Gisteren meldden diverse kranten (zie bijv. NRC en El País) dat Venezuela in Rusland 92 tanks gekocht heeft, alsmede luchtafweergeschut. Net zoals Hugo Chávez, lijkt dit ook mij een logisch gevolg van de pogingen van de Verenigde Staten om Venezuela (maar ook Bolivia, Ecuador en Brazilië) militair onder druk te zetten door naast de NAVO-basis op de Nederlandse Antillen nu ook gebruik te gaan maken van niet minder dan zeven militaire bases in het buurland Colombia (zie Global Research van 23 juli dit jaar).
Volgens de neerbuigende opmerkingen van de toenmalige Nederlandse minister van oorlog Henk Kamp over de Venezolaanse strijdkrachten, zou zelfs het Nederlandse leger met gemak een Venezolaanse aanval kunnen stoppen (zie Elsevier, 9 maart 2006). Om dus bestand te zijn tegen een aanval door de Verenigde Staten en het Verenigdestaatse Vreemdelingenlegioen, de NAVO, is het helaas maar al te hard nodig dat Venezuela krachtig investeert in wapens.
Toch menen "critici" dat Venezuela op deze manier een wapenwedloop start in Latijns-Amerika. Die, onvermijdelijk rechtse, "critici", die NRC niet bij naam noemt, zijn ongetwijfeld dezelfde leeghoofden (of perverse leugenaars) die ook vinden dat Israel het recht heeft om 'zichzelf te verdedigen' tegen de enkele vliegende kachelpijpen die door Hamas in het wilde weg op Israel werden afgeschoten en daarbij meestal geen of nauwelijks schade aanrichtten.
De Venezolaanse krant El Universal citeerde gisteren Ian Nelly, een woordvoerder van het Verenigdestaatse ministerie van buitenlandse zaken, als volgt: "De door Venezuela geuite wens om haar wapenarsenaal uit te breiden verontrust ons, want wij zijn van mening dat deze een ernstige bedreiging vormt voor de stabiliteit in Latijns Amerika". Ook deze opmerking gaat domweg (letterlijk!) voorbij aan de ernstige bedreiging voor die statilibeit die gevormd wordt door de zeven militaire basis van de VS in Colombia.
Ook Hillary Clinton, de Verenigdestaatse minister van buitenlandse zaken, heeft zich vandaag in dezelfde zin uitgelaten (Reuters, vandaag)
Net zoals die kapitalistenslaven, die gemakshalve vergeten dat de kachelpijpen van Hamas een wanhopige reactie zijn op (en de consequentie van) de oorlogsmisdaden die Israel al meer dan 60 jaar pleegt tegen de Palestijnen, vergeten deze "critici" gemakshalve dat in 2002 met behulp van de CIA een -gelukkig mislukte- staatsgreep gepleegd werd tegen Hugo Chávez en dat er al regelmatig dreigende taal is uitgesproken jegens de wettige Venezolaanse president - ook door de Nederlandse minister (zie boven). De techniek bestaat er dus in simpelweg aan de basisoorzaak van alle spanningen (de agressieve houding van de Verenigde Staten jegens Venezuela, resp. de Israelische oorlogsmisdaden jegens de Palestijnen) voorbij te gaan en de reactie daarop te beschouwen als een spontane en onbegrijpelijke daad van agressie jegens de onschuldige Verenigde Staten en Israel.
Een bijgedachte van het Verenigdestaatse régime zal ongetwijfeld zijn dat het de moeite waard is om hetzelfde truukje te herhalen dat uiteindelijk de Sovjet-Unie op de knieën dwong. De truuk is heel simpel en bestaat erin dat de VS zoveel geld uitgeeft aan wapentuig om "de vijand" te bedreigen (en geld hebben ze genoeg in de VS, want de gewone bevolking kan daar onbeperkt worden uitgeperst), dat de andere partij dusdanig veel geld zou moeten uittrekken dat de plaatselijke bevolking daar het slachtoffer van zou worden.
Dezelfde truuk wordt nu met Rusland uitgehaald, door het land aan alle kanten in te sluiten door nieuwe NAVO-leden en door een raketschild (zogenaamd ter bescherming tegen Iran).
En nu de olieprijs (en dus het inkomen van Venezuela) drastisch gedaald is, is kennelijk het moment aangebroken om ook Venezuela onder druk te zetten om geld dat voor de bevolking bedoeld is uit te geven aan wapentuig. Ongetwijfeld in de hoop dat de bevolking Hugo Chávez af zal willen zetten...
Volgens de neerbuigende opmerkingen van de toenmalige Nederlandse minister van oorlog Henk Kamp over de Venezolaanse strijdkrachten, zou zelfs het Nederlandse leger met gemak een Venezolaanse aanval kunnen stoppen (zie Elsevier, 9 maart 2006). Om dus bestand te zijn tegen een aanval door de Verenigde Staten en het Verenigdestaatse Vreemdelingenlegioen, de NAVO, is het helaas maar al te hard nodig dat Venezuela krachtig investeert in wapens.
Toch menen "critici" dat Venezuela op deze manier een wapenwedloop start in Latijns-Amerika. Die, onvermijdelijk rechtse, "critici", die NRC niet bij naam noemt, zijn ongetwijfeld dezelfde leeghoofden (of perverse leugenaars) die ook vinden dat Israel het recht heeft om 'zichzelf te verdedigen' tegen de enkele vliegende kachelpijpen die door Hamas in het wilde weg op Israel werden afgeschoten en daarbij meestal geen of nauwelijks schade aanrichtten.
De Venezolaanse krant El Universal citeerde gisteren Ian Nelly, een woordvoerder van het Verenigdestaatse ministerie van buitenlandse zaken, als volgt: "De door Venezuela geuite wens om haar wapenarsenaal uit te breiden verontrust ons, want wij zijn van mening dat deze een ernstige bedreiging vormt voor de stabiliteit in Latijns Amerika". Ook deze opmerking gaat domweg (letterlijk!) voorbij aan de ernstige bedreiging voor die statilibeit die gevormd wordt door de zeven militaire basis van de VS in Colombia.
Ook Hillary Clinton, de Verenigdestaatse minister van buitenlandse zaken, heeft zich vandaag in dezelfde zin uitgelaten (Reuters, vandaag)
Net zoals die kapitalistenslaven, die gemakshalve vergeten dat de kachelpijpen van Hamas een wanhopige reactie zijn op (en de consequentie van) de oorlogsmisdaden die Israel al meer dan 60 jaar pleegt tegen de Palestijnen, vergeten deze "critici" gemakshalve dat in 2002 met behulp van de CIA een -gelukkig mislukte- staatsgreep gepleegd werd tegen Hugo Chávez en dat er al regelmatig dreigende taal is uitgesproken jegens de wettige Venezolaanse president - ook door de Nederlandse minister (zie boven). De techniek bestaat er dus in simpelweg aan de basisoorzaak van alle spanningen (de agressieve houding van de Verenigde Staten jegens Venezuela, resp. de Israelische oorlogsmisdaden jegens de Palestijnen) voorbij te gaan en de reactie daarop te beschouwen als een spontane en onbegrijpelijke daad van agressie jegens de onschuldige Verenigde Staten en Israel.
Een bijgedachte van het Verenigdestaatse régime zal ongetwijfeld zijn dat het de moeite waard is om hetzelfde truukje te herhalen dat uiteindelijk de Sovjet-Unie op de knieën dwong. De truuk is heel simpel en bestaat erin dat de VS zoveel geld uitgeeft aan wapentuig om "de vijand" te bedreigen (en geld hebben ze genoeg in de VS, want de gewone bevolking kan daar onbeperkt worden uitgeperst), dat de andere partij dusdanig veel geld zou moeten uittrekken dat de plaatselijke bevolking daar het slachtoffer van zou worden.
Dezelfde truuk wordt nu met Rusland uitgehaald, door het land aan alle kanten in te sluiten door nieuwe NAVO-leden en door een raketschild (zogenaamd ter bescherming tegen Iran).
En nu de olieprijs (en dus het inkomen van Venezuela) drastisch gedaald is, is kennelijk het moment aangebroken om ook Venezuela onder druk te zetten om geld dat voor de bevolking bedoeld is uit te geven aan wapentuig. Ongetwijfeld in de hoop dat de bevolking Hugo Chávez af zal willen zetten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten