zondag 10 juni 2007

Toch maar niets meer geven aan het KWF?

Het KWF (Koningin Wilhelmina Fonds) Kankerbestrijding stopt een deel van onze bijdragen in ... kankerverwekkers. Dat zal vanavond blijken uit de uitzending van het TV-programma Zembla, waarbij de makers zich baseren op een onderzoek van Oxfam/Novib.

Uit het onderzoek blijkt dat het KWF een deel van zijn vermogen stopt in de vier grootste tabaksfabrikanten ter wereld. Volgens een woordvoerder van het KWF gaat het overigens slechts om 0,21%. [Dat lijkt weinig, maar het komt er toch ongeveer op neer dat één op de vijfhonderd tabaksdoden door het KWF gesponsord is...]

Uit hetzelfde onderzoek blijkt de Dierenbescherming geld te beleggen in producenten van dierbestrijdingsmiddelen. (de Volkskrant)

De link naar het programma Zembla biedt links naar veel achtergrondinformatie.

1 opmerking:

Anoniem zei

Ach, helaas...

Ik geef niks meer aan wat dan ook. tenzij het goede bekenden zijn die ik vertrouw.

Bijvoorbeeld: De Oxfam-Novib kan de pot op.

De Novib was ooit (ruwweg 1970) een kleine groep goedwillende mensen, en is nu uitgegroeid tot een moloch van meer dan 300 personeelsleden, en het zou me verbazen als er meer dan 25% van je gift aan een projekt werd besteed. Het zou me daarbij niks verbazen als de aanvragers van een project in Afrika of zo eerst een cursus ISO-xxxx gevolgd moeten hebben voor ze wat krijgen, kort gezegd: aanvragers staan voor de gesloten of in elk geval enorm klemmende deur...

Verder hebben deze Novib lieden een agressieve benaderingsmethode. Stel: je krijgt een huis-aan-huis brief van Novib met een klaaglijk verhaal (opgesteld door professionele bedelbrievenschrijvers) en je staat er voor open, je hebt toevallig wat geld over, en je geeft wat.

Hun computer stuurt dan meteen de volgende maand weer een bedelbrief. Liefst met een acceptgiro met voorgekookte bedragen (daar is ook weer over nagedacht: 5; 10; 15; 30; 50 Euro of zo iets: de mens wordt zo gedwongen om te denken "5 euri is echt haast niks; ik doe maar 15" en dat is dan ook precies wat ze willen).
Goed, je geeft nog wat meer en na verloop van tijd krijg je brieven die werven om het maar automatisch te doen en Novib regelt het wel even met de belastingen!

Ik ga de Novib, met of zonder Oxfam, pas weer geloven als ze in plaats van in Den Haag in een lage-lonenland zitten. En hopelijk ook geen oud-staats of -vakbonds bonzen meer in dienst nemen om welwillend over de projekten te spreken. En volstrekte openheid geven over de besteding van de gelden.

Fondsenwerving. Bah. Het woord alleen al. Ik ruik stront. Die kan beter gebruikt worden.

En verder: Die tabaksdoden interesseren me geen bal. De bemoeienis van de staat met mijn gezondheid verfoei ik. Ik wil motorrijden zonder helm, roken zonder betutteling in een bruim cafe en een Belgisch biertje drinken zonder gezeik. En ik wil kunnen roken als ik er zin in heb. Dat is allemaal mijn eigen verantwoordelijkheid. (Ik rook trouwens niet, maar ik beschouw roken net als die andere dingen als genotsmiddel en dat is prima. Als je maar rekening houdt met anderen)
Voorlichting, dat is prima. Maar geen betutteling.

Als men mij dan bepaalde dingen zoals medische verzorging ontzegt omdat ik ongezond leef volgens de staatsnorm, vind ik dat best, maar dan wens ik ook uitgesloten te worden van premiebetaling van de door de staat verplichte verzekeringen.

MAAR: dan moet de staat ook medische verzorging ontzeggen aan iedereen die blessures heeft van die gezonde sportbeoefening in het weekend! De kapotgetrapte enkels en wat dies meer zij, ik wil er niet aan meebetalen. En voor 1940 hoefde dat ook niet!

er gaan meer mensen dood aan oorlog die om niks wordt gevoerd!