Verleden week bleek uit het onderzoeksrapport van de Commissie Korthuis Altes dat de huidige generatie stemcomputers (door de Nederlandse overheid systematisch 'stemmachines' genoemd, terwijl het enige mechanische erin de in te drukken knop betreft - en misschien de koeling van de processor) om diverse redenen niet geschikt zijn voor democratische verkiezingen. De enige mogelijke conclusie is dan ook dat in ieder geval de komende jaren in Nederland weer met papier en potlood gestemd gaat worden.
En gisteren oordeelde de rechter, in een door Wij Vertrouwen Stemcomputers Niet aangespannen geding, dat er nooit een vergunning had mogen worden afgegeven voor het gebruik van de betreffende stemcomputers. (nieuwsbrief van Wij Vertrouwen Stemcomputers Niet van gisteren)
Dit betekent uiteraard niet dat het nu voortaan weer goed zit met de verkiezingen in Nederland, want er is nog steeds een krachtige lobby voor het gebruik van stemcomputers. Het is dan ook terecht dat Wij Vertrouwen Stemcomputers Niet besloten heeft gewoon actief te blijven.
1 opmerking:
Grappig: eigenlijk is die naam dus verkeerd: het had "wij vertrouwen stemmachines niet" zou beter zijn geweest.
Hoewel ik begrijp dat dwarslezer (terecht) wil benadrukken dat er een computer in de stemmachine zit, klinkt de naam "stemmachine" mij toch niet vreemd in de oren. Het rekenmachientje zit ook vol met elektronica en heet nog steeds rekenmachientje.
De gedachte om een toestel een machine te noemen vind ik wel juist. Het maakt immers niet uit wat er in de doos zit, als hij maar een bepaalde taak kan uitvoeren. Of dat nu ook met tandwielen dan wel met een microprocessor gebeurt.
Een weefgetouw werd vroeger bestuurd met een mechanisch "programma". Nu is dat met een elektronisch programma. Toch zal het wel "weefgetouw" blijven heten. Of misschien toch weefmachine?
Een reactie posten