De Volkskrant kon natuurlijk niet zonder aandacht voor onze demonstratie gistermiddag, maar de toon van dat commentaar was vooral ridiculiserend: "De betogers hadden zich voor de gelegenheid weer uitgedost met onder andere een heuse Bush-vermomming, rieten hoedjes met sjerpen waarop stond 'Oorlog is misdaad', Palestijnse sjaals, hesjes met protestteksten, gekleurde vlaggen en spandoek."
Kortom: de demonstranten (volgens de Volkskrant "een paar honderd", ongetwijfeld wiskundig juist, maar het klinkt toch wel anders dan "ongeveer duizend", wat mijn schatting is) hadden er weer een leuk middagje van gemaakt, met vermommingen, feesthoedjes en gekleurde vlaggen. Zou het nou voor een krant die serieus genomen wil worden écht te veel moeite zijn om een beetje serieus om te gaan met serieuze zaken?
Een badinerend toontje is uitstekend bij lachwekkende gebeurtenissen. Maar het gekke is dat ik nog nooit een realistisch (dús ridiculiserend) verslag heb gelezen van de talloze gelegenheden waarbij kuddes mensen met gekleurde vlaggetjes, met oranje sjerpen, in lachwekkende vermommingen en met de meest imbeciele hoofddeksels op uren op straat gaan staan om een glimp op te vangen van iemand (de koningin van Lombardijen?) die in een met goudkleurig zilverpapier beklede houten koets, omringd door figuren in apenpakjes, langs rijdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten