woensdag 21 november 2007

Statistisch liegen?

Het kwaliteits-sufferdje De Pers publiceert vandaag een artikel onder de kop Politie: criminaliteit neemt af. Als je echter het artikel verder leest (helaas kan ik geen link vinden, dus je zult de editie van vandaag moeten opzoeken), blijkt dat daarvan geen sprake is, want "vorig jaar registreerde de politie opnieuw minder misdrijven, voor het vierde achtereenvolgende jaar. Ten opzichte van 2005 werd 7 procent minder criminaliteit geregistreerd."

Het artikel biedt verder geen enkele rechtvaardiging voor de titel en de eerste regel van het artikel ("De criminialiteit in Nederland blijft afnemen"). Die eerste regel maakt echter wel het gemakkelijke excuus van een slordige kop onmogelijk.

Het gebruik van "misdrijven" en "criminaliteit" in éénzelfde alinea verduidelijkt trouwens ook bar weinig. Hoe kan "criminaliteit" zodanig gequantificeerd worden dat een toe- of afname in een exact percentage kan worden uitgedrukt. Of wordt 'gewoon' bedoeld dat het aantal geregistreerde misdrijven (maar wat voor misdrijven dan?) gedaald is?

Het gegeven dat er minder misdrijven geregistreerd zijn, ZOU kunnen betekenen dat de criminaliteit aan het afnemen is, maar het zou evengoed (en volgens mij is dat waarschijnlijker) zo kunnen zijn dat mensen zo lamgeslagen zijn door de gebrekkige oplossing van misdrijven, dat ze maar geen aangifte meer doen van misdrijven. Welk percentage van de gestolen fietsen is bijvoorbeeld bij de rechtmatige eigenaars teruggekomen?

Waarom zouden wij moeten denken dat de criminaliteit afneemt? Zou dat te maken hebben met de wens - van de kant van het kapitalistische régime van dienst - dat wij alleen nog maar bang hoeven te zijn voor de dreiging van het terrorisme? Die dreiging is weliswaar volstrekt fictief, maar dat wordt er niet bij gezegd, omdat dan meteen duidelijk wordt dat de kolonialistische uitbuiting door het kapitalisme de ware oorzaak is van "het terrorisme", sterker nog: dat het kapitalisme stelselmatig terrorisme pleegt.

1 opmerking:

Anoniem zei

doe geen moeite

het is allemaal veel simpeler: vroeger werd er gevraagd "waarom vliegen wouten altijd in koppels rond", en het antwoord was dat één van de twee kon praten en de ander het schrijven machtig was.

door de van regeringswege opgewekte agressie (akties voor zinloos geweld en zo) moeten er meer petten op straat zijn om opstootjes en vechtpartijen te regelen en te begeleiden; er is minder tijd om kriminele misdrijven te bestrijden.

aangezien het blauwe smousenkorps ook op effektiviteit beoordeeld wordt, ligt het voor de hand om dan ook maar wat minder te registreren (want wat je niet opschrijft, hoef je ook niet op te lossen).

bijkomend voordeel is dan ook nog, dat schrijvende uniformen naar den haag gedetacheerd kunnen worden, om balk, dommer en al-bij-irak (en nog een paar andere blaasmuilen) bij te staan in het bedenken van mogelijke bedreigingen (gooi het maar in de pet van terre-eau-risme en milieu).

dat het zo is, weet ik uit de eerste hand: mijn buurman, een schrijfagent, is een van de oprichters van de data-pretentiewet, en wel omdat hij wil weten wat die snotjongens van hem (12, 14 en 16 jaar) achter zijn rug allemaal op dat enge hinternet uitvreten (hij was vroeger zelf ook niet zo'n lieverdje).