Ik mag hopen van wel, maar toen ik zojuist het onderstaande citaat las in het verzetsblad Vrij Nederland van 10 juni 1941 vroeg ik me toch in alle ernst af of het misschien toch niet zó toevallig is dat het onderwijs in Nederland steeds slechter wordt, terwijl er van alle kanten op wordt gewezen dat we moeten bewegen en dat sport o-zo gezond is. Bij tal van vakken zijn al lerarentekorten of ze dreigen op zeer korte termijn - en er is zelfs voorgesteld om proto-beroepsmoordenaars (beroepsmilitairen) in te zetten bij verscheidene vakken.
Lees mee, en verbaas jezelf over het volgende -in zijn geheel overgenomen- artikel:
Een zekere dr. W.F. de Groot heeft voor de Landelijke afdeling Voorbereidend-, Hoger- en Middelbaar Onderwijs van het Opvoedersgilde der N.S.B. op een vergadering te Utrecht bepleit dat de werkprogramma's van H.B.S. en Gymnasia moeten worden vereenvoudigd en de leerstof moet worden beperkt.
Tot deze beperking behoort volgens hem op de H.B.S. b.v. de scheikunde, de natuurkunde en de techniek der wiskunde-vakken. Hij wil die beperking invoeren met een gelijktijdige uitbreiding der leervakken. Zo moeten heemkunde en rassenleer (waarschijnlijk volgens Duitse trant) worden ingevoegd en moet lichamelijke opvoeding een kernvak worden.
De heren der N.S.B. schijnen nu eenmaal gesteld te zijn op het devies: meer spieren dan hersens.
Wij zouden echter Herr Mussert, van wien men zegt dat hij een bekwaam waterbouwkundig ingenieur was vòòr hij met de nationaal socialistise idee werd besmet, willen vragen wat hij denkt over dit voorstel. Zou hij de bekwame ingenieur geworden zijn, indien hij zijn voorbereidende studies in natuur- en wiskunde had moeten beperken vóór hij zijn hogere studies begon?
Misschien spijt het hem dat hij ooit waterbouwkundig ingenieur geworden is. Misschien vraagt hij zich af of hij door meer lichamelijke vorming niet een meer aannemelijker leider zijner woeste schare zou zijn geworden dan hij thans is. Daar de nationaal-socialistise idee toch reeds een groot gedeelte zijner hersens verwoestte, zou hij thans tenminste genoeg spieren hebben om zich ook zonder zweepje tegen zijn aanvallers teweer te stellen.
Intussen hebben onze artsen bewezen dat hun vooropleiding hun nog niet zulke kwade parten heeft gespeeld. Indien wij de statistieken erop naslaan en wij zien dan dat het sterftecijfer in Nederland in 1938 slechts 8,5 per duizend was tegen 11,6 in Duitsland en zelfs 14,6 in Oostenrijk, dan slaan onze artsen toch niet zo'n slecht figuur.
Ook tegen de zuigelingensterfte hebben zij veel meer bereikt dan hun hooggeleerde nationaal-socialistise Duitse collega's. In 1938 stierven in Nederland 36 zuigelingen per duizend. In Duitsland stierven er echter 60 en in Oostenrijk 83. Ook hier is het Nederlandse voordeel niet te ontkennen.
Nog een voorbeeld: In Nederland stierven in 1936 op elke duizend inwoners 35,9 aan longtuberculose. In Duitsland was dit sterftecijfer 60.
Als wij deze feiten even overdenken, vragen wij ons af wat deze zekere dr. W.F. de Groot eigenlijk wil met zijn beperking van programma's en leervakken. Wil hij ons "gelijkschakelen" met Duitsland in het opzicht der hygiene, of wil hij slechts een eenvoudige oplossing aan de Führer verschaffen om een eventuele behoefte aan levensruimte voor het Nederlandse volk te voorkomen?
Vergelijk ook even het volgende citaat uit het nieuwe Balkiaanse beleidsprogramma met het daaronder staande citaat uit dezelfde uitgave van Vrij Nederland:
Het kabinet wil dat alle leerlingen die vanaf schooljaar 2007-2008 instromen in het voortgezet onderwijs op een bepaald moment in hun opleiding een maatschappelijke stage volgen.
Bij de vele goede gaven, welke de Rijkscommissaris, de Heer Seyss-Inquart, Nederland in de schoot heeft geworpen, voegde hij onlangs er nog een bij: de Verplichte Arbeidsdienst voor jongens en meisjes, van negentien tot vijf en twintig jaar. Deze nieuwe verordening is zeer doorzichtig. Zij heeft tot doel de Nederlandse jeugd tegen haar wil, tegen de wil harer ouders, in te lijven bij het nationaal-socialisme.
Plotseling heeft de Heer Seys-Inquart ontdekt dat het saamhorigheidsgevoel de Nederlandse jeugd niet genoeg eigen is, dat zij niet genoeg eerbied had voor het werk van de boer, voor de arbeid van het dienstmeisje. Daarom moet deze jeugd leren deze eerbied te verkrijgen, door zelf werkzaamheden te verrichten waarvoor zij zo'n grote onverschilligheid aan de dag legde. [...]
Afbeelding (Turn- en sportzaal te Frankfort) is afkomstig uit de in 1941 uitgegeven Nederlandsche Technisch-pædagogische Encyclopædie voor Gymnastiek - Spel en Sport.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten