George W. Bush staat in zijn eigen land -om het zo maar eens te formuleren- al met één voet op het schavot (of in -gezien de moderne Verenigdestaatse cultuur- eigentijdse termen: zit al met één bil op de electrische stoel).
Gelukkig -voor Bush althans- is bij de laatste Franse verkiezingen een VS-ofiel régime opgestaan, dat bereid is dezelfde denkwijze (liever: onderbuikgevoelswijze) te volgen als Bush: iedereen die niet precies doet wat wij willen, heeft het aan zichzelf te danken als wij hem aanvallen.
Bij een bezoek aan Parijs gaf Maxime Verhagen (ja, dezelfde alleluya-fundamentalist, die in Nederland meent verstand te hebben van Buitenlandse Zaken) zijn steun aan de Franse wens om zoveel mogelijk landen over te halen tot nieuwe sancties tegen Iran - nadat de Franse minister van Buitenlandse zaken, Kouchner, eerder gezegd had dat de wereld zich moest "voorbereiden op het ergste".
Sean McCormack, de Verenigdestaatse woordvoerder van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, is in elk geval al in de wolken; zijn Duitse collega heeft te kennen gegeven dat "het onjuist zou zijn om te spreken over een dreigement met oorlog: wij beschouwen dit integendeel als bewijs dat onze Franse vrienden de situatie ernstig nemen en dat ze zich, samen met ons, actief inzetten om een dergelijke evolutie te voorkomen". (Le Monde vandaag)
Uit de opmerking van Verhagen kunnen we, als we goed luisteren, ook al afleiden dat er bij een nieuw oorlogsavontuur wederom Nederlandse soldaten ingezet zullen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten