vrijdag 30 november 2007

Dolle pret in Amsterdam (maar niet heus!)

Vandaag werd op het Museumplein in Amsterdam, zoals intussen wel niemand zal zijn ontgaan, door het LAKS (Landelijk Aksie Komitee Scholieren) een manifestatie gehouden tegen de door het Balkenkabinet opgelegde 1040-uren-norm (scholieren moeten per jaar 1040 uur les krijgen, althans zich op school bevinden). Het is volstrekt gestoord om een dergelijke eis te stellen, wanneer iedereen met een IQ van 80 of meer wéét dat er daarvoor in Nederland na decennia onderwijsvernieuwing (nieuwspraak voor: onderwijsvernieling) - studiehuis, tweede fase, en eigenlijk al het hele mammoet-gedoe uit de jaren 1960- volstrekt onvoldoende leraren beschikbaar zijn, want die moesten allemaal zo nodig managertaken gaan uitvoeren. Het resultaat van een dergelijke norm is dat grote aantallen leerlingen zonder begeleiding in schoollokalen opgesloten zitten, zonder dat ze er iets leren. (Zie hierover ook mijn stukje Goedkoop scoren bij De Pers van afgelopen dinsdag)

Vanmiddag zat ik rond 15:00 in de tram in Amsterdam, en juist op het moment dat de tram vanaf het Leidseplein de Leidsestraat in wilde rijden, werd via de tram-o-foon omgeroepen dat tramlijnen 1, 2 en 5 moesten omrijden, omdat er in de Leidsestraat met stenen gegooid zou worden. 'Mijn' tram kon niet terug, dus moest door de Leidsestraat - en wat ik daar ook zag (winkelende mensen, verwarde toeristen die niet begrepen dat de rails voor de tram bestemd zijn, meer politie-agenten dan normaal), géén stenengooiende jongeren in ieder geval!

De stemming was trouwens al eerder gezet door de trambestuurder, die er geen bezwaar tegen had om te verkondigen dat die scholieren blij moesten zijn dat ze naar school konden, dat ze ze op moesten pakken, en dat 'in mijn tijd' daarmee wel anders omgegaan werd (ik dacht even dat hij 1940-1945 bedoelde, maar daar was hij veel te jong voor). Tot mijn grote verbazing waren veel passagiers het met hem eens - en aan hun Nederlands te horen, waren het toch echt bewoners van zogenaamd de meest linkse stad van Nederland, Amsterdam.

Toen ik alweer een tijdje thuis was, hoorde ik om 17:00 op het ANP-nieuws op de radiozender Arrow Classic Rock, dat de scholieren weer vanaf het Museumplein naar huis aan het gaan waren. En dat terwijl ik toch écht vóór 15:00 al gezien had dat het Museumplein, afgezien van de aanwezigheid van veel politielui en overvalwagens, er niet anders uitzag dan andere dagen. Ik heb maar niet gekeken naar TV-journaals, want daar zullen ongetwijfeld weer héél veel wandaden van jongeren te zien zijn geweest - en zullen de ware bedoelingen vermoedelijk zachtjes gefluisterd zijn bij beelden van boos kijkende scholieren, zodat vooral maar niemand weet waar het werkelijk over gaat.

Ik wil niet pessimistisch klinken (normaliter ben ik dat ook niet), maar een dergelijke confrontatie is niet goed voor mijn positieve toekomstbeeld (niet zozeer voor mij, mijn toekomst ligt -gezien mijn leeftijd- al grotendeels achter mij), maar ik vraag me werkelijk af of Nederland (en eigenlijk de hele EU) nog te redden is. Steeds meer wordt (bijna) overal duidelijk dat mensen te lui, dom, beroerd zijn om zelf na te denken en zich vooral laten meeslepen door sensationalistische kreten van dombi (type Wilders, Wiegel, Verdonk - of Vogelaar, die er ook in slaagt voortdurend nét de verkeerde dingen te zeggen, of de juiste dingen op een verkeerde manier).

Een ander droevig voorbeeld daarvan zijn de lezersreacties in o.a. de Telegraaf op de manier waarop GPD-correspondent Olivier van Beemen gisteren in een voorstad in Parijs in elkaar geslagen is door jongeren (zie ook nog hier). Een tekenend voorbeeld (spelling van de reageerder):
Eigen schuld. Nu heeft die linxe journalist eindelijk eens van dichtbij meegemaakt,wat al die moslims in europa betekenen die linx massaal heeft binnen gehaald. Wilders for President!
Heeft het nog zin om te proberen nog wat verstand in die holle hoofden te praten? Van de neoliberale internationale hoeven we geen steun te verwachten. Die heeft vooral graag one-trick-ponies, die goed zijn in hun vak en verder zich alleen maar druk maken om TV-series, olympisch en ander sport-geneuzel, en die uiteraard zoveel mogelijk willen consumeren, want de winst moet gemaximaliseerd worden - ook al betekent dat misschien dat er voor onze kleinkinderen geen grondstoffen meer overblijven.

Geen opmerkingen: