Op 3 september verwees ik naar instructies van de Bescherming Burgerbevolking (BB) die in october 1961 verspreid werden (toen wist ik de exacte datum niet, omdat ik de brochure niet kon vinden, maar intussen heb ik hem weer gevonden).
Indertijd had ik nog vertrouwen in de Nederlandse overheid (was nog jong en onervaren) en besloot daarom de brochure maar goed te bewaren - je wilt tenslotte je (toen nog) jonge gezin zo goed mogelijk beschermen, nietwaar?
Op dit moment vertrouw ik de Nederlandse overheid niet meer (trouwens geen enkele overheid), maar omdat ik bang ben dat de Verenigdestaatse expansiedrang ook Nederland nog wel eens in een oorlog zou kunnen betrekken, is het toch maar beter een beetje voorbereid te zijn. Aangezien ik geen betere tips kan geven voor het geval dat Nederland (althans de Nederlandse bevolking) nog eens een atoombom (of meer?) op zijn dak krijgt, denk ik toch er goed aan te doen enkele tips uit de brochure aan te halen. Het régime van dienst zal, samen met de afstammelingen van de Friese tak van de Nassaus, wel ergens veilig zitten, veronderstel ik.
Bladzijde 4 en 5 melden dat men zich "tegen beide soorten van bommen [conventionele en kernwapenen] [...] het best [kan] beschermen in een schuilplaats" [duh!], en "onder een trap is nog beter [dan de gang] en een kelder is natuurlijk het best".
We moeten ons echter niet bang laten maken (blz. 12), "want zelfs als een oorlog is uitgebroken staat niet vast, dat dit een kernwapenoorlog zal zijn en evenmin, dat tegen alle doelen die daarvoor in aanmerking zouden kunnen komen atoombommen zullen worden gebruikt." En gewone bommen, dat zullen de Rotterdamse overlevenden uit mei 1940 zich nog wel herinneren, zijn helemaal niet erg...
Het voorbeeld, dat ik me meende te herinneren, van een kuil in de tuin met daarop een deur, stond niet in de brochure (zal ik wel ergens anders gezien hebben), maar de brochure bevat nog wel een tip (blz. 10/11) voor als je geheel onvoorbereid ineens "de lichtflits" van een atoombom-explosie ziet. Die komt namelijk "nog één tot enkele seconden voor de luchtdruk. Dat is zeker niet veel tijd, maar nog wel voldoende om onder een tafel, in een portiek of een greppel, of achter een boom te duiken [...]. En dan blijft u even liggen, totdat de storm van de luchtdruk met zijn vliegende scherven en vallend puin voorbij is, wat in ongeveer een minuut is gebeurd."
De brochure waarschuwt overigens ook nog voor de fallout (zo wordt 'fall-out' hier gespeld), die nog "dagen, weken, zelfs maanden" gevaar kan opleveren. Op blz. 16 wordt aangegeven dat we ervoor moeten zorgen dat de straling in onze schuilplaats niet meer bedraagt dan "1/50 van die daarbuiten". Blz. 15 geeft de geruststellende informatie dat die al na twee dagen is afgenomen tot 1/100 en in twee weken al tot 1/1000. De boodschap is duidelijk, als je de explosie overleefd hebt, hoef je niet ongerust te zijn zolang je maar niet aan directe fallout blootgesteld wordt. "Het kan zijn, dat u een paar dagen in uw schuilplaats zult moeten zitten, in uw huis misschien wel een week." (blz. 19)
Het is echter wel belangrijk dat je geen fallout binnen krijgt, want (blz. 21) daar "valt [...] niets meer aan te doen. U blijft dan de rest van uw leven een deel van deze stralers in uw lichaam houden." Of dat verkortend werkt op die rest van je leven wordt niet vermeld... "Daarom moet alles wat gegeten, gedronken of gerookt wordt, vrij zijn van radioactief stof. [...] Daarom moet u geen sigaret roken, die niet op een stofvrije plaats, b.v. in een blikje, bewaard is gebleven." Het is duidelijk, de nefaste gevolgen van sigaretten waren in 1961 nog niet tot de BB doorgedrongen...
Let wel: ik bied geen enkele garantie op daadwerkelijke bescherming! Voor klachten moet je bij de Bescherming Burgerbevolking zijn - al zou ik niet weten waar je die zou kunnen vinden (bij het ministerie van Binnenlandse Zaken?).
1 opmerking:
O ja,
Ik meen me te herinneren dat in het Handboek Soldaat (dat kregen alle dienstplichtigen, en was zeer geheim) "fall-out" werd beschreven als de takken die na de explosie van de bomen afbraken en op je zouden kunnen vallen. Dat was erg gevaarlijk.
Ik moet zeggen: wie wat bewaart, heeft wat. Maar dat handboek moest weer ingeleverd worden. Het was immers uiterst geheim. Nu begrijp ik eindelijk waarom.
Een reactie posten