Volgens een artikel in de New York Times van gisteren zou uit een onderzoek van Verenigdestaatse geheime diensten blijken dat Iran genoeg kernbrandstof geproduceerd zou hebben om hard te gaan werken aan een kernwapen.
Wat is dat toch, kots-verdom-ze, met die Verenigde Staten. Het is nondedju de enige natie die ooit kernwapens tegen mensen gebruikt heeft, en nog wel tegen onschuldige burgers, namelijk op 6 en 9 augustus 1945 tegen Hiroshima en Nagasaki.
En dan zitten ze nu te zeuren over het mogelijke risico dat Iran (dat het verdrag tegen verspreiding van kernwapens wél heeft ondertekend) van plan zou zijn om kernwapens te bouwen, wat -áls het al zo was- niet eens zo vreemd zou zijn, want Israel (dat dit verdrag niet heeft ondertekend), bezit al kernwapens, terwijl het er geen geheim van maakt dat het Iran met de grond gelijk zou willen maken.
Waarom slikt een groot deel van de mensheid de smoesjes van de VS en Israel? Wat is dat toch? Zijn zogenaamde christenen en joden wél betrouwbaar en 'moslims' niet? Of heeft het met het al dan niet aanhangen van het kapitalisme te maken? En, gezien het verspillende consumisme, dat een onlosmakelijk onderdeel is van het kapitalisme, met de onverzadigbare behoefte aan grond- en brandstoffen?
In dat verband moet wellicht een toespraak van ene Robert Morganthau op het Brooking Institute (ook nog nooit van gehoord) gezien worden, die beweerde dat onderzoek van zijn kantoor had aangetoond dat Venezuela en Iran nauwere banden aan het aanhalen zijn, omdat beide landen nucleaire plannen hebben. (Haaretz, 9 september dit jaar).
Een dergelijke benadering opent natuurlijk prachtige kansen: terwijl de VS een aanval opent op Venezuela (bijvoorbeeld vanuit de NAVO-bases op de Nederlandse Antillen!), kan Israel een ('preventieve') kernaanval doen op Iran. Op die manier kunnen de Verenigde Staten (de duivel hale ze!) de komende eeuw weer vooruit met olie (uit Venezuela, Iran en Irak), als dat lukt natuurlijk, en Israel verzekert zich op die manier weer van Verenigdestaatse steun bij het verder uitroeien van de Palestijnen en -waarom niet?- andere Arabieren (Libanon, Jordanië, Syrië?).
Overigens ontgaat me de logica van Robertjes redenering. Waarom zouden banden tussen twee landen over nucleaire plannen moeten gaan. Het zou natuurlijk net zo goed kunnen gaan om een cultureel uitwisselingsprogramma of over levering van landbouwmachines...
Wat is dat toch, kots-verdom-ze, met die Verenigde Staten. Het is nondedju de enige natie die ooit kernwapens tegen mensen gebruikt heeft, en nog wel tegen onschuldige burgers, namelijk op 6 en 9 augustus 1945 tegen Hiroshima en Nagasaki.
En dan zitten ze nu te zeuren over het mogelijke risico dat Iran (dat het verdrag tegen verspreiding van kernwapens wél heeft ondertekend) van plan zou zijn om kernwapens te bouwen, wat -áls het al zo was- niet eens zo vreemd zou zijn, want Israel (dat dit verdrag niet heeft ondertekend), bezit al kernwapens, terwijl het er geen geheim van maakt dat het Iran met de grond gelijk zou willen maken.
Waarom slikt een groot deel van de mensheid de smoesjes van de VS en Israel? Wat is dat toch? Zijn zogenaamde christenen en joden wél betrouwbaar en 'moslims' niet? Of heeft het met het al dan niet aanhangen van het kapitalisme te maken? En, gezien het verspillende consumisme, dat een onlosmakelijk onderdeel is van het kapitalisme, met de onverzadigbare behoefte aan grond- en brandstoffen?
In dat verband moet wellicht een toespraak van ene Robert Morganthau op het Brooking Institute (ook nog nooit van gehoord) gezien worden, die beweerde dat onderzoek van zijn kantoor had aangetoond dat Venezuela en Iran nauwere banden aan het aanhalen zijn, omdat beide landen nucleaire plannen hebben. (Haaretz, 9 september dit jaar).
Een dergelijke benadering opent natuurlijk prachtige kansen: terwijl de VS een aanval opent op Venezuela (bijvoorbeeld vanuit de NAVO-bases op de Nederlandse Antillen!), kan Israel een ('preventieve') kernaanval doen op Iran. Op die manier kunnen de Verenigde Staten (de duivel hale ze!) de komende eeuw weer vooruit met olie (uit Venezuela, Iran en Irak), als dat lukt natuurlijk, en Israel verzekert zich op die manier weer van Verenigdestaatse steun bij het verder uitroeien van de Palestijnen en -waarom niet?- andere Arabieren (Libanon, Jordanië, Syrië?).
Overigens ontgaat me de logica van Robertjes redenering. Waarom zouden banden tussen twee landen over nucleaire plannen moeten gaan. Het zou natuurlijk net zo goed kunnen gaan om een cultureel uitwisselingsprogramma of over levering van landbouwmachines...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten