Langer in Afghanistan? Hoe kan iemand nú nog zo blind zijn?

Van een trouwe lezer van mijn weblog kreeg ik een link naar een vandaag in de NRC-weblog geplaatst artikel ten gunste van verlenging van de Nederlandse deelname aan de Verenigdestaatse koloniale oorlog in Afghanistan.

Ofschoon ik al vaak genoeg (veel te vaak eigenlijk) heb uiteengezet hoe ik over die Nederlandse deelname denk -het volstaat om daarvoor in mijn weblog de voorafgaande jaren door te bladeren, heb ik toch maar het volgende commentaar geplaatst:

Het betoog zit op het eerste gezicht foutloos in elkaar, althans in grammaticaal opzicht. Verder is het niet veel meer dan een samenraapsel van oude, soms iets anders geformuleerde, maar verder nog steeds holle argumenten.
Nederland heeft niets te zoeken in een oorlog die uitsluitend te maken heeft met de economische belangen van de olie- en de wapenindustrie. Het is wellicht niet toevallig dat de broer van Balkenende een prominent medewerker is van een bedrijf dat actief betrokken is bij het leggen van pijpleidingen in de regio (Tenaris).

Daarnaast is het helemaal niet erg als Nederland zich niet druk maakt om de belangen van de NAVO. Dat is tenslotte niets anders dan een militair verlengstuk van de VS-politiek (met het voordeel voor de VS dat de rekening op de mat van de lidstaten belandt en niet in Washington). Het is voldoende om daarvoor de uitingen van Jaap de Hoop-Scheffer te vergelijken met die van het Bush-régime.

Het feit alleen al dat Nederland aan het Afghaanse oorlogsavontuur deelneemt dankzij het gedraaikont van de PvdA (eerst tegen en toen toch maar weer vóór) en vooral dat die PvdA-ommezwaai gebaseerd is op de leugenachtige verzekering van de Nederlandse regering dat het uitsluitend om een “opbouw”-missie zou gaan, is voldoende reden om in ieder geval de Nederlandse deelname niet te verlengen - en had eigenlijk, op het moment dat voormalig minister Kamp bevestigde dat vanaf het begin duidelijk was dat er (ook) gevochten zou moeten worden, moeten leiden tot onmiddellijke beëindiging van die deelname.

Wie niet wil inzien dat Afghanistan (en elk ander land) zijn eigen politiek moet kunnen voeren en niet gedwongen moet worden om tegen zijn wil “opbouw”-steun te accepteren, snapt er niets van. Helaas lijkt het echter dat niet alleen de Nederlandse politiek het standpunt van Gerrit Zalm lijkt te delen (vooruit kijken en niet achterom), anders zouden vergelijkbare militaire avonturen (als Tweede Wereldoorlog, Vietnam) en hun consequenties (de aanvaller wordt uiteindelijk verjaagd, maar ten koste van een enorm menselijk leed) niet meer mogen voorkomen.