En dat noemt Obama "change"?

Nouja, in semantische zin zou je het een "verandering" kunnen noemen, maar in de praktijk verandert er maar bar weinig in de buitenlandse politiek van de Verenigde Staten, of het moet al zijn:

• dat er meer moordtuig naar Afghanistan wordt gestuurd (zie WSWS, 14 september, de analyse van CNN van 29 augustus dit jaar en die van de New York Times van 13 september), waar inmiddels ook presidentsverkiezingen gehouden zijn, volgens de Verenigdestaatse traditie van 2000 en 2004 met een enorme fraude (zie New York Times van 8 september dit jaar);
  
• dat de economische blokkade tegen Cuba nu met (voorlopig slechts) één jaar verlengd is (De Standaard van 15 september 2009);
• dat de militaire actie tegen Iran voor de vorm weer even verder uitgesteld wordt door een nominaal overleg over Irans nucleaire plannen (New York Times van 11 september), terwijl de dreiging met sancties gewoon blijft bestaan (WSWS van 14 september);
• dat de mondelinge dreigementen jegens Venezuela nu worden omgezet in een daadwerkelijke militaire dreiging door de ingebruikname van niet minder dan zeven militaire bases in Colombia (zie o.a. mijn artikel Rechtse politici zijn simpelweg dom óf perferse leugenaars! van eergisteren en El Universal van 14 september);
• dat er nu wél eisen gesteld worden aan het Israelische régime - al blijven het nog steeds eisen die Israel zonder risico naast zich neer kan leggen (zie Haaretz, 14 september 2009; en:
• dat er wel democratoïde praatjes worden verkocht over rechtse staatsgrepen, zoals nu in Honduras (Reuters, 29 juni 2009), maar de VS toch vinden dat er eerst overleg moet worden gevoerd tussen de coupplegers en de wettelijke regering - en in feite zijn ze zelf betrokken bij de staatsgreep (zie Global Research van 15 juli 2009).

Kortom, Obama klinkt anders (en minder onsmakelijk) dan zijn voorganger George W. Bush, maar zet gewoon diens politiek voort, zij het met andere woorden. Hij is, kortom, gewoon dezelfde hond, maar met een andere halsband. En uiteraard kan hij ook niet anders, want hij is niet meer dan de marionet die bespeeld wordt door de werkelijke machthebbers in de Verenigde Staten, de wapen- en de olie-industrie. In feite is er maar één oplossing: de Verenigde Staten en hun economische belangen moeten hermetisch geïsoleerd worden van de rest van de wereld (en van het heelal).