De Metro meldt vandaag weer een verbluffend staaltje van Balkiaanse rechtvaardigheid: het Openbaar Ministerie en het NFI (Nederlands Forensisch Instituut) wisten al jaren dat Cees B, die in 2002 veroordeeld was voor de moord op een 10-jarig meisje, de dader niet kon zijn. Het actualiteitenprogramma Netwerk meldde dit gisteravond.
Deze gang van zaken doet me erg denken aan de heksenverbrandingen uit het grauwe verleden (niet vreemd, want ook het heden ziet er in politiek opzicht behoorlijk grauw uit). Als een vermeende heks de brandstapel niet overleefde was ze geen heks - en dan mocht ze van geluk spreken, want ze zou niet nog langer op de aarde hoeven te lijden, maar ze kon regelrecht naar de hemel om van het eeuwige geluk te genieten.
Zou het Openbaar Ministerie zo bang geweest zijn voor verwijten dat de schuldige van een zo ernstige misdaad niet eens gevangen kon worden, dat er dan maar een onschuldige moest worden opgesloten? Door deze schoftenstreek is deze man vier jaar van zijn leven afgepakt en wie weet hoeveel de rest van zijn leven door de psychische druk verkort is. En dat nog afgezien van de verdere gevolgen voor zijn leven (gezin, baan?). Ik hoop van ganser harte dat zijn advocaat er in slaagt de schuldigen (degenen die hem willens en wetens niet vrijgepleit hebben, en in laatste instantie de verantwoordelijke minister) een flinke poot uit te draaien. Vier jaar eenzame opsluiting lijkt me wel een goed begin en dan verder nog verbeurdverklaring van hun bezittingen (net als in de middeleeuwen) ten behoeve van smartegeld voor Cees B. Jammer voor het gezin van de schuldigen, maar daar werd bij Cees B. ook geen rekening mee gehouden.
Ik veronderstel dat Donner de zaak in eerste instantie zal ontkennen (dat kennen we inmiddels van dit kabinet), waarna er een commissie wordt benoemd die een onderzoek moet voorbereiden, waarna de onderzoekers een vage onderzoekopdracht meekrijgen, waarna uiteindelijk wordt vastgesteld dat er inderdaad vergissingen zijn gemaakt, maar dat intussen niet meer is vast te stellen hoe dat mogelijk was en al helemaal niet wie ervoor verantwoordelijk was...
"Ze dronken een glas, ze deden een plas en alles bleef zoals het was" (Godfried Bomans).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten