Je zou het denken gezien de manier waarop vandaag door De Pers geïnformeerd wordt over de Ierse parlementsverkiezingen (bij monde van Arjen van der Horst in Londen - Londen, dat ligt toch niet in Ierland?).
Het artikel begint al meteen duidelijk sturend met een opmerking uit de mond van de huidige Ierse minister-president Ahern ("Moet ik nou weer met dat stomme oude potlood stemmen?" Je zou je afvragen of de arme man lijdt aan Parkinson, waardoor hij bang is dat hij het verkeerde vakje rood kleurt, maar dat lijkt weinig plausibel. Dan zou hij immers bij een stemcomputer ook op het verkeerde knopje kunnen drukken. Of heeft ook hij aandelen (of belangen) bij Nedap? Net zoals je die vraag bij een deel van de Nederlandse politiek kunt stellen.
Het artikel suggereert, nog steeds in de eerste alinea, driftig door: 'Ierland [...] in veel opzichten een modern land [...], in het stemhokje gaat het er nog ouderwets aan toe.'
Je zou denken dat het bij verkiezingen gaat om betrouwbaarheid, maar de boodschap van Arjen van der Horst uit Londen (wat voor toegevoegde waarde heeft die plaatsbepaling? Londen ligt niet veel dichter bij Dublin dan Amsterdam) is vooral dat ouderwetsiteit toch wel erg slecht is...
Pas in de tweede alinea wordt een "saillant detail" toegevoegd: in Ierland staan 7.500 stemcomputers (die door Van der Horst soms 'stemmachines' genoemd worden, conform de foute benaming die door Nedap en het Nederlandse régime gebruikt wordt) weg te roesten, omdat ze "volgens een onderzoekscommissie niet betrouwbaar zijn".
Je zou zeggen dat dat even wordt toegelicht, maar dat is vermoedelijk volgens de correspondent van De Pers niet nodig. De boodschap (ouderwets = slecht; stemcomputers zijn goed, want modern) wordt nog eens nader bevestigd door de suggestieve toevoeging "Honderden vrijwilligers staan nu klaar om de stemmen met de hand te tellen. En zo kan het nog dagen duren voordat de definitieve uitslag bekend is".
Het blijkt dat Van der Horst zijn huiswerk slecht gedaan heeft. Er is namelijk nauwelijks een verband tussen de manier van stemmen en de duur van het tellen. Bij de laatste twee verkiezingen in Nederland is gebleken dat het gebruik van 'stemmachines' helemaal niet tot tijdverlies lijkt. Bij beide verkiezingen werd in Amsterdam met papier en potlood gekozen. Ofschoon Amsterdam een der grootste steden van Nederland is, was bij beide gelegenheden de uitslag voor Amsterdam al vroeg in de avond bekend. Bovendien zijn óók bij verkiezingen met stemcomputers honderden vrijwilligers in de weer: zij houden namelijk de gang van zaken in de stembureaux in de gaten.
Wat heeft eigenlijk Van der Horst (en natuurlijk De Pers) bewogen om deze tendentieuze desinformatie te publiceren?
Heeft wellicht de Nederlandse fabrikant (Nedap) van de in Ierland afgekeurde stemcomputers de hand in deze berichtgeving? Nedap heeft in het verleden op diverse niet al te subtiele manieren geprobeerd om tegenstanders van stemcomputers de mond te snoeren. Op de site van Wij vertrouwen stemcomputers niet vind je daarvan voorbeelden te over.
Het mag niet zo zijn dat het voldoende is wanneer niet aangetoond kan worden dat verkiezingen onbetrouwbaar zijn. Op alle mogelijke manieren moet voorkomen worden dat op welk punt dan ook bij verkiezingen een (zelfs hypothetische) mogelijkheid van fraude aanwezig zou kunnen zijn. In die zin is Ierland (met uitzondering van de geciteerde premier dan) heel wat bewuster bezig met het verkiezingsproces dan Nederland, waar de overheid nog steeds aan stemcomputers vast wil houden, ook al moet er dan wel gewerkt worden aan hun deugdelijkheid. Wat een stelletje dombi! Wie wil er ook maar accepteren dat er twijfels bestaan aan de betrouwbaarheid van verkiezingen, zolang als er een waterdicht (én bovendien aanzienlijk goedkoper!) systeem beschikbaar is (potlood en papier!)?
Of er is natuurlijk meer aan de hand: de overheid heeft belangen bij de manipuleerbaarheid van verkiezingen; of er worden steekpenningen betaald door de producent van die computers; of de Nederlandse overheid wordt op een of andere manier gechanteerd door diezelfde producent... Dat kan toch niet het geval zijn? Toch niet in Nederland?
Pikant detail: in het artikel van Arjen van der Horst wordt gesignaleerd dat Ierland "een moderne Keltische tijger" is geworden (afgezien natuurlijk van dat 'ouderwetse' potlood en papier), maar het wordt wel verlucht met een foto die een duidelijk beeld geeft van het 'moderne' Ierland: een non in uniform, die een stembiljet in de stembus stopt... 'Modern' heeft kennelijk toch niet voor iedereen dezelfde betekenis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten