zaterdag 3 november 2007

Nederlands régime bespioneert persbureau

Gedurende meer dan een jaar is het redactionele computersysteem van het persbureau GPD (Geassocieerde PersDiensten) bespioneerd door het ministerie van Sociale Zaken. De gluurders gebruikten daarvoor het wachtwoord van een ex-medewerker en dat van een huidige medewerker. Op deze manier was het ministerie al vóór publicatie op de hoogte van nog te publiceren artikelen, waaronder een portret van Piet Hein Donner. Er zijn nog geen aanwijzingen over door ambtenaren aangebrachte wijzigingen. (de Volkskrant vandaag).

Reacties van lezers bij het artikel over deze zaak bij Tweakers.net drukken veelal ongeloof uit (in de geest van "Zoiets zou onze regering nooit doen!"), maar ik acht dit régime hiertoe alleszins in staat.

In Duitsland is zoiets al wettelijk mogelijk binnen de deelstaat Rheinland-Westfalen en als het aan de Duitse minister van Binnenlandse Zaken (Wolfgang Schäuble) ligt wordt deze procedure in heel Duitsland legaal. Het wachten is nog op een uitspraak van het Duitse Constitutionele Hof, voordat hij zijn plan kan doordrukken. De Duitse overheid plaatst daarvoor Trojaanse Paarden op de computers van gebruikers en dat is natuurlijk uiterst gemakkelijk. Wanneer ik de site van een overheidsinstantie bezoek, ben ik er (vanuit het naïeve idee dat 'mijn' overheid mij niet zal belazeren) tenslotte ook niet op verdacht dat mijn computer met iets engs besmet wordt.

Welnu, het huidige Duitse régime is van dezelfde fundamentalistische christelijke bloedgroep als het Nederlandse régime, dus de door beide clubs gehanteerde ideeën zullen elkaar beslist niet veel ontlopen.

De vraag of de GPD niet erg onoplettend is geweest met betrekking tot de wachtwoorden van de medewerkers (ik ken bedrijven waar de medewerkers om de drie weken hun afzonderlijke wachtwoorden voor de diverse gebruikte systemen moeten wijzigen) verklaart misschien wel waarom de ministeriële ambtenaren gemakkelijk konden spioneren, maar verontschuldigt het ministerie uiteraard niet.

Het zou overigens dom geweest zijn als de inbrekers artikelen gewijzigd hadden. Het risico zou te groot zijn dat de wijzigingen zouden opvallen. Veel beter is het om vóór publicatie van de artikelen al smoesjes te bedenken om de inhoud van artikelen te ontkrachten of, nog beter, om een in het artikel bekritiseerd beleid aan te passen, waardoor het artikel zijn relevantie zou verliezen.

Wat kunnen wij hiervan leren? Dat ook de Nederlandse overheid niet te vertrouwen is (al zal de reactie van het ministerie ongetwijfeld zijn dat dit een éénmansactie was van een overenthousiaste ambtenaar - vermoedelijk nog in zijn proeftijd). Pessimistische scenario's over misbruik van o.a. de OV-chipkaart voor het nagaan van al onze gangen worden na dit bericht ineens veel waarschijnlijker. En wat te denken van de mogelijkheid van misbruik van onze biometrische gegevens, die binnenkort in alle paspoorten, ID-kaarten, rijbewijzen en misschien zelfs nog wel in klantenpassen van supermarkten opgeslagen zijn of worden.

Ook misbruik van ons bespioneerde e-mail-verkeer is voor de hand liggend. Ik verwacht daarbij dat die berichten niet -zoals gesuggereerd wordt- via een of ander geavanceerd systeem onderzocht worden op aankondigingen van aanslagen (hoe denken ze dat te doen?), maar gewoon opgeslagen worden totdat een of andere overheid iemand wil pakken. Dat moet dan ongeveer als volgt gaan:
Toneelstukje voor twee enge mannen
Minister: Die Dwarslezer begint me wel steeds meer te irriteren. Hebben we niets waarvoor we hem kunnen pakken?
Ambtenaar: Ik zal een zoekopdracht doen uitgaan.
(Ambtenaar schrijft een opdracht naar de e-mail gluurders om de Dwarslezer-mailtjes door te gaan spitten).

(later die maand:)
Ambtenaar: Nou minister, we hebben hem. Hij heeft in mailtjes met vrienden godslasterlijke taal gebezigd [wat helemaal niet kan: want een god, die niet bestaat, kan immers niet belasterd worden]. Zullen we zijn vriendjes ook maar laten oppakken?
Minister: Goed werk, jongen. Doe dat maar. En laat de termijn voor opsluiting i.v.m. het vooronderzoek maar meteen met het maximum verlengen, want de strafbaarheid van godslastering ligt erg vaag. Mooi, van die Dwarslezer zullen we de eerste maanden geen last hebben.

1 opmerking:

Anoniem zei

even over wachtwoorden:

bij het bedrijf waar ik nu werk is het gewoonte om wachtwoorden van mensen met dezelfde functie gewoon in een voor iedereen toegankelijke spreadsheet te zetten; makkelijk in geval van ziekte of andere afwezigheid. Zo kunnen mijn collegae (collegas, zouden ze zelf zeggen en ik ook) inderdaad kennis nemen van mijn (zeer beperkte) privezaken; ach, dan ontdekken ze dat ik een "gewoon" mens ben.

Ik vermoed dat er bij die ambtenaren dezelfde redelijk ontspannen cultuur heerst. Maar ja: misbruik wordt bestraft!

Wat heeft die Donner toch een maffe naam! Piet Hein, zijn naam is Klein... dus zou hij Piet Klein Donner genoemd moeten worden. Donnerwetter!

Mar er moet me iets van het hart: zou er geen manier zijn om een "underground" blog op poten te zetten?

Hoe dan ook, ik vermoed dat het een opgeblazen nieuwsgebeuren is. Hoewel het uiteraard in ruime mate bijdraagt tot een gezond wantrouwen van ambtenaren.