En dat ondanks het feit dat juist Hamas de laatste verkiezingen in de Palestijnse gebieden met een overweldigende meerderheid gewonnen had. Eerlijkheidshalve zij vermeld dat dit ook vermeld werd in het artikel in de Washington Post:
Opvallend afwezig waren vertegenwoordigers van Iran en Hamas, de militante groep die de wetgevende Palestijnse verkiezingen won en nu de Gaza-strook bestuurt - in feite de helft van de bevolking van een eventuele toekomstige Palestijnse staat. Geen van beiden was uitgenodigd, en Hamas veroordeelde de conferentie als tijdverlies.Wat is eigenlijk de bedoeling van al dit geleuter op hoog niveau? Die bedoeling is in enkele zinnen heel eenvoudig duidelijk te maken:
De Verenigde Staten hebben in het Midden-Oosten een bondgenoot nodig, op wie ze door dik en dun kunnen vertrouwen. Door Israel zo overduidelijk te steunen, financieel én militair, hoeven de VS er niet bang voor te zijn dat Israel de komende eeuw of zo minder geïsoleerd zal staan in de regio. De aldus bestendigde vijandschap zorgt er meteen voor dat Israel volledig afhankelijk blijft van de steun van de VS (en natuurlijk van de EU-paladijnen).
De rest van het geklets heeft alleen cosmetische betekenis. Het zal Israel (en de VS) worst zijn wat er met de Palestijnen gebeurt, of welke Palestijnen het twijfelachtige genoegen mogen hebben om door Israel gedwongen te worden nóg meer van hun grondgebied te moeten afstaan en te mogen leven bij de kolonialistische genade van de staat Israel. Palestijnen, zo weet iedereen, zijn minderwaardige terroristen. Zo simpel is het.
Nog korter samengevat:
- Israel moet de Verenigdestaatse kastanjes uit het vuur blijven halen in het Midden-Oosten:
- daarvoor moeten de Palestijnen nog verder vernederd worden, om er maar voor te zorgen dat Israel niet zonder de VS kan om zich te verdedigen tegen zijn vijanden in het Midden-Oosten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten