Door de regering van de V.S. wordt uitgelegd, voor als we het niet goed begrepen hebben, dat hiermee in werkelijkheid het Amerikaanse volk beschermd wordt. Dat wordt beschermd, zo wordt gesteld, tegen een steeds gevaarlijkere, steeds vraatzuchtigere en steeds brutalere immigratie.
Wat er niet bij gezegd wordt - Bush weet immers dat de verkiezingen van november dichtbij zijn - dat hij met zijn muren vlug voorbijgegaan is aan de geschiedenis.
Het is niet gewenst dat wij ons herinneren hoe meer dan veertig jaar geleden de autoriteiten van de USSR en van Oost-Duitsland besloten het oostelijke deel van Berlijn te isoleren om de uittocht van burgers naar het Westen te stoppen. Daarvoor werd bevel gegeven tot het plaatsen van de eerste prikkeldraadversperringen. Op deze eerste prikkeldraadversperringen volgde, na enkele dagen, de muur. Tegen de tijd dat deze klaar was, waren velen er al in geslaagd en nog veel anderen bleven dat proberen ondanks de betonnen gevaarten die zich voor hen verhieven. Meer dan 250 mensen stierven in een poging om over te steken, meer dan 75.000 werden gearresteerd omdat ze probeerden te ontsnappen, en duizenden mensen werden berecht omdat ze anderen bij hun vlucht geholpen hadden.
Wat ons ook niet verteld wordt (misschien herinneren ze zich dit zelf niet eens) is dat in 1962 de voorkant van het Amerikaanse tijdschrift Time Magazine naar de Duitse muur van de schande verwees met een tekening van de muur, die bijna helemaal in zwart-wit was, uitgezonderd het donkerrood van de bloemenkrant aan een van de zijkanten.Een jaar later verwees John F. Kennedy expliciet naar de muur als "Muur van de schande" in zijn jaarlijkse State of the Union Address.
Toch is Amerika al in de jaren 80 begonnen met de bouw van de muur (van de schande) aan de grens met Mexico. Een muur, die anderzijds vanaf de bouw al meer dan 300 doden heeft gekost (doden die weerspiegeld worden in de 3000 kruisen die er aan bevestigd zijn en die herinneren aan de in Mexico, Tijuana en San Diego gestorven immigranten.
George W. Bush vertelt ook niet dat zijn land grotendeels bestaat uit immigranten (uiteindelijk is dat de oorsprong van Thinksgiving Day), waarvan een heel groot aantal van Latijns-Amerikaanse herkomst is. En dat vertelt hij allemaal niet omdat hij vlak voor de verkiezingen staat en omdat hij weet dat de stemmen van de Latinos van erg veel gewicht zijn en hij die niet kan missen omdat hij volgens de statistieken slechts over een erg geringe marge beschikt. Donderdag, toen hij de "wet van de muur" ondertekende, herhaalde hij ook niet wat hij verleden jaar rond deze tijd verkondigd had in de "maand van de Spaanstalige cultuur". Dat was, dat de Latinos door hun harde werk, hun geloof in God en de grote liefde voor hun gezin, zich hadden ingespannen om hun dromen te verwezenlijken en hadden bijgedragen aan de kracht en de vitaliteit van de Amerikaanse natie. Dat zij het leven van de Verenigde Staten hadden verrijkt en dat ze uitgemunt hadden in zaken, in het recht, in de politiek, in het onderwijs, in het gemeenschapsleven, in de schone kunsten, in wetenschappen en op nog veel andere gebieden. Ook gaf hij (bij de ondertekening) niet aan dat de Latinos er tijdens de laatste decennia voor gezorgd hadden dat iedereen in het land een betere en meer belovende toekomst kreeg, dat zij ervoor gezorgd hadden dat in het hele land arbeidsplaatsen gecreëerd werden en dat het aantal bedrijven van Latinos drie maal sneller groeide dan het landelijke gemiddelde.
Maar om terug te komen bij het hoofdonderwerp, en als het antwoord niet te veel voor de hand zou liggen, zou ik tussen neus en lippen willen vragen of er iemand is die gelooft (als iemand dat écht nog zou kunnen geloven) dat een muur, hoe die ook bedacht is en waarvan hij ook gebouwd is, degenen kan tegenhouden die noodgedwongen in een ander land moeten zoeken wat ze in hun eigen land niet kunnen vinden. Denken we dan nog steeds dat de honger afgeperkt kan worden? Misschien zou het antwoord vanuit een naïef standpunt bevestigend luiden. Vanaf hier, Spanje, waar we bijna allemaal uit de eerste hand weten wat het betekent om te emigreren, is het antwoord, hoe dan ook, ontkennend.
©2006 by Cristina Caramés Espada, columniste bij de Diario de Ferrol; vertaald en gepubliceerd met haar toestemming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten