verlies lag voor de hand. Tot bijna op het laatste moment had Wouter Bos geweigerd zich uit te spreken over een voorkeur voor een nieuwe regeringscoalitie. Kiezers die wel een duidelijk beeld hadden, hebben daarom hun stem uitgebracht op een partij waarvan wél duidelijk was hoe die de toekomst zag. Het kan niet anders dan dat Wouter bij een volgende gelegenheid niet meer dezelfde fout zal maken.
Later die avond, in iets wat gebracht werd als "lijsttrekkersdebat" (maar wat niet meer was dan een soort nabespreking van de lijsttrekkers), gaf Bos te kennen dat het voor hem vanzelfsprekend was dat de SP, als grote winnaar, betrokken zou worden bij de vorming van een nieuwe regering. Dat zou dan een regering moeten worden van CDA, PvdA en SP. Toen vond ik Bos niet meer zo zielig. Het was wel duidelijk dat hij nog steeds bijna hardop aan het denken was over een beter resultaat voor de PvdA in de toekomst. Immers: de SP in een dergelijke coalitie zou veel water bij de wijn moeten doen, waardoor veel SP-kiezers teleurgesteld zouden raken en bij een volgende gelegenheid anders zouden stemmen (GroenLinks of het liefst natuurlijk PvdA). Later verweet ik me dan toch weer mijn achterdocht en schaamde ik me zelfs dat ik zo negatief over Bos had kunnen denken.
Helaas had ik het wel degelijk goed gezien, zoals vanmorgen bleek uit een bericht in zowel Spits als Metro (het zal dus wel uit de koker van het ANP gekomen zijn), waarin staat dat "volgens ingewijden in de partij [PvdA] [...] de PvdA niet een regering [zal] vormen met CDA en ChristenUnie, omdat het risico dan te groot is dat de SP bij de volgende verkiezingen opnieuw flink wint."
Eerlijk gezegd denk ik dat het beter zou zijn wanneer de komende regering gevormd zou worden door CDA, PvdA en GroenLinks. Dan kan de SP vanuit de oppositie tenminste scherp blijven bijsturen, zonder zich gebonden te voelen door een regeerakkoord. Doordat de VVD haar vinger in de pap kwijt is en vervangen wordt door PvdA en GroenLinks, kan het niet anders dan dat de toekomst van de Nederlandse politiek een stuk minder asociaal wordt. Met de bijsturing van de SP vanuit de oppositie moet het dan toch al mogelijk zijn om op korte termijn een hoop te verbeteren in Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten