dinsdag 13 november 2007

Waarom zegt Lubbers toch altijd ook weer van die stommiteiten?

Het is tekenend voor de huidige generatie politici, dat ik nu soms met bewondering kennis neem van opmerkingen van vroegere politici, tegen wier beleid ik me in vroeger jaren actief verzette [voor de AIVD en andere gluurders: door ingezonden brieven en deel te nemen aan demonstraties]. Een van die mensen is Ruud Lubbers, waarvan ik me nog met plezier herinner hoe ergens in een stuk weiland in de buurt van Oisterwijk langs de provinciale weg tussen 's Hertogenbosch en Tilburg een verkiezingsreclamebord was aangepast tot "Laat Lubbers z'n karwei afmaken". Elders stond ook "Laat Lubbers z'n karwei afmaken", maar dat ging mij ook toen toch weer te ver, dat was niet meer humoristisch.

Vandaag besteedt Spits uitvoerig aandacht aan een pleidooi van Ruud Lubbers voor een wijziging in de houding jegens "andere" mensen in Nederland: "Participatie is belangrijker dan integratie. We moeten van multicultureel naar intracultureel; naar samen werken, samen leven." De Haagse politici zouden in dit verband "leiderschap" moeten "tonen".

Lubbers beschouwt niet het "aantal" allochtonen in Nederland als "het probleem, maar de manier waarop we met elkaar omgaan. We moeten ons bevrijden van de angst, de verkrampte reactie op mensen die elders zijn geboren, er anders uitzien of anders zijn."

Dat zijn woorden, waarmee ik me volledig kan identificeren. Alleen het vervolg op de vorenstaande opmerking getuigt weer van Lubbers' al dan niet bewuste gebrekkige feitenkennis en/of manipulatie: "Ik noem het de derde bevrijding, na die van de Duitsers en van het communisme. Er zijn alleen geen geallieerden die ons helpen, we moeten het zelf doen."

Wat bedoelt hij nu daar weer mee? Ik kan me nog voorstellen dat hij Duitsers zegt in plaats van nazi's, tenslotte is dat de manier waarop de overgrote meerderheid van de Nederlanders nog steeds over de Tweede Wereldoorlog spreekt. Alleen snap ik volstrekt niet wat die communisten hier nu ineens doen. Sinds wanneer heeft Nederland een probleem gehad met "het communisme". Ja, de eerste decennia na 1945 zijn de Nederlandse régimes -in het kielzog van de Verenigdestaatse politiek- erg actief geweest met het vervolgen van communisten, die bij voorbaat werden uitgesloten van tal van banen, maar dat Nederland ooit bevrijd moest worden van het communisme is mij niet bekend - en ik heb die periode na 1945 toch zelf helemaal meegemaakt!

Wat verstaat Lubbers trouwens onder het communisme? Het marxisme, het stalinisme, het maoïsme, of wellicht de Sovjet-Unie? Lubbers zou zich moeten realiseren, dat Nederland in 1944/1945 niet 'bevrijd' zou zijn, wanneer de Sovjet-Unie het Derde Rijk niet vanuit het oosten had aangevallen. Waarschijnlijk zouden we anders nu, met goedkeuring van de VS, een onderdeel vormen van het nog steeds bestaande Derde Rijk - en vermoedelijk zou de Nederlandse bevolking (behalve de enkeling met historisch bewustzijn) een zelfde soort leven leiden als nu. Het enige verschil zou kunnen zijn, dat er nog meer joden, homo's, zigeuners, 'communisten', anti-fascisten e.d. uitgemoord zouden zijn - maar de grote massa zou ook dan tevreden naar hun breedbeeld-TV's naar soap-opera's (Seifenopern?) en grootschalige 'sport'-manifestaties zitten kijken, en we zouden allemaal met Ausweise rondlopen in plaats van met identiteitspapieren.

Nederland zou dan, als onderdeel van het Derde Rijk, net zo enthousiast als nu deelnemen aan Verenigdestaatse oorlogsavonturen, want de belangen van het Derde Rijk (dat tenslotte ook niet meer wilde zijn dan een soort Europese Unie, zij het met een iets andere politieke agenda, maar misschien had die zich intussen ook ontwikkeld tot de filosofie van de EU) zouden -net als die van de EU- parallel lopen met die van de VS.

Misschien zou zelfs Balkenende binnen het Derde Rijk wel 'Landeskanzler' hebben kunnen zijn van Nederland, net zoals zijn voorganger (ook al christocraat, van de KVP) Jan de Quay in het begin van de Tweede Wereldoorlog een politiek leidende rol had in Nederland (als leider van de Nederlandsche Unie, die bereid was met de bezetters samen te werken) - en desondanks nog zonder problemen premier kon zijn tussen 1959 en 1963.


Lubbers zegt trouwens in zijn stuk wel meer zinnige dingen. Lees het dus, maar zorg wel dat je het kritisch leest en slik niet zo maar alles wat hij te vertellen heeft.

Geen opmerkingen: