Vandaag wijdt Hans Peijs in de Metro een stukje aan het gegeven dat 86% van de Nederlanders "willens en wetens gratis muziek" downloadt, omdat "legaal downloaden [...] te duur [is]". Zijn verklaring voor dit gegeven is wel juist: het is lachwekkend om te verwachten dat je voor een geringere kwaliteit evenveel (of meer!) zou moeten betalen voor een song als voor hetzelfde nummer op een CD.
Als je "legaal" wilt downloaden betaal je meestal iets onder € 1,00 per titel, terwijl de gemiddelde prijs per titel bij veel CD's aanzienlijk lager ligt. Bovendien krijg je bij een CD ook nog eens daadwerkelijk een CD, die je onverschillig waar kunt draaien (en mag uitlenen), plus het bij de CD horende drukwerk (soms niet meer dan een simpele foto en een opsomming van de titels, maar soms ook een boekje met de songteksten).
Het enige waar ik me bij dit artikel aan stoor is de suggestie in de tweede zin ("legaal downloaden is te duur") dat het gratis downloaden illegaal zou zijn. Dat wil de club BREIN ons ook wijsmaken, maar het is niet zo. Uitsluitend het buiten de goedgekeurde kanalen aanbieden van muziek is in Nederland illegaal, het downloaden niet - tenzij de relevante wetgeving de voorbije weken drastisch gewijzigd is, maar dat zou ik dan toch wel hebben moeten horen... En dan zijn er ook nog diverse plaatsen waar je via goedgekeurde aanbieders gratis muziek kunt downloaden!
Ook in het septembernummer van Computer!totaal wordt in een artikeltje (op bladzijde 81) de suggestie gewekt dat het kwalijk zou zijn als BREIN en Buma/Stemra het IP-adres zouden kunnen achterhalen van iemand die "bestanden downloadt via een peer-to-peernetwerk". Het probleem in dit geval is overigens dat hier in één adem gesproken wordt over het downloaden van muziek, films of applicaties. Het downloaden (via niet goedgekeurde kanalen) van applicaties is wél illegaal, maar het feit dat het downloaden van muziek tegelijkertijd wordt meegenomen als iets wat je alleen stiekem mag doen, geeft toch ook te denken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten