De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) bood eergisteren aan de regering een rapport aan over de islam (klik hier voor een samenvatting en hier voor de volledige tekst). Hier wordt nu eindelijk eens niet de in 'het westen' bijna automatische link tussen de islam en het terrorisme bevestigd, maar wordt vooral voorgesteld om eens wat oog te hebben voor de positieve kanten van de islam en naar de voorzichtige verbeteringen in de traditionele islamlanden.
En inderdaad: Nederland met zijn van christendom doorweekte régime heeft volstrekt geen moeite met de talloze negatieve kanten van het neoliberalisme en van het koloniale beleid van de VS. Waarom doen politici dan zo schijnheilig verontwaardigd over alles wat er fout gaat in moslim-theocratieën?
Wat ik echter toch wel heel erg mis in het rapport (het zal wel niet in de 'taakstelling' gestaan hebben) is een heel dringende aanbeveling om godsdienst uit de politiek te verwijderen. Tenslotte mag geen enkele god -zeker niet in een land waarin vrijheid van godsdienst heerst (althans volgens de grondwet zou moeten heersen)- bepalen hoe mensen zich moeten gedragen, zeker niet wanneer die mensen misschien wel een andere god (of helemaal geen god) aanhangen.
Een niet onbelangrijke vraag daarbij is HOE die god ons zegt wat HIJ wil, want hij doet dat nooit rechtstreeks, maar laat die woorden altijd komen uit mensen - en iedereen die met mensen omgaat weet hoe mensen vaak meer waarde hechten aan hun eigen belang of veiligheid dan aan het algemeen belang. Zelfs ík heb hoge idealen, maar ik ben eerlijk genoeg om toe te geven, dat ik niet kan uitsluiten dat ik in bepaalde omstandigheden misschien ook mijn idealen uit het oog zou kunnen verliezen...
Ik zal me beperken tot één voorbeeld. Heeft de god van de katholieken tegen paus Pius XII gezegd dat de nazi's de joden mochten uitroeien? Uiteraard niet! Waarom heeft Pius XII hiertegen dan toch niet dringend geprotesteerd?
Was hij bang dat de in door de nazi's bezette gebieden woonachtige katholieken ook uitgemoord zouden worden? Lijkt me niet, want de nazi's zouden nooit zo dom zijn geweest: het verzet zou overweldigend geweest zijn!
Was hij bang dat hij door Hitlers vriendje Mussolini afgezet of onder huisarrest geplaatst zou worden? Dat is alweer een heleboel waarschijnlijker.
En toen in 1963 het toneelstuk «Der Stellvertreter» (van Rolf Hochhuth) verscheen over de rol van Pius XII in de Tweede Wereldoorlog, heeft de RK kerk met groot succes zijn uiterste best gedaan om ervoor te zorgen dat het niet opgevoerd zou mogen worden. Zelfs niet eens omdat haar god belachelijk gemaakt zou worden, maar alleen omdat het een 'onjuist beeld' zou geven van Pius XII.
Godsdienst - om de draad weer een beetje op te pakken - is iets individueels. Als iemand in een of andere god wil geloven (of dat nou de god van de christenen is, of Shiva, of de zon, of zelfs Kalou of Tita Verdomd) moet hij of zij dat helemaal zelf weten. Hij (m/v) mag uiteraard zijn hele leven inrichten conform wat hij beschouwt als de wil van die god, maar deze vrijheid beperkt hem uiteraard ook in zijn contacten met de rest van de mensheid. De overigen hebben immers datzelfde recht, en daarbij moeten zij op hun beurt kunnen uitgaan van hun eigen overtuigingen.
En zo komen we toch steeds weer uit bij mijn eigen leefregel: "Iedereen is volledig vrij om te leven conform zijn eigen regels, op voorwaarde dat diezelfde vrijheid voor anderen nooit bedreigd wordt." Misschien is dat een leuk motto om de komende dagen, maanden, jaren eens over na te denken als je dat nog nooit gedaan hebt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten