Verkeerde link, Ben?

Eerder vandaag schreef ik een stukje naar aanleiding van een column van Ko Colijn, waarin deze weer verwees naar een uitgebreid artikel van de World Socialist Web Site (WSWS) over de relatie tussen Wouter Bos, Shell en de olie-oorlogen in het Midden-Oosten.

Ben reageert in zijn eigen blog op mijn artikel en vertelt dat hij altijd giechelig wordt van de analyses van de WSWS e.d. - dat mag natuurlijk: giechelende mensen zijn meestal niet oorlogszuchtig, dus wat mij betreft kan er niet genoeg gegiecheld worden.

Wanneer hij daarna echter aangeeft dat Co Kolijn zelf ook giechelt om het WSWS-artikel, en er zelfs de vloer mee aanveegt, vraag ik me werkelijk af of we het wel over dezelfde columnist (en dezelfde column) hebben. Die waar ik over schrijf is Ko Colijn (niet Co Kolijn) en die zie ik niet giechelen (op de foto bij zijn column ziet hij er zelfs eerder bezorgd uit). Hij badineert wel enigszins over de WSWS, "waar de lastigste wereldproblemen immer glashelder worden uitgelegd", maar in de manier waarop hij het betreffende artikel samenvat, herken ik niets giecheligs en zeker niks vloervegerigs.

Wat me ook stoort is de opmerking over de lay-out van de WSWS ("let ook op de fantastische lay-out van de site"). Argumenten bestrijd je met tegen-argumenten, niet met zaken die volledig buiten de kwestie staan. De WSWS oogt inderdaad vrij kaal, maar het is tenslotte ook niet de site van een kunstacademie of zo. Het is een keurig in alinea's verdeelde en van tussenkopjes voorziene tekst in een duidelijk leesbaar lettertype op een witte ondergrond. Een beetje saai misschien, maar dat is geen reden om hem belachelijk te maken.

Inhoudelijke kritiek op het WSWS-artikel zie ik hier graag tegemoet, maar dan wel graag iets meer dan "onze regering zou zoiets nooit doen", want dat soort vertrouwen heeft alleen nog een plaats in sprookjesboeken en niet in een kapitalistische maatschappij.