Schijnwerkgelegenheid

Op 27 september verwoordde ik in mijn artikel Nieuwe draaikont-manoeuvre staat alweer te trappelen al mijn twijfels over de haalbaarheid van de plannen van het Balkenkabinet om de werkgelegenheid te bevorderen -200.000 nieuwe arbeidsplaatsen- door het de bazen gemakkelijker te maken arbeiders te ontslaan. Laat ik liever zeggen dat ik ervan overtuigd ben dat achter die plannen heel andere bedoelingen zitten, die wij uiteraard niet mogen weten, maar wel kunnen bedenken: de arbeidersklasse verder uitbuiten en de bankrekeningen van de bezittende klasse nog verder spekken.

Twee weken geleden schreef K.B. Wolf onder de titel Schijnwerkgelegenheid bij collega-blog Het Vrije Volk een uitstekend stuk, waarin wordt uiteengezet hoe de overheid nu al omgaat met het creëren van werkgelegenheid (of liever gezegd: het schuiven met werkgelegenheid en werkloosheid). Ter oriëntering de tweede alinea:

Sommige gemeenten hebben een slimme manier bedacht om snel van hun bijstandtrekkers af te komen. Dat gaat aldus. Je huurt een bedrijf in dat jouw bijstandtrekkers een jaarcontract geeft. In ruil daarvoor geef je dat bedrijf een flinke zak geld. Dat bedrijf huurt ergens een bedrijfsruimte en laat daar het nieuwe personeel min of meer zinloos werk doen om het werkervaring te geven.

In dit verband zou ik ook nog graag willen verwijzen naar twee uitvoerig gedocumenteerde artikelen van de hand van Drs. Jan-Piet Zondervan: ICT-euro's, zoutjes voor het graaivolk (van 12 juli 2005) en het vervolg daarop van 28 juli 2005: Gejatte ICT-euro's, (vervolg).