vrijdag 12 augustus 2005

Vakantie

De komende dagen zal het hier een beetje stil worden, omdat ik ongeveer een week geen tijd heb om mijn weblog bij te werken. Ik maak uiteraard wel aantekeningen bij alles wat de moeite van het opmerken waard is, maar de stukjes zullen pas volgende week opgeladen worden...

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Keihard natuurschoon en schuilhutten

Ook wij zijn er een paar weken tussenuit geknepen (eerst anderhalve dag treinen naar San Sebastián, bus naar Pamplona, te voet naar Roncesvalles), rugzak op, Nico droeg het grootste deel van de tent, en ik het eten en het meeste water (dus mijn last werd regelmatig verlicht).
Soms sliepen we in refugios in plaats van in de tent.
Een keer kwam dat voor ons heel goed uit, want die nacht raasde een bulderend onweer over ons heen (de dag daarop kwamen we bergwandelaars tegen die in die storm hun tent weg zagen vliegen).

Afijn, voor ons was het een heerlijke vakantie, met slechts één minpuntje: de laatste twee dagen heb ik gelopen op schoenen met gebroken zolen, dat was geen pretje.

Iets heel anders: bij het zien van de foto van jullie tentenkamp vroeg ik me af waarvoor in levensnaam die hoge tent linksvoor gebruikt wordt.
Je wilt me toch niet zeggen dat jullie een reus meegenomen hadden op vakantie. Nee, vast niet, want die zou dan, gezien de grondmaten van die tent altijd opgekruld moeten slapen, dat lijkt me niet ontspannen, want je moet er al slapend rekening mee houden, dat je je niet zomaar kunt omdraaien.
En ook een tent met een verdieping ligt niet voor de hand, want wat zou je hoog moeten willen of kunnen opbergen zonder zwaar inwendig bouwwerk (in dat geval had je beter met een sleurhut op pad kunnen gaan).

En nog zoiets: wie houdt zich daar trouwens verstopt achter de lichtste tent?

Dwarslezer zei

Die hoge tent, beste Paura, was als ik me goed herinner bedoeld als ombouw voor de hudo - een afkorting (écht waar!) voor 'houd uw darmen open' (iets dus wat de functie van een toilet vervulde).

Wie achter die tent verscholen zit zou ik je niet kunnen zeggen, dan kan iedereen van ons pauselijk geïnspireerde (dus kinderrijke) gezin zijn geweest. Het was -voor de duidelijkheid- ergens in de jaren 1950, toen de pausen zich nog 'vroom' (Pius)noemden en niet zoals de huidige ayatollah 'gezegend' (Benedictus).