Minister Veerman (landbouw) zit volgens Nieuwe Revu in de problemen, zeg maar 'in de mest' (dat betekent net zoiets als 'in de shit', maar dan voor landbouwers). Hij heeft zich niet gehouden aan de kabinetsafspraak om zich verre te houden van eigen bedrijven. Hij is samen met zijn zoon minstens direct betrokken bij een van zijn bedrijven.
Hij heeft boerderijen in Nederland en Frankrijk, waarvoor hij -zoals verleden week bleek- jaarlijks zo'n € 190.000 landbouwsubsidie vangt van de EU. Met zijn ministerpet op is hij uiteraard ook een fel voorstander van deze subsidiëring.
Toen hij in 2002 aantrad als minister had hij aangegeven dat zijn Franse belangen waren ondergebracht bij beheersstichting La Douce France (dat zal wel zoiets betekenen als 'Het Franse douceurtje'), maar volgens gegevens van de Kamer van Koophandel gaat het hier niet om een stichting maar een B.V., met sinds eind 2003 nog maar één aandeelhouder, namelijk Veerman himself. Zijn zoon van (toen) 19 werd op dat moment bestuurder.
Zelfs de fictie van niet-betrokkenheid bij een beheersstichting (want uiteraard bleef hij ook bij die stichting wel degelijk belanghebbende bij het reilen en zeilen van de bedrijven) is in dit geval niet meer te handhaven, al zullen Balk & Co. beslist weer een indrukwekkend rookgordijn ophangen. Dat wordt ongetwijfeld weer een lang betoog van betekenisloze volzinnen met als enige begrijpelijke zin de slotconclusie dat wij het weer niet goed begrepen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten